Bardzo zła pozycja. Powierzchowność i lapidarność książki Plazy drażnią niemal od początku. Pełne magii, zawirowań, symboli i labiryntów życie Marleny Dietrich zostało tutaj sprowadzone do poziomu syntezy w stylu Wikipedii. Kilka faktów, dat, nazwisk i już - biografia gotowa. Brakuje rozwinięć, omówień, wyjaśnień - szczególnie w kwestiach relacji, które przecież tworzą życiorys Dietrich. Za to pojawiają się długie i nudne wtręty biograficzne osób obecnych w jej życiu - o paradoksie, są one przedstawione bez związku z główna bohaterka (np. jaki cel miała prezentacja życia i twórczości von Sternberga, skoro nijak potem znalazło to swoje omówienie w relacji z Dietrich?).
Nic nowego się nie dowiedziałam z tej książki. Na pewno jej treść nie prezentuje „prawdziwej” Marleny Dietrich, jak głosi tytuł.

Bardzo zła pozycja. Powierzchowność i lapidarność książki Plazy drażnią niemal od początku. Pełne magii, zawirowań, symboli i labiryntów życie Marleny Dietrich zostało tutaj sprowadzone do poziomu syntezy w stylu Wikipedii. Kilka faktów, dat, nazwisk i już - biografia gotowa. Brakuje rozwinięć, omówień, wyjaśnień - szczególnie w kwestiach relacji, które przecież tworzą...

Kobieta, która żyła, jak chciała. Sypiała z kim popadło, piła, nie stawiała sobie ograniczeń, pławiła się w sukcesie. Jednym słowem: "Róbta, co chceta"

Skończyła w obszczanej pościeli, w samotności, w beznadziei. Wielka Marlena, "Błękitny Anioł" - tak naprawdę zmarnowane życie.

Kobieta, która żyła, jak chciała. Sypiała z kim popadło, piła, nie stawiała sobie ograniczeń, pławiła się w sukcesie. Jednym słowem: "Róbta, co chceta"

Skończyła w obszczanej pościeli, w samotności, w beznadziei. Wielka Marlena, "Błękitny Anioł" - tak naprawdę zmarnowane życie.

Daje odpowiedź na pytania jaka była jako matka, żona, kochanka, Niemka.... bo jaką była aktorką czy piosenkarką powiedzmy, że wiemy :) Smutny, szary koniec życia jak na zwykłego, przeciętnego człowieka, a co dopiero na uwielbianą przez tylu gwiazdę.....

Polecam. Mimo, iż nadzwyczajnie wciągająca nie jest, dość szybko się czyta, pewnie dlatego, że obszerna pozycja to to nie jest.

Daje odpowiedź na pytania jaka była jako matka, żona, kochanka, Niemka.... bo jaką była aktorką czy piosenkarką powiedzmy, że wiemy :) Smutny, szary koniec życia jak na zwykłego, przeciętnego człowieka, a co dopiero na uwielbianą przez tylu gwiazdę.....

Polecam. Mimo, iż nadzwyczajnie wciągająca nie jest, dość szybko się czyta, pewnie dlatego, że obszerna pozycja to to...

Bardzo dobra książka. Czyta się jednym tchem. Pomijając życiorys M. D. książka pisana przystępnym językiem.

Bardzo dobra książka. Czyta się jednym tchem. Pomijając życiorys M. D. książka pisana przystępnym językiem.

Jest to biografia znanej kiedyś aktorki, Marleny Dietrich. Obejmuje całe jej życie, a nawet nieco więcej, bo sięga czasów rodziców, a nawet dziadków. Dzieciństwo, nauka gry na kilku różnych instrumentach muzycznych, surowa matka, młodość, występy w berlińskich teatrach rewiowych, sława, kolejne filmy w Ameryce, kochanki i kochankowie, występy estradowe, schyłek kariery, starość i śmierć.
 
Czy jest to historia prawdziwa, jak obiecuje tytuł? Myślę, że tak… w sensie zgodności przedstawionych faktów z rzeczywistością, na pewno tak. Problem w tym, że poza faktami właściwie prawie nic więcej tu nie ma. Książka sprawia wrażenie napisanej w telegraficznym skrócie i językiem tak kompletnie wypranym z jakichkolwiek emocji, że równie dobrze mogłaby to być instrukcja obróbki drewna.
 
Najwięcej „życia” jest – moim zdaniem – w tych kilku zdaniach:
 
„Stara kobieta w brudnej pościeli, nie lubi bowiem, by jej przeszkadzano, zmieniając bieliznę. Nie lubi też mycia. Sypialnia przesiąkła fetorem starości, choroby, odchodów stojących w nocnikach, dopóki ktoś ich nie opróżni. Taka sytuacja trwa dziesięć lat: dziesięć lat wegetacji. Marlena źle widzi, stopniowo głuchnie, psują jej się zęby. Sama sobie obcina włosy. Często jest pijana”*.
 
Książka wzbogacona filmografią i trzynastoma zdjęciami, co w przypadku gwiazdy filmowej wydaje się skromnością wręcz ascetyczną.
 
Biografia? Chyba raczej faktografia.
 
 
 --
* Gilles Plazy „Prawdziwa Marlena Dietrich”, Świat Książki 2007, przekład Krystyna Arustowicz, str. 173

Jest to biografia znanej kiedyś aktorki, Marleny Dietrich. Obejmuje całe jej życie, a nawet nieco więcej, bo sięga czasów rodziców, a nawet dziadków. Dzieciństwo, nauka gry na kilku różnych instrumentach muzycznych, surowa matka, młodość, występy w berlińskich teatrach rewiowych, sława, kolejne filmy w Ameryce, kochanki i kochankowie, występy estradowe, schyłek kariery,...

Nieduża obiętość jak na taką sławę i jak na życie które wiodła. Jednak przeciętnemu czytelnikowi, tzn takiemu, który nie szuka szczegółów, może sie spodobać, bo daje pogląd na sylwetkę Marleny, na jej charakter, sytuację życiową i dorobek sceniczny. Śmiało moża wydać parę złotych w Dedalusie - dobra na prezent, bo też i ładnie wydana.

Nieduża obiętość jak na taką sławę i jak na życie które wiodła. Jednak przeciętnemu czytelnikowi, tzn takiemu, który nie szuka szczegółów, może sie spodobać, bo daje pogląd na sylwetkę Marleny, na jej charakter, sytuację życiową i dorobek sceniczny. Śmiało moża wydać parę złotych w Dedalusie - dobra na prezent, bo też i ładnie wydana.

E, tak sobie. Powinnam przeprosić się z poprzednią książką o Marlenie - nie dość, że skrótowo i pobieżnie, to jeszcze tak samo nudno: katalog, wyliczenie, lista filmów, kochanków, romansów. Ciekawa była w zasadzie jedynie refleksja nad relacją z mężem i jego kochanką, byłby z tego materiał na książkę...

E, tak sobie. Powinnam przeprosić się z poprzednią książką o Marlenie - nie dość, że skrótowo i pobieżnie, to jeszcze tak samo nudno: katalog, wyliczenie, lista filmów, kochanków, romansów. Ciekawa była w zasadzie jedynie refleksja nad relacją z mężem i jego kochanką, byłby z tego materiał na książkę...