Ciężkie do dostania, ale co jakiś czas wypływają egzemplarze w antykwariatach albo na portalach aukcyjnych. Ciekawi brak wznowień, być może niepoukładane są prawa autorskie po śmierci Kowalczyka. Sama pozycja porażająca i szczera do bólu, ujęta - jak to sugeruje podtytuł - w trzy części. Pierwsza - to relacja, począwszy od okoliczności poprzedzających uwięzienie, poprzez kacetowe realia, aż po ucieczkę. Druga stanowi zlepek obrazów z obozowego życia. Ostatnia - oniryczna - zabiera nas ponownie do Auschwitz-Birkenau po kilkudziesięciu latach. Wspomnień Kowalczyka można było również wysłuchać podczas jego autorskiego monodramatu, z którym docierał w różne miejsca kraju. Bardzo żałuję, że nie udało mi się wziąć udziału w takim spotkaniu. Została mi doskonała książka.

Ciężkie do dostania, ale co jakiś czas wypływają egzemplarze w antykwariatach albo na portalach aukcyjnych. Ciekawi brak wznowień, być może niepoukładane są prawa autorskie po śmierci Kowalczyka. Sama pozycja porażająca i szczera do bólu, ujęta - jak to sugeruje podtytuł - w trzy części. Pierwsza - to relacja, począwszy od okoliczności poprzedzających uwięzienie, poprzez...

Do bólu prawdziwa

Do bólu prawdziwa

Czytałam tę książkę dawno temu, ale teraz przypomniała mi się przy okazji jakiegoś filmu, w którym grał August Kowalczyk. Autor w swoich wspomnieniach opisuje okrucieństwo obozowego życia. Książek o tej tematyce powstało wiele i trudno wydawać opinie na temat subiektywnych odczuć uczestników tych wydarzeń. Augustowi Kowalczykowi, jako jednemu z nielicznych, udało się uciec z Auschwitz. Najbardziej zadziwia mnie to, że jako aktor niejednokrotnie wcielał się w role SS-manów. Sam mówił, że nie pamięta zachowań tych osób, ale emocje jakie mu wtedy towarzyszyły. I właśnie te emocje chce przekazać widzowi. Szacun. Chyba nie każdy po takich przeżyciach by się na to zdobył. A może to była forma terapii po traumatycznych wspomnieniach?

Czytałam tę książkę dawno temu, ale teraz przypomniała mi się przy okazji jakiegoś filmu, w którym grał August Kowalczyk. Autor w swoich wspomnieniach opisuje okrucieństwo obozowego życia. Książek o tej tematyce powstało wiele i trudno wydawać opinie na temat subiektywnych odczuć uczestników tych wydarzeń. Augustowi Kowalczykowi, jako jednemu z nielicznych, udało się uciec...

Super.

Super.

Tematyka życia obozowego jest mi znana. Nie ekscytował mnie więc opis z okładki książki, zapowiadający wstrząsające sceny dotyczące homoseksualizmu wśród więźniów, sadyzmu czy istnienia "dobrych" esesmanów. Powiem nawet, że opis ten moim zdaniem absolutnie nie powinien się tam znaleźć - nie nośnymi hasłami powinno się taką książkę reklamować.

Główną wartość książki powinno się upatrywać w tym, że ktoś zechciał się podzielić swoimi bolesnymi wspomnieniami obozowymi. Wspomnieniami, które przez 50 lat pozostały żywe i wracają w postaci snów.

Oprócz bolesnej tematyki, dodatkową trudność w czytaniu sprawiało mi to, że opisywane miejsca towarzyszą mojej codzienności. Czytając, bardzo wyraźnie widziałam więc opisywane miejscowości, miejsca, zakłady i z tego powodu momentami musiałam odkładać książkę, gdyż ładunek emocjonalny był zbyt duży.

Tematyka życia obozowego jest mi znana. Nie ekscytował mnie więc opis z okładki książki, zapowiadający wstrząsające sceny dotyczące homoseksualizmu wśród więźniów, sadyzmu czy istnienia "dobrych" esesmanów. Powiem nawet, że opis ten moim zdaniem absolutnie nie powinien się tam znaleźć - nie nośnymi hasłami powinno się taką książkę reklamować.

Główną wartość książki powinno...

Niezwykła pozycja.
Przeczytałam dużo o 2 wojnie światowej, ale tak szczerej i wzruszającej książki nigdy nie czytałam.
Uzyskałam ją dzięki Fundacji imienia Augusta Kowalczyka.
Z tego miejsca dziękuję pracownikom za pomoc.

