Książka jest napisana w formie pamiętnika tytułowego bohatera. Stefan Dąmbski w dramatycznych czasach II WŚ był nastolatkiem, który dzięki swojej "zimnej krwi" i emocjonalnym opanowaniu dostał się do struktur likwidacyjnych AK.
Całość napisana prostym językiem, czyta się niebywale szybko. Najważniejszym aspektem książki jest obdarcie żołnierzy z rycerskości, która pojawia się w innych pozycjach podejmujących tą tematykę. Nie widzę w tym nic obrazoburczego, wydaje mi się że wpływ wojny na psychikę i empatię młodych żołnierzy, był bardzo podobny niezależnie od tego po której stronie się znajdowali.
Mimo zarzutów o konfabulacje i naginanie rzeczywistości przez Dąmbskiego, nie sądzę aby daty czy nazwiska znajdujące się w opisywanych wydarzeniach były tutaj najistotniejsze. Całość skupia się na absurdzie działań wojennych, zredukowania wartości życia ludzkiego, potwierdza że osoby z prawidłowym kompasem moralnym były skazane na porażkę w wirze najtrudniejszych działań wojennych.
Warto zapoznać się z tą pozycją, osoby które nie miały rozległych kontaktów z tematyką wojenną mogą być naprawdę wstrząśnięte po lekturze tej książki.

Książka jest napisana w formie pamiętnika tytułowego bohatera. Stefan Dąmbski w dramatycznych czasach II WŚ był nastolatkiem, który dzięki swojej "zimnej krwi" i emocjonalnym opanowaniu dostał się do struktur likwidacyjnych AK.
Całość napisana prostym językiem, czyta się niebywale szybko. Najważniejszym aspektem książki jest obdarcie żołnierzy z rycerskości, która pojawia...