Podsumowując podobała mi się. Rzadko w książkach tego rodzaju pojawiają się dzieci, rzadko bohater jest "dobrym człowiekiem" i tak "na luzie" bohaterowie się w sobie zakochują. Nie ma skomplikowanego zakończenia, choć zachowanie bohaterki może być trochę zaskakujące i to było fajne.

Podsumowując podobała mi się. Rzadko w książkach tego rodzaju pojawiają się dzieci, rzadko bohater jest "dobrym człowiekiem" i tak "na luzie" bohaterowie się w sobie zakochują. Nie ma skomplikowanego zakończenia, choć zachowanie bohaterki może być trochę zaskakujące i to było fajne.

Kolejne babskie czytadło, które wywołuje uśmiech na twarzy i odstresowuje. Tym razem poznajemy losy Harriet, kolejnej z grupy bohaterów przewijających się w książkach Pani Adrienne Basso. Czyta się szybko, lekko i przyjemnie. Ale po kolejnej lekturze romansu historycznego, analizie zwyczajów, obyczajów i wszelkiego rodzaju obowiązującej w tamtych czasach etykiety cieszę się, że żyję w aktualnych czasach ( mimo pandemii). Nie lubię gdy kobietom każe się być marionetką w rękach mężczyzny. Mam kolejną część więc jako przerywnik między poważniejszymi utworami chętnie przeczytam.

Kolejne babskie czytadło, które wywołuje uśmiech na twarzy i odstresowuje. Tym razem poznajemy losy Harriet, kolejnej z grupy bohaterów przewijających się w książkach Pani Adrienne Basso. Czyta się szybko, lekko i przyjemnie. Ale po kolejnej lekturze romansu historycznego, analizie zwyczajów, obyczajów i wszelkiego rodzaju obowiązującej w tamtych czasach etykiety cieszę...

Wstęp zapowiadał się obiecująco. Ogólnie nudą pozycja.

Wstęp zapowiadał się obiecująco. Ogólnie nudą pozycja.

Głównymi narratorami tego tomu są Harriet i Nathaniel, Harriet to młoda, dystyngowana, ładna dziewczyna chce uciec od skandalu, uniezależnić się od swojego brata. Przyjmuje posadę guwernantki w Szkocji.Nathaniel jest arystokratą, który obiecał swojemu zmarłemu bratu, że zaopiekuje się i zajmie jego dziećmi.A Nathanielowi przeszkadzać zaczyna wuj, który liczy na korzyści majątkowe związane z Georgiem. Nathaniel podejmuje ostateczną, właściwą decyzję o wywiezienie dzieci z zamku do Szkocji, a dziećmi będą pod opieką Harriet swojej, nowej guwernantki.
Między dwojgiem nawiązuje się płomienny,mocny romans rodzi się prawdziwe uczucie zakochani pałają do siebie uczuciem, bardzo się kochają przez resztę książki są ich jedynie igraszki.

Fajna fabuła,szybkie zwroty akcji, książka bardzo interesująca i zafascynowała mnie tym bardziej jest pasjonująca,intryguje zrobiła na mnie dobre wrażenie.
"Uwieść aroganta" to romans przyjemny, lekki i zaskakujący, zaskakujące zakończenie..miła lektura dla zrelaksowania, rozerwałam się przy książce.

Głównymi narratorami tego tomu są Harriet i Nathaniel, Harriet to młoda, dystyngowana, ładna dziewczyna chce uciec od skandalu, uniezależnić się od swojego brata. Przyjmuje posadę guwernantki w Szkocji.Nathaniel jest arystokratą, który obiecał swojemu zmarłemu bratu, że zaopiekuje się i zajmie jego dziećmi.A Nathanielowi przeszkadzać zaczyna wuj, który liczy na korzyści...

Przyjemna - to słowo najlepiej opisuje tą książkę.

Takie opowiadania lubię najbardziej. Odpowiednia epoka, charyzmatyczni bohaterowie, ciekawa treść. Zabrakło jedynie więcej akcji, przez co książka może wydawać się jednostajna.

Dzieło idealne, żeby odpocząć od literatury cięższego kalibru. Żeby oderwać się od życia i rutyny życiowej. Niewymagające i przyjemne.

Przyjemna - to słowo najlepiej opisuje tą książkę.

Takie opowiadania lubię najbardziej. Odpowiednia epoka, charyzmatyczni bohaterowie, ciekawa treść. Zabrakło jedynie więcej akcji, przez co książka może wydawać się jednostajna.

Dzieło idealne, żeby odpocząć od literatury cięższego kalibru. Żeby oderwać się od życia i rutyny życiowej. Niewymagające i przyjemne.

