„Osobiście sądzę, że ludzie zbyt rzadko mówią to, co naprawdę myślą.”
•
Gdybyście mogli być jakimkolwiek bytem nadprzyrodzonym, np. wróżką, wiedźmą, wiedźminem, kim byście zostali?
•
Jakiś czas temu przeglądałam Vinted i znalazłam całą serię Skrzydeł Laurel za 15 zeta. Okazja życia 😂 No i przypomniałam sobie o tych książkach xD

Jak większość tego typu literatury - Laurel poznałam w gimnazjum, czyli jakieś 12 lat temu.
Wtedy uważałam, że ta seria to jedna z lepszych jakie kiedykolwiek czytałam, ale już dzisiaj, kiedy tylko pobieżnie przejrzałam zawartość pierwszego tomu wiem, że byłam w błędzie XD

Laurel przez 15 lat życia nie ogarnęła, że nie jest człowiekiem? Być może. Była głupiutka jak but 😅 Pamietam za to, że opisy Avalonu były bardzo dobre i pochłaniałam je jak gąbka wodę.

Seria lekka, przyjemna (bardziej dla młodszych niż dla starców po dwudziestce 😅). Jeśli znajdziecie gdzieś te książki - w bibliotece czy antykwariacie - sięgnijcie po nie, choćby z ciekawości. Albo łapcie okazje na Vinted 😅

ig: zaczytana_rita

„Osobiście sądzę, że ludzie zbyt rzadko mówią to, co naprawdę myślą.”
•
Gdybyście mogli być jakimkolwiek bytem nadprzyrodzonym, np. wróżką, wiedźmą, wiedźminem, kim byście zostali?
•
Jakiś czas temu przeglądałam Vinted i znalazłam całą serię Skrzydeł Laurel za 15 zeta. Okazja życia 😂 No i przypomniałam sobie o tych książkach xD

Jak większość tego typu literatury - Laurel...

Książka ta przez około trzy lata czekała na półce by finalnie zostać przeczytaną. Prawdę powiedziawszy, żałuję, iż przeleżała tak długo, gdyż mniemam, że dawniej mogłaby spodobać mi się nieco bardziej - jest ona bowiem niesamowicie podobna do "Błękitnokrwistych", "Zmierzchu" itd., a podobne pozycje niegdyś połykałam z niesamowitą pasją i szybkością.

No więc tak, "Skrzydła Laurel" to naprawdę w porządku książka. Nie jest ona może nazbyt ambitna i rozbudowana, ale sam pomysł wykreowania postaci wróżek w taki sposób w jaki robi to autorka, jest dość, powiedziałbym nawet, innowacyjny. Tutaj nie spotkacie się za Chiny ludowe z bajecznymi skrzydłami, różdżkami czy magicznym pyłem (pył obecny był jedynie we fragmencie, gdzie to Tamani tłumaczył Laurel jak rozmnażają się wróżki - kolejna ciekawa koncepcja),oczywiście jeśli o samych wróżkach mowa. Pojawiają się tutaj jednakże postaci/motywy archetypowe - król Artur, Merlin, piękna, doskonała i nieśmiała główna bohaterka... typisze książka magiczna dla nastolatek.

Gdyby podkraść pomysł przedstawienia wróżek, ale samą akcję nieco spowolnić (wszystko dzieje się bardzo szybko, zdecydowanie za szybko, bohaterowie pojawiają się i znikają z różnych miejsc w mgnieniu oka) można by stworzyć coś naprawę sympatycznego. Seria zawiera w sumie cztery książki i z racji, że już od dawien dawna je posiadam, kiedyś sięgnę po następne tomy.

Czy polecam? Nie jest to pozycja konieczna, jednakże jeżeli podobnie jak ja chcecie odpocząć czymś niesamowicie lekkim po cięższej nieco literaturze, jest to coś w sam raz.

Książka ta przez około trzy lata czekała na półce by finalnie zostać przeczytaną. Prawdę powiedziawszy, żałuję, iż przeleżała tak długo, gdyż mniemam, że dawniej mogłaby spodobać mi się nieco bardziej - jest ona bowiem niesamowicie podobna do "Błękitnokrwistych", "Zmierzchu" itd., a podobne pozycje niegdyś połykałam z niesamowitą pasją i szybkością.

No więc tak, "Skrzydła...

