Ostatnia część trylogii o Dzieciach Arbatu to wspaniałe ukoronowanie serii i wyśmienita książka.
O ile pierwszą część uznałam za najbardziej fabularną, drugą - polityczną, tak trzecia, ze względu na opisywany okres czasu, koncentruje się na działaniach militarnych. Rybakow dobrze radzi sobie z oddaniem charakteru prostych (ledwo przeszkolonych poborowych) żołnierzy. Niezwykle interesująco przedstawił ludzi uwięzionych między dwoma reżimami. Jego bohaterowie, którzy nienawidzą Stalina i radzieckiego kraju, znajdują w sobie ogromne pokłady patriotyzmu, które nakazują im bronić ojczyzny.
Autor zakończył dużą liczbę wątków, nie kusząc się o przekoloryzowane, na siłę szczęśliwe zakończenie. Ciekawie przedstawił również zamach na Trockiego oraz obsesję Stalina na jego punkcie. Sama zresztą sylwetka Stalina opisana została perfekcyjnie - książka ta pokazuje, jak wielkie istnień kosztowała pycha jednego człowieka.
"Proch i Pył" wydał mi się bardziej porywający niż "35 i później", od książki ciężko się oderwać. Przykro było również pożegnać się z tą serią, aczolwiek jestem pewna, że jeszcze będę wrócę do czytania o losach pokolenia, któremu stalinizm odebrał nadzieję, wiarę, przyjaciół - a często nawet życie.

Ostatnia część trylogii o Dzieciach Arbatu to wspaniałe ukoronowanie serii i wyśmienita książka.
O ile pierwszą część uznałam za najbardziej fabularną, drugą - polityczną, tak trzecia, ze względu na opisywany okres czasu, koncentruje się na działaniach militarnych. Rybakow dobrze radzi sobie z oddaniem charakteru prostych (ledwo przeszkolonych poborowych) żołnierzy....