Trzeci tom cyklu "Poślubić wicehrabiego"

Bohaterką tego tomu jest Harriet Sainthill - siotra Griffina, wicehrabiego Dewhurst i bratowa Faith. Dwudziestokilkuletnia kobieta zamierza wyjechać z Anglii w poszukiwaniu nowego życia i odcięcia się od problemów i skandalu, który niedawno przeżyła.

Po kilku latach narzeczeństwa, Julian Wingate, zrywa zaręczyny z Harriet. Harriet jest ciężko z tego powodu, ale doskonale wie, że pozostanie w domu i rozpamiętywanie tego nie jest najlepszym pomysłem. Dlatego decyduje się przyjąć posadę guwernantki w Szkocji.

W Szkocji poznaje swojego pracodawcę pana Wainwright'a. Mężczyzna robi wielkie wrażenie na niej, a ona na nim. Tajemniczy i zagadkowy pracodawca zdaje się wiedzieć wszystko o swojej pracownicy. Niestety dla Harriet , która praktycznie od razu czuje coś do mężczyzny ciężko jest jej go rozszyfrować. Ale czy odkrycie prawdy, wyjdzie wszystkim na dobre? I czy wszystko zakończy się dobrze? Czy Wainwright wyzna Harriet prawdę o sobie? Tego Wam nie zdradzę ;) ;);) !!!

Moim zdaniem książka jest krótka, ale doskonale spełnia swoje zadanie. Wątek miłosny jest ciekawy i intrygujący, choć nie jest na pierwszym planie. Troska o dzieci i ich byt, sprawiła, że bardzo polubiłam Nathaniela i uważam, że powinien Harriet powiedzieć jak się sprawy mają, ale rozumiem jego tajemniczość. Podziwiam też Harriet za to, że miała odwagę spakować wujka swojego ukochanego mężczyzny, zamiast samej spakować manatki!

Podsumowując trzeci tom tego cyklu przeczytałam tylko raz i z miejsca mnie oczarował. Może dlatego, że lubię odważne i trzeźwo myślące kobiety?
Więc jeśli interesuje Was miłość i oddanie rodzinie, odwaga zakochanych ludzi, którzy zostawiają za sobą dotychczasowe życie i uknute intrygi, oraz niełatwa droga do szczęścia i prawdziwych wyznań to polecam tę książkę.

Trzeci tom cyklu "Poślubić wicehrabiego"

Bohaterką tego tomu jest Harriet Sainthill - siotra Griffina, wicehrabiego Dewhurst i bratowa Faith. Dwudziestokilkuletnia kobieta zamierza wyjechać z Anglii w poszukiwaniu nowego życia i odcięcia się od problemów i skandalu, który niedawno przeżyła.

Po kilku latach narzeczeństwa, Julian Wingate, zrywa zaręczyny z Harriet. Harriet...

Naprawdę chciałam żeby spodobała mi się ta książka, ale mi się to nie udało. Czekałam, czekałam i czekałam, aż zacznie się coś dziać i jedyne czego się doczekałam to końca książki. Powieść bardzo przeciętna, a nawet powiedziałabym, że słaba, a co za tym idzie przewidywalna. Dwie gwiazdki daję jedynie za to, że pod koniec mnie rozśmieszyła.

Naprawdę chciałam żeby spodobała mi się ta książka, ale mi się to nie udało. Czekałam, czekałam i czekałam, aż zacznie się coś dziać i jedyne czego się doczekałam to końca książki. Powieść bardzo przeciętna, a nawet powiedziałabym, że słaba, a co za tym idzie przewidywalna. Dwie gwiazdki daję jedynie za to, że pod koniec mnie rozśmieszyła.

Najnudniejsza część z 3 jakich do tej pory czytałam w tej serii.

Najnudniejsza część z 3 jakich do tej pory czytałam w tej serii.

Bardzo dobry stary romans z nutka niepewności i sensacji, co nadaje tej książce specyficzny charakter, powiedział bym wciągający charakter. Bohaterka od samego opisu, odrazu ukazuje obraz pięknej kobiety, która ma swój charakter i sposób bycia, a główny bohater ukazuje swój sposób bycia oraz ubiegania się o uczucie jakie by chciał osiągnąć.

Bardzo dobry stary romans z nutka niepewności i sensacji, co nadaje tej książce specyficzny charakter, powiedział bym wciągający charakter. Bohaterka od samego opisu, odrazu ukazuje obraz pięknej kobiety, która ma swój charakter i sposób bycia, a główny bohater ukazuje swój sposób bycia oraz ubiegania się o uczucie jakie by chciał osiągnąć.

Niewymagająca i przewidywalna, ale namiętność unosi się wszędzie. No i ten przepiękny, mroczny zamek. Sama chciałabym w takim zamieszkać.

Niewymagająca i przewidywalna, ale namiętność unosi się wszędzie. No i ten przepiękny, mroczny zamek. Sama chciałabym w takim zamieszkać.