Niezwykła pozycja.
Przeczytałam dużo o 2 wojnie światowej, ale tak szczerej i wzruszającej książki nigdy nie czytałam.
Uzyskałam ją dzięki Fundacji imienia Augusta Kowalczyka.
Z tego miejsca dziękuję pracownikom za pomoc.

Na pólkach wielu z nas rzadko goszczą powieści będące opisem tragicznych wydarzeń okresu II wojny światowej. Każdy taką decyzje argumentuje inaczej . Jedni mówią " To już było i nie warto o tym czytać " drudzy twierdzą , że ich to nie interesuje. Ja jednak uważam , że naprawdę warto sięgać również po taką literaturę. Nie jest ona łatwa w odbiorze ale bardzo wartościowa.
Refren kolczastego drutu to opowieść człowieka , który trafił do obozu koncentracyjnego w Oświęcimiu . Mężczyźnie udało się jednak z niego uciec. Autor opisuje dramatyczne chwile pobytu w tym strasznym miejscu.
Książka jak sugeruje nam podtytuł podzielona jest na 3 części. Pisana była przez ok 50 lat. Mimo to autor zapamiętał wiele istotnych szczegółów . Tragiczne wydarzenia z okresu wojny trudno wymazać z pamięci.
Powieść jest na swój sposób niesamowita z kilku powodów. Po pierwsze została napisana przez człowieka , który dokonał czegoś co udaje się naprawdę niewielu. Moment ucieczki jest jednym z kluczowych w całej powieści. Po drugie autor nie koloryzuje i pokazuje obozowy świat takim jakim był w rzeczywistości. Udowadnia , że zdesperowani więźniowie gotowi byli popełnić nawet najbardziej niegodny czyn. W świecie obozowym nie istniały żadne prawa ani kodeksy. Liczyło się tylko to aby przeżyć.
Nawet esesmani w akcie desperacji zgadzali się na liczne ustępstwa . Potrafili być chciwi, przekupni. Zdarzali się też tacy , którzy nieśli pomoc tym najbardziej potrzebującym. Kolejnym plusem jest kompozycja książki. Nadanie jest formy trylogii okazało się fantastycznym pomysłem. Czytelnik zastanawia się jak będzie wyglądała kolejna część? , co się w niej znajdzie? . Setki archiwalnych zdjęć i różnego rodzaju tabel oraz planów pozwalają zobaczyć to o czym przed chwilą się przeczytało i lepiej zrozumieć co autor chce w danym momencie przekazać. W tej książce nie ma niepotrzebnego patosu i nadmiernych emocji . Jest za to zapis autentycznych wydarzeń w, których August Kowalczyk uczestniczył.
To świadectwo człowieka , który uciekł przed czymś co w tamtych czasach było nieuniknione- śmiercią.
Książka ta pokazuje również , że wojna bywa okrutna . Przekreśla marzenia, niszczy rodzące się pomiędzy dwojgiem ludzi uczucie nie pozwalając na jego rozwój i przetrwanie. Niesamowicie wpływa też na ludzką psychikę . Człowiek nawet jeśli uda mu się ocalić życie staje się potem kimś zupełnie innym. Traumatyczne przeżycia z przeszłości pozostawiają trwały ślad.
Dlaczego warto przeczytać tę książkę i polecić ją nawet tym , którzy nie interesują się historią ani okresem II wojny światowej? , ponieważ jest to historia dramatycznych ludzkich przeżyć i autentyczne świadectwo dane innym.

Na pólkach wielu z nas rzadko goszczą powieści będące opisem tragicznych wydarzeń okresu II wojny światowej. Każdy taką decyzje argumentuje inaczej . Jedni mówią " To już było i nie warto o tym czytać " drudzy twierdzą , że ich to nie interesuje. Ja jednak uważam , że naprawdę warto sięgać również po taką literaturę. Nie jest ona łatwa w odbiorze ale bardzo...

Autobiografia człowieka, który trafił i uciekł z obozu koncentracyjnego w Oświęcimiu

Autobiografia człowieka, który trafił i uciekł z obozu koncentracyjnego w Oświęcimiu

NIe przeczytałem tej książki, ale chcę.
Czy jest ktoś kto ma tę książkę i może mi ją udostępnić kopię lub pdf? Koszty pokryję.

NIe przeczytałem tej książki, ale chcę.
Czy jest ktoś kto ma tę książkę i może mi ją udostępnić kopię lub pdf? Koszty pokryję.