Drugi tom serii. Równie ciekawa, jak tom pierwszy.
Minęły trzy miesiące odkąd Megan dowiedziała się, że świat zamieszkują demony.
Do tego stanęła ona na czele jednego z domów demonów - stała się Gretneg Meegra.
Wciągana coraz bardziej w sprawy demonów Megan stara się zachować równowagę pomiędzy swoją człowieczą naturą i częścią demoniczną.
Nie jest to łatwe tym bardziej, że wszyscy oczekują od niej przeprowadzenia rytuału, który na zawsze zmieni jej życie.
Tymczasem okazuje się, że przeszłość dopadła ją wcześniej, a wraz z tym rewelacje które wstrząsnęły jej światem.
Polecam.

Drugi tom serii. Równie ciekawa, jak tom pierwszy.
Minęły trzy miesiące odkąd Megan dowiedziała się, że świat zamieszkują demony.
Do tego stanęła ona na czele jednego z domów demonów - stała się Gretneg Meegra.
Wciągana coraz bardziej w sprawy demonów Megan stara się zachować równowagę pomiędzy swoją człowieczą naturą i częścią demoniczną.
Nie jest to łatwe tym bardziej, że...

Tom drugi paranormalnego romansu. Jest Megan, jest Dante i drugoplanowi bohaterowie, których poznaliśmy w pierwszym tomie. Jest kilku nowych. Lubię Roca, lubię w zasadzie wszystkich poza Megan. Tu nic się nie zmieniło, bo pomysł mi się podoba, intryga jest ciekawa, fabuła wartka, tylko ta mimoza mnie denerwuje, jak diabli. Dante, co Ty w niej widzisz? Odpuść! Szkoda czasu!

Tom drugi paranormalnego romansu. Jest Megan, jest Dante i drugoplanowi bohaterowie, których poznaliśmy w pierwszym tomie. Jest kilku nowych. Lubię Roca, lubię w zasadzie wszystkich poza Megan. Tu nic się nie zmieniło, bo pomysł mi się podoba, intryga jest ciekawa, fabuła wartka, tylko ta mimoza mnie denerwuje, jak diabli. Dante, co Ty w niej widzisz? Odpuść! Szkoda czasu!

Demon w sercu jest krwawy. Mocno brutalny i okrutny. Można śmiało powiedzieć, że nadmiernie. Ale… Ale jeśli kupi się pomysł Kane to, to okrucieństwo, rządza krwi, nawet sposób przejmowania władzy i jedzenie tego czegoś, ma sens. Gdyby nagle przy takiej konstrukcji świata jaki zaproponowała Kane, bohaterowie tak się nie zachowywali, staliby się pokornymi cielaczkami, byłoby to bardzo sztuczne. I mim zdaniem, wywołałoby znacznie więcej pytań i wątpliwości niż obecny kształt fabuły.
Tak mi teraz przyszło do głowy, że może to jest specyfika Kane. Bo przecież nie do końca byłam w stanie zaakceptować narkotyki, sex i całą brudną otoczkę w przypadku Chess Putnam, że o tym facecie, któremu oddawała się za narkotyki nie wspomnę. Ale kurcze, tam też to się trzymało. I choć niechętnie, zaakceptowałam i polubiłam.
Zresztą ostatnio dochodzę do wniosku, że mi uzasadnione fabularnie okrucieństwo nie przeszkadza na poziomie akceptowalności pomysłu. W kilku książkach złapałam się na tym, że choć ciężko mi to czytać, cieszę się, że autor miał odwagę tak poprowadzić fabułę.

Demon w sercu jest krwawy. Mocno brutalny i okrutny. Można śmiało powiedzieć, że nadmiernie. Ale… Ale jeśli kupi się pomysł Kane to, to okrucieństwo, rządza krwi, nawet sposób przejmowania władzy i jedzenie tego czegoś, ma sens. Gdyby nagle przy takiej konstrukcji świata jaki zaproponowała Kane, bohaterowie tak się nie zachowywali, staliby się pokornymi cielaczkami, byłoby...

Od lektury pierwszej części minęły 2 lata, nie wiem więc czy efekt tego, iż obecna podobała mi się mniej jest wynikiem subtelnych zmian gustu czy tego, że faktycznie jest gorsza od poprzedniczki. Powieść dobra, owszem, lecz nie wywołuje już u mnie tego rzadkiego efektu "wow". Opowieść o żywiących się negatywnymi emocjami demonach stała się nagle typową bajeczką, w której mamy już czarownice, zombie oraz nadprzyrodzone rytuały. Charyzmatycznego Greysona jest tu bardzo mało, na pierwszy plan natomiast rzucona jest Megan, która swoją dumą i zwyczajnym idiotyzmem irytowała mnie już w części pierwszej.