Jestem już na to za stara ale daje szansę bo mam całą Serię

Jestem już na to za stara ale daje szansę bo mam całą Serię

Skrzydła Laurel
"Skrzydła Laurel" były na mojej liście do przeczytania chyba od 6 lat, ale ściągnęłam po nią dopiero w tym roku. I żałuję, bo może jakbym była mlodsza wciągnęła by mnie przygoda głównej bigaterki. A teraz była dla mnie po prostu głupia.
Laurel nie jest typową dziewczyną. Od zawsze uczyłam się w domu i je tylko kilka warzyw, po bo innym jedzieniu jest chora. Nie używa żadnych kosmetyków lub szamponów, a jej skóra jest pozbawiona pryszczy. Dlatego robi za lekkiego odmieńca, gdy wraz z rodziną przeprowadza się do nowego miasteczka i idzie po raz pierwszy do szkoły. Tam poznaje miłego przyjaciela Dawida, który po krótkim czasie zaczyna coś do niej czuć.
Laurel pewnego dnia budzi się i wyczuwa, że na jej plecach pojawił się dziwny punkcik. Najpierw sądzi, że to pryszcz, później, ze tak, aż z małego punktu nie rozkwita wielki kwiat.
I tak zaczyna się przygoda Laurel, która z pomocą Dawida odkrywa, że wcale nie jest człowiekiem, tylko rośliną. Nie ma krwi, ani serca. Serio nie rozumiem jak główna bohaterka przez 15 lat nie mogła tego zauważyć? Z odpowiedziami na nurtujące pytania Laurel stara się odpowiedzieć tajemniczy chłopak, który twierdzi, że tak jak ona jest rośliną.
Fabuła chyba najgłupsza jaką czytałam do tej pory. Bihaterowi nie są najgorzej opisani, a styl pisania autorki jest lekki i nie mogę się do niego przyczepić. Ogólnie odjęłam gwiazdki przez fabułę, myślałam, że będzie lepsza i ciekawsza.

Skrzydła Laurel
"Skrzydła Laurel" były na mojej liście do przeczytania chyba od 6 lat, ale ściągnęłam po nią dopiero w tym roku. I żałuję, bo może jakbym była mlodsza wciągnęła by mnie przygoda głównej bigaterki. A teraz była dla mnie po prostu głupia.
Laurel nie jest typową dziewczyną. Od zawsze uczyłam się w domu i je tylko kilka warzyw, po bo innym jedzieniu jest chora....

Bardzo fajna książka <3 Nie jest dziecinna, chociaż jest o wróżce, elfach i innych stworzeniach. Bardzo dobrze przedstawiona fabuła, która jest ciekawa. Dużo zwrotów akcji. Myślałam, że będę się nudziła przy czytaniu - myliłam się, "Skrzydła" mnie wciągnęły i momentami urzekły. Jest to naprawdę warta przeczytania książka w stylu fantastyki! Polecam bardzo każdemu w wieku 11-13 lat :)

Bardzo fajna książka <3 Nie jest dziecinna, chociaż jest o wróżce, elfach i innych stworzeniach. Bardzo dobrze przedstawiona fabuła, która jest ciekawa. Dużo zwrotów akcji. Myślałam, że będę się nudziła przy czytaniu - myliłam się, "Skrzydła" mnie wciągnęły i momentami urzekły. Jest to naprawdę warta przeczytania książka w stylu fantastyki! Polecam bardzo każdemu w wieku...

Polecam ciekawa historia . Napewno sięgnę po 2 tom

Polecam ciekawa historia . Napewno sięgnę po 2 tom

Po raz pierwszy czytałam "Skrzydła Laurel" wiele lat temu i byłam naprawdę zachwycona. Dzisiaj wróciłam do niej z nostalgią, więc nadal mam wielką słabość do tej książki. Ciekawa fabuła, która nie nudziła mnie ani chwili, do tego sympatyczni bohaterowie i trochę akcji. Bardzo podoba mi się ten magiczny klimat oraz oryginalne przedstawienie wróżek. Mimo to niektóre wątki są nienaturalnie skrócone i wydaje mi się, że powieść ta mogłaby być dłuższa - z całą pewnością wciągnęłaby mnie bardziej i pozwoliła lepiej poznać główną bohaterkę, która pomimo swojego potencjału nadal wydaje mi się zbyt płaska, jednowymiarowa.

Po raz pierwszy czytałam "Skrzydła Laurel" wiele lat temu i byłam naprawdę zachwycona. Dzisiaj wróciłam do niej z nostalgią, więc nadal mam wielką słabość do tej książki. Ciekawa fabuła, która nie nudziła mnie ani chwili, do tego sympatyczni bohaterowie i trochę akcji. Bardzo podoba mi się ten magiczny klimat oraz oryginalne przedstawienie wróżek. Mimo to niektóre wątki są...

