Jest to krótka opowieść z perspektywy zdradzonej kobiety. Pisana trochę do siebie a trochę do męża. Ukazująca całość jej przeżyć, myśli, wracania pamięcią do przeszłości, tej dalekiej ale również analizowanie zachowań partnera.
Zaskakująco dobra pozycja. Jeszcze chyba nigdy nie czytałam książki z takim stylem narracji. Na początku ciężko mi się czytało, ale jak już przywykłam do tego stylu to nie mogłam się od tej książki oderwać.

Jest to krótka opowieść z perspektywy zdradzonej kobiety. Pisana trochę do siebie a trochę do męża. Ukazująca całość jej przeżyć, myśli, wracania pamięcią do przeszłości, tej dalekiej ale również analizowanie zachowań partnera.
Zaskakująco dobra pozycja. Jeszcze chyba nigdy nie czytałam książki z takim stylem narracji. Na początku ciężko mi się czytało, ale jak już...

Interesująca książka ukazująca uczucia oraz myśli kobiety zdradzanej. Napisana w sposób trochę chaotyczny, ale dzięki temu nadający prawdziwości. Obserwujemy reakcje kobiety, jej przemyślenia oraz emocje, które towarzyszą jej podczas tego okresu.

Interesująca książka ukazująca uczucia oraz myśli kobiety zdradzanej. Napisana w sposób trochę chaotyczny, ale dzięki temu nadający prawdziwości. Obserwujemy reakcje kobiety, jej przemyślenia oraz emocje, które towarzyszą jej podczas tego okresu.

Zdecydowałam, że w końcu przeczytam coś P. K. Grocholi. Jakież było moje zdziwienie jak przyniosłam książkę z biblioteki i treść była zupełnie inna niż się spodziewałam.
Książka mocna i to bardzo. Książka dla kobiet, które mają ciężko z mężem i potrzebują otuchy oraz kopa do pójścia po swoje.
Polecam

Zdecydowałam, że w końcu przeczytam coś P. K. Grocholi. Jakież było moje zdziwienie jak przyniosłam książkę z biblioteki i treść była zupełnie inna niż się spodziewałam.
Książka mocna i to bardzo. Książka dla kobiet, które mają ciężko z mężem i potrzebują otuchy oraz kopa do pójścia po swoje.
Polecam

Niestety nie przemówiła do mnie. Nie jest to jednak reprezentacyjne dzieło tej autorki. Czytałam "Nigdy w życiu" wraz z kontynuacjami - to były lekkie, przyjemne książki, ale w swojej kategorii dobre. Czytałam "Przeznaczeni" - to było genialne. A potem przeczytałam "Przegryźć dżdżownicę" i to jeszcze jest zupełnie inne, mam wrażenie że tutaj autorka siliła się na jakiś mega artystyczny, hermetyczny styl języka. No mnie to akurat nie podeszło niestety.

Niestety nie przemówiła do mnie. Nie jest to jednak reprezentacyjne dzieło tej autorki. Czytałam "Nigdy w życiu" wraz z kontynuacjami - to były lekkie, przyjemne książki, ale w swojej kategorii dobre. Czytałam "Przeznaczeni" - to było genialne. A potem przeczytałam "Przegryźć dżdżownicę" i to jeszcze jest zupełnie inne, mam wrażenie że tutaj autorka siliła się na jakiś mega...

W 2015 roku pochłaniałam książki Grocholi. Każdą. Do tego stopnia, że byłam na bieżąco ze wszystkim co wydaje.
Trafiłam na tą książkę i byłam bardzo zdziwiona. Jest inna niż czytadła romansidła które rozśmieszają do łez i wzruszają. Ta książka jest krótka w formie, ale mocna i dobitna. Jest prawdziwa i przesiąknięta emocjami.
Myślę, że w formie audiobooka byłaby lepsza.

W 2015 roku pochłaniałam książki Grocholi. Każdą. Do tego stopnia, że byłam na bieżąco ze wszystkim co wydaje.
Trafiłam na tą książkę i byłam bardzo zdziwiona. Jest inna niż czytadła romansidła które rozśmieszają do łez i wzruszają. Ta książka jest krótka w formie, ale mocna i dobitna. Jest prawdziwa i przesiąknięta emocjami.
Myślę, że w formie audiobooka byłaby lepsza.

Krótka w formie, nieskończona w swoim przekazie. Uwielbiam.

Krótka w formie, nieskończona w swoim przekazie. Uwielbiam.

Raczej dla Pań. O zdradzie. Bo ja wiem czy warto...? Krótkie - to można, ale też dołujące, więc może lepiej poszukać sobie czegoś innego? Mnie się nie chciało wstać z fotela a akurat miałem pod ręką, więc wziąłem i przeczytałem, sam nie wiem po co... :D

p.s. parę brzydkich wyrazów i kilka udziwnień było, ale co tam... raz w życiu można coś Grocholi przeczytać - poszło szybko i całkiem gładko! ;))

p.s.2 aaa... przepraszam, kiedyś już przeczytałem coś Grocholi, ale nie pamiętam co, pamiętam natomiast, że podobało mi się bardziej i za tamto dałbym jedną gwiazdkę więcej... a może nawet i dwie?! czyli, że to gryzienie dżdżownicy, to jest chyba raczej jakieś słabe jednak, nawet jak na Katarzynę G. :)

Raczej dla Pań. O zdradzie. Bo ja wiem czy warto...? Krótkie - to można, ale też dołujące, więc może lepiej poszukać sobie czegoś innego? Mnie się nie chciało wstać z fotela a akurat miałem pod ręką, więc wziąłem i przeczytałem, sam nie wiem po co... :D

p.s. parę brzydkich wyrazów i kilka udziwnień było, ale co tam... raz w życiu można coś Grocholi przeczytać - poszło...

Introspekcja zdradzonej bohaterki.

Introspekcja zdradzonej bohaterki.

Zgadzam się całkowicie z jedną recenzją - w tej książce każda litera nie tyle tworzy słowa co czyste emocje. Krótka, szybka i niezorganizowana jak myśli. Nie jak wypowiedzi ale jak myśli. Ten bałagan, urywanie, przeskakiwanie... Ból oddany jest tak realnie, że się go czuje. I to jest taki prawdziwy ból - nie przegadany, nie opisany, bez dramatów. Czujesz i również cierpisz i rozumiesz bo jesteś w jej głowie i sercu... Styl i tempo mistrzostwo!

Zgadzam się całkowicie z jedną recenzją - w tej książce każda litera nie tyle tworzy słowa co czyste emocje. Krótka, szybka i niezorganizowana jak myśli. Nie jak wypowiedzi ale jak myśli. Ten bałagan, urywanie, przeskakiwanie... Ból oddany jest tak realnie, że się go czuje. I to jest taki prawdziwy ból - nie przegadany, nie opisany, bez dramatów. Czujesz i również cierpisz...

Osobiste myśli kobiety zdradzanej przez mężczyznę. Bardzo ciekawa.

Osobiste myśli kobiety zdradzanej przez mężczyznę. Bardzo ciekawa.