Od lektury pierwszej części minęły 2 lata, nie wiem więc czy efekt tego, iż obecna podobała mi się mniej jest wynikiem subtelnych zmian gustu czy tego, że faktycznie jest gorsza od poprzedniczki. Powieść dobra, owszem, lecz nie wywołuje już u mnie tego rzadkiego efektu "wow". Opowieść o żywiących się negatywnymi emocjami demonach stała się nagle typową bajeczką, w której...

Druga część trylogii Megan Chase jest zdecydowanie mroczniejsza niz pierwsza.A wszystko zaczyna się od wiadomości o śmierci jej ojca.Megan musi wrócić do rodzinnego miasteczka,w którym jest osobą najbardziej znienawidzona i najmniej pożądaną.Konfrontacja z rodzina i mieszkańcami miasteczka nie należy do łatwych.Również lokalny przywódca demonów nie jest najlepiej nastawiony tak do Megan jak i do Dantego.Terapeutka ponownie musi sie zmierzyć z przeżyciami z przeszłości(której nie pamięta) oraz z wrogo do niej nastawionymi mieszkańcami miasteczka i z własną matką.
I znów mamy ataki zombie,wybuchające demony,tajemnicza królową,która usiłuje zabić Megan,demoniczne rytuały,picie krwi czy akty kanibalizmu...Nie polecam osobom o słabych nerwach . Co prawda nadal fabuła jest trochę porwana,brakowało mi trochę logicznego ciągu zdarzeń,który prowadziłby czytelnika do takich a nie innych wniosków...A tu miałam wrazenie niedoinformowania,jakby czytelnik musiał w jasnowidzeniu niemal poznać reguły życia demonicznego świata czy sekrety skrywane przez bohaterkę...Brakowało mi wyraźnych rozgraniczeń czasowych opisywanych zdarzeń,więc chwilami lekko traciłam wątek.Zakończenie jest trochę przewidywalne,ale ciekawe.

Druga część trylogii Megan Chase jest zdecydowanie mroczniejsza niz pierwsza.A wszystko zaczyna się od wiadomości o śmierci jej ojca.Megan musi wrócić do rodzinnego miasteczka,w którym jest osobą najbardziej znienawidzona i najmniej pożądaną.Konfrontacja z rodzina i mieszkańcami miasteczka nie należy do łatwych.Również lokalny przywódca demonów nie jest najlepiej nastawiony...

Demoniczne czytadło - czyta się szybko, bez problemów, akcja nie wymaga skupienia. Ot taki przerywnik. Gdyby jeszcze główna bohaterka tak często nie leżała na ziemi lub nie marzyła o tym by leżeć i zwijać się w kłębek oraz nie krzyczała przy każdej okazji było by milej.

Demoniczne czytadło - czyta się szybko, bez problemów, akcja nie wymaga skupienia. Ot taki przerywnik. Gdyby jeszcze główna bohaterka tak często nie leżała na ziemi lub nie marzyła o tym by leżeć i zwijać się w kłębek oraz nie krzyczała przy każdej okazji było by milej.

Bardzo lekki i przyjemny romansik z połączeniem wątków paranormalnych. Szczególnie na letnie wieczorki przy lampce i mrożonej herbatce, a także tych zimniejszych. Dalsze perypetie Megan i Greysona, nowe tajemnice i wątki do odkrycia. Bardzo zgrabnie napisana książeczka, nie za długa, nie za krótka, a w sam raz jak się mówi.
Polecam.

Bardzo lekki i przyjemny romansik z połączeniem wątków paranormalnych. Szczególnie na letnie wieczorki przy lampce i mrożonej herbatce, a także tych zimniejszych. Dalsze perypetie Megan i Greysona, nowe tajemnice i wątki do odkrycia. Bardzo zgrabnie napisana książeczka, nie za długa, nie za krótka, a w sam raz jak się mówi.
Polecam.

Nie przeczytałam jej do końca. Nie wciągnęła mnie, czytałam ją na raty i na chwilę obecną nie chcę więcej po nią sięgać. Może kiedyś do niej wrócę by ją skończyć. Teraz nie jest jej czas.

Nie przeczytałam jej do końca. Nie wciągnęła mnie, czytałam ją na raty i na chwilę obecną nie chcę więcej po nią sięgać. Może kiedyś do niej wrócę by ją skończyć. Teraz nie jest jej czas.

Świetny erotyk w ciekawej oprawie fantasy!

Świetny erotyk w ciekawej oprawie fantasy!

Bardzo ciężko mi się ja czytało po tak długim czasie od tomu pierwszego

Bardzo ciężko mi się ja czytało po tak długim czasie od tomu pierwszego