Jednym słowem cudowna.

Świetnie wykreowany świat. Mimo, że główną bohaterką jest wróżka nie jest to banalna i dziecinna książka.
Autorka w piękny, magiczny i baśniowy sposób przedstawiła nam świat istot żyjących w świecie ukrytym przed ludzkim wzrokiem.

Poznajemy 15-letnią Laurel, która zaczyna nowy etap w życiu, a mianowicie pierwszy raz idzie do szkoły, gdyż wcześniejsze lata uczyła ją adopcyjna mama udzielając jej nauk w domu.

Tam poznaje Dawida - chłopaka, który stanie się jej najlepszym przyjacielem.

Dziewczyna pozna kim tak naprawdę jest i odkryje prawdę na temat swojego pochodzenia i przeszłości. Oj będzie się działo :)

Jej sposób bycia i dziwne nawyki żywieniowe wzbudzały zawsze zdziwienie na twarzy innych jak i jej niepowtarzalne i delikatne rysy twarzy.

Dziewczyna pozna również na swojej drodze Tamaniego, niesamowicie przystojnego i tajemniczego chłopaka, który okaże się kluczem, który rozwikła jej wszelkie wątpliwości i pokaże drzwi do innego świata.

Lekka i niezwykle przyjemna powieść fantasy, która sprawi, że choć na chwilę będziecie mogli zapomnieć o wszystkim wokół.

Tak długo zbierałam się do niej bo było jeszcze wiele innych pozycji do przeczytania i żałuję że dopiero teraz, ale lepiej późno niż wcale prawda?

Naprawdę szczerze polecam bo naprawdę warto ;)

Jednym słowem cudowna.

Świetnie wykreowany świat. Mimo, że główną bohaterką jest wróżka nie jest to banalna i dziecinna książka.
Autorka w piękny, magiczny i baśniowy sposób przedstawiła nam świat istot żyjących w świecie ukrytym przed ludzkim wzrokiem.

Poznajemy 15-letnią Laurel, która zaczyna nowy etap w życiu, a mianowicie pierwszy raz idzie do szkoły, gdyż...

Pierwszy raz przeczytałam tę książkę i pozostałe z serii będąc w liceum. Wtedy historia Laurel wydawała mi się niezwykła, wciągająca, magiczna. Wróciłam do niej po 10 latach i teraz widzę ją jako lekką i banalną.
Czasem książki dorastają razem z nami, wciąż odkrywamy w nich coś nowego, ale u mnie to nie ten przypadek.
Magiczna historia Laurel to dobra pozycja dla nastolatek, borykających się z pierwszymi zauroczeniami, nieśmiałością, poczuciem odmienności, które chcą zapomnieć o szarych dniach i na chwilę przenieść się do wyjątkowego świata.

Pierwszy raz przeczytałam tę książkę i pozostałe z serii będąc w liceum. Wtedy historia Laurel wydawała mi się niezwykła, wciągająca, magiczna. Wróciłam do niej po 10 latach i teraz widzę ją jako lekką i banalną.
Czasem książki dorastają razem z nami, wciąż odkrywamy w nich coś nowego, ale u mnie to nie ten przypadek.
Magiczna historia Laurel to dobra pozycja dla...

Bardzo długo sięgałam po tą książkę. Zniechęcała mnie okładka. Nie wiem dlaczego, odczułam, że jest to książka bardziej dla 13-latki (a ja mam 22) Jednak kiedy nie miałam już co czytać, zmusiłam się. Miałam takie postanowienie. Dopóki nie przeczytam tych co mam, nie kupuję nowych. Więc jeśli chciałam nowe skarby musiałam ją przeczytać.
Książka ku mojemu wielkiemu zaskoczeniu bardzo mi się spodobała! Jest przyjemna, lekko się ją czyta. Nie mogłam się od niej oderwać! W dwa dni przeczytałam wszystkie części. Miła lektura na letnie wieczory. Polecam :)

Bardzo długo sięgałam po tą książkę. Zniechęcała mnie okładka. Nie wiem dlaczego, odczułam, że jest to książka bardziej dla 13-latki (a ja mam 22) Jednak kiedy nie miałam już co czytać, zmusiłam się. Miałam takie postanowienie. Dopóki nie przeczytam tych co mam, nie kupuję nowych. Więc jeśli chciałam nowe skarby musiałam ją przeczytać.
Książka ku mojemu wielkiemu...