Rozliczenie z życiem trzydziestolatki...


Maja Wolny to nazwisko, którego nie znałam. Jest dziennikarką, eseistką i pisarką. Od 10 lat mieszka w Belgii, a "Kara" to jej debiutancka powieść. Bardzo prawdziwa, trudna, pełna emocji, szczera. To książka obok której nie można przejść obojętnie, chociaż wygląda niepozornie.

Jest to historia 30-letniej kobiety, która odbywa niezwykłą podróż, nie tylko samochodem, lecz także w głąb swego umysłu. Próbuje zmierzyć się i rozliczyć z przeszłością, wspomina swoje niełatwe życie, jest refleksyjna, zadumana, zamyślona... Karolina, bo tak ma na imię tytułowa bohaterka, w skrócie właśnie Kara, swoją drogą dosyć ciekawe zdrobnienie, zapewne i ono da nam do myślenia, zastanawia się nad wszystkim, co było jej udziałem, nad tym, jak toczyły się jej losy, co czuła, kogo kochała, kogo lubiła, a kogo mogłaby znienawidzić? Rozmyśla nad bolesnym i trudnym tematem zdrady, widzi ją swoimi oczami, zupełnie inaczej niż moglibyśmy się być może spodziewać? Mamy tu na przestrzeni pewnego okresu czasu i postaci historyczne, prawdziwe, jak również fikcyjne. Bogactwo zdarzeń, niekoniecznie przez nas oczekiwanych, zupełnie niespodziewane koleje losu, jak w życiu, czasem jest słodko, a kiedy indziej wręcz przeciwnie, gorycz wykrzywia nam twarz.

Bardzo dobrze dobrane motto powieści: "Droga jest wyrazem sposobu życia ludzi. Inaczej mówiąc, dana jest im droga, której sami dla siebie żądają - Via Vita. "
Paul Christophe

Muszę przyznać, że jest w tym wiele prawdy.

Wielkim zaskoczeniem jest dla mnie zakończenie, choć właściwie wielokrotnie tak było, że pisarka robiła mi psikusa, naprowadzała na jakąś ścieżkę, by za chwilę wskazać jakąś boczną, polną, zapomnianą dróżkę.
Ciekawe jest to, że możemy tak dogłębnie poznać zakręty losu, całe dotychczasowe życie naszej bohaterki, czujemy się, jakbyśmy wraz z nią jechali tą autostradą, jakbyśmy słuchali jej spowiedzi, monologu siedząc tuż obok. Jej doświadczenia życiowe są realne, prawdziwe do bólu, mąż, teściowa, rodzina, ten drugi mężczyzna. Lęk, strach, obawy, jest tu cała gama uczuć i emocji, ale czy możemy oceniać to wszystko, potępiać, bądź pochwalać? Jak czuje się młoda osoba, w obcym kraju, w obcym środowisku, czy tęskni, czy kocha, czy cierpi?
Oprócz historii Karoliny poznajemy też dzieje rodziców jej męża, co moim zdaniem było rewelacyjnym pomysłem. Złożoność losów ludzkich, to dlaczego zachowują się tak, a nie inaczej, wszystko układa się w całość, pomaga dostrzec i zrozumieć zachowanie Kary. Trudno postawić się jednak w jej sytuacji, szczególnie w momencie, gdy długo skrywana tajemnica wychodzi na jaw. Niby wszystko staje się dla nas jasne, ale czy to cokolwiek zmienia, czy może jej pomóc, uchronić jej związek? Co wiemy o drugiej osobie, tej, z którą dzielimy łóżko, życie, z którą siedzimy przy stole podczas posiłków, z którą rzekomo rozmawiamy? Czy nie przypadkiem tylko tyle, ile sama chce nam ujawnić, ile sama nam powie? Jak sama się przedstawi, zaprezentuje?
Wiele emocji, uczuć, refleksji zaczynamy odczuwać przy tym tytule, moim zdaniem to bardzo dobrze, bo takie książki lubię. Polecam jak najbardziej, warto zastanowić się czasem, coś przemyśleć, coś zrozumieć...
"Karę" przeczytałam w ramach akcji "Włóczykijka", dziękuję bardzo :)

"Kara" Maja Wolny, Prószyński i spółka, 2009

Rozliczenie z życiem trzydziestolatki...


Maja Wolny to nazwisko, którego nie znałam. Jest dziennikarką, eseistką i pisarką. Od 10 lat mieszka w Belgii, a "Kara" to jej debiutancka powieść. Bardzo prawdziwa, trudna, pełna emocji, szczera. To książka obok której nie można przejść obojętnie, chociaż wygląda niepozornie.

Jest to historia 30-letniej kobiety, która odbywa...