Jako, że to już 5 cześć serii to napiszę tylko w kilku zdaniach. Przede wszystkim długo nie mogłam się zabrać za Miasto zagubionych dusz, mimo że po poprzedniej części nie mogłam się doczekać kiedy dorwę ją w moje rączki. Skąd przyszedł nagle impuls do przeczytania? Nie wiem, ale bardzo się cieszę, że się pojawił.
Czytało mi się obłędnie dobrze i szybko, a akcja była wyważona jak dla mnie idealnie. Powoli przyspieszała, aż kulminacyjny moment przyszedł na koniec. Cieszę się, ze Clare nie szalała od począstku tylko spokojnie prowadziła nas do tego, co było na końcu. Odnoszę wrażenie, że brakuje jej już nieco pomysłów co do Clary I Jace'a. Ich historia już nieco przynudza, jednak to nie ma znaczenia dla mnie, bo wątki reszty bohaterów strasznie mnie zaciekawiły. I jestem totalnie zauroczona Aleciem i Magnusem. Dodatkowo czarny charakter-Sebastian, jest świetnie skonstruowany. Niby powinien budzić nienawiść, ale jednocześnie jest w nim coś magnetyzującego.
Jestem pozytywnie zaskoczona tym, co poczułam czytając MZD. Znowu pojawiła się ta ekscytacja i chęć przeczytania serii od nowa czekając dłuugi czas na szóstą i ostatnią część Darów.
Polecam!

Jako, że to już 5 cześć serii to napiszę tylko w kilku zdaniach. Przede wszystkim długo nie mogłam się zabrać za Miasto zagubionych dusz, mimo że po poprzedniej części nie mogłam się doczekać kiedy dorwę ją w moje rączki. Skąd przyszedł nagle impuls do przeczytania? Nie wiem, ale bardzo się cieszę, że się pojawił.
Czytało mi się obłędnie dobrze i szybko, a akcja była...