po przeczytaniu "7 kolorów tęczy" czekałam na okazję, by poznać inne książki autorki. chciałam wiedzieć, czy to, co mnie intrygowało i ciekawiło w tamtej książce, odnajdę też w pozostałych.

niestety, w "Szeptem" znalazłam tylko to, co mnie irytowało...

w bardzo długim komentarzu niżej zamieszczono dokładnie przeliczenie, ile jest Sawickiej w książce Sawickiej. niewiele. to, że umieszcza w swoich książkach twórczość młodych i nieznanych jest bardzo dobre. ale chyba coś jest nie tak, skoro jej 'połowa' jest pełna cytatów, skopiowanych z internetu historii innych ludzi i do złudzenia przypomina jej inną książkę. miałam wrażenie, że pewne zdania są tak przez autorkę wyuczone i umiłowane, że wpycha je gdzie tylko się da. nie podoba mi się, że autorka bazuje ciągle na tym samym, stosuje te same sposoby, jakby licząc, że czytelnik się nie zorientuje, że jest troszkę oszukiwany.

może zbyt wiele oczekiwałam od książki, która zachęca ładnym opisem z okładki. może miałam wygórowane marzenia, że znajdę w "Szeptem" coś więcej niż powtórkę z rozrywki - nie wiem. przypuszczam, że gdy w bibliotece trafię na inny tytuł Sawickiej, chętnie go przeczytam, ale już z bardziej krytycznym nastawieniem. ;)

po przeczytaniu "7 kolorów tęczy" czekałam na okazję, by poznać inne książki autorki. chciałam wiedzieć, czy to, co mnie intrygowało i ciekawiło w tamtej książce, odnajdę też w pozostałych.

niestety, w "Szeptem" znalazłam tylko to, co mnie irytowało...

w bardzo długim komentarzu niżej zamieszczono dokładnie przeliczenie, ile jest Sawickiej w książce Sawickiej. niewiele....