Kilka dni temu zmarł Hakim Bey, jeden z prekursorów post-anarchizmu, postać niezwykle wpływowa dla kultury współczesnej, zwłaszcza alternatywnej. Być może to dobry moment by powrócić do jego najsłynniejszej, ale tez najbardziej kontrowersyjnej pracy, w tym wydaniu uzupełnionej o ciekawe dodatki filozoficzne.

To nie przypadek, że "Tymczasowa Strefa Autonomiczna" ukazała się w tej samej serii, Linii Radykalnej, co głośne "Społeczeństwo Spektaklu" Guya Deborda. W istocie Bey rozwija niektóre z uwag sytuacjonistów, podobnie jak oni rozwijali radykalnie niektóre tezy Marksa. O ile jednak Debord, trochę właśnie po Marksowsku, szukał sposobów by zrozumieć i zmienić świat, o tyle Bey jest większym pesymistą. Zgodnie z duchem postmodernizmu nie wierzy już Wielką Narrację, w tym wypadku w ideę i sens Rewolucji, a zamiast tego postuluje nieustanną insurekcję i "tymczasowość". Dla kultury alternatywnej miało to znaczenie niejako fundamentalne. Politycznie jednak wydaje się to być droga na manowce. Dlaczego?

W istocie, czytając dziś TSA można odnieść wrażenie, że jest to apologia neoliberalizmu. Wszystkie dzisiejsze kłopoty ze splotem liberalizmu z anarchizmem mają korzenie własnie w tym eseju. Zamiast organizacji - aktywizm. Zamiast ruchu społecznego - autonomia jednostki. Zamiast trwałych struktur - psychiczny nomadyzm. To wszystko wyrasta z tej krótkiej książki.

Rzecz jasna jest to dziecko swego czasu, bez którego nie byłoby być może bogatej kultury DIY i squatterskiej lat 80. i 90. Przyznam, że i ja uległem - nawet po latach - czarowi żywego języka Beya, który oczywiście nagina fakty i przeinacza, co wytykał mu m.in. Jarosław Tomasiewicz w tekście "Haki na Beya". Po latach widzę jednak, że konsekwencje postmodernizmu w anarchizmu są opłakane. De facto oznaczają przyznanie się do kapitulacji i Koniec Historii, rozumianej jako historia walk klasowych.

Niemniej historycznie rzecz ujmując jest to książka niezmiernie ważna, inspirująca, w wielu aspektach wciąż żywa, w innych z kolei nieaktualna (np. w sferze dywagacji o internecie). Jest to jednak zapis stanu ducha epoki, świetnie napisany, który się połyka, ale do które warto i nawet należy podejść krytycznie. Zwłaszcza po śmierci autora, który skądinąd zdążył zrewidować wiele z tez z tej pozycji choćby w "Millenium" i innych esejach. Ale o tym będzie okazja napisać później.

WARTO PRZECZYTAĆ:
https://pl.anarchistlibraries.net/library/jaroslaw-tomasiewicz-haki-na-bey-a

WARTO OBEJRZEĆ:
https://www.youtube.com/watch?v=5mraclaZoH8 - odwiedziny u Hakim Beya w 2004 roku.

Kilka dni temu zmarł Hakim Bey, jeden z prekursorów post-anarchizmu, postać niezwykle wpływowa dla kultury współczesnej, zwłaszcza alternatywnej. Być może to dobry moment by powrócić do jego najsłynniejszej, ale tez najbardziej kontrowersyjnej pracy, w tym wydaniu uzupełnionej o ciekawe dodatki filozoficzne.

To nie przypadek, że "Tymczasowa Strefa Autonomiczna" ukazała...

Można Hakimowi zarzucić wiele - uproszczenia, złe interpretacje, wyolbrzymienia, umniejszenia i wszystkie inne "enia".
Ale nie można mu odmówić tego, że napisał książkę bardzo wpływową, posiadającą wiele niezwykle ciekawych informacji o społecznościach anarchistycznych w historii i nade wszystko - proponującą wizję wolności, która jest piękna i możliwa do uzyskania.
TAS warto przeczytać nie jako książkę historyczną czy przewodnik do anarchizmu, lecz jako esej-wizję idealisty.

Można Hakimowi zarzucić wiele - uproszczenia, złe interpretacje, wyolbrzymienia, umniejszenia i wszystkie inne "enia".
Ale nie można mu odmówić tego, że napisał książkę bardzo wpływową, posiadającą wiele niezwykle ciekawych informacji o społecznościach anarchistycznych w historii i nade wszystko - proponującą wizję wolności, która jest piękna i możliwa do uzyskania.
TAS...

Książkę zostawiam bez oceny, ponieważ dość trudno mi tutaj ją wystawić. Sam esej dotyczący Tymczasowej Strefy Autonomicznej (TSA) jest ciekawy. Według mnie, warto zapoznać się z samą koncepcją, która powstała na bazie naprawdę trafnych spostrzeżeń. Chociaż tekst pisany jest momentami dość chaotycznie i z odwołaniami, które nie każdy czytelnik może zrozumieć, nie zapoznając się np. wcześniej z filozofią sytuacjonistów, to i tak warto.
Jeśli natomiast chodzi o kolejne teksty zamieszczone w książce, to są one przede wszystkim już nieaktualne. Autor snuje w nich wizje wykorzystania internetu jako narzędzia dla kapitału, ale również anarchistów. Tylko owe przemyślenia były przez Hakim Beya prezentowane w latach 90. Poza tym, odnosi się wrażenie, jakbym autor w pewnym momencie naprawdę odpływał w swoich koncepcjach i bez pełnej znajomości tematu zaczyna snuć wizję ewolucji człowieka.
Mam mieszane uczucia jako do całości książki. Tekst o TSA z pewnością jest warty uwagi, ale na kolejne nie marnowałbym czasu.

Książkę zostawiam bez oceny, ponieważ dość trudno mi tutaj ją wystawić. Sam esej dotyczący Tymczasowej Strefy Autonomicznej (TSA) jest ciekawy. Według mnie, warto zapoznać się z samą koncepcją, która powstała na bazie naprawdę trafnych spostrzeżeń. Chociaż tekst pisany jest momentami dość chaotycznie i z odwołaniami, które nie każdy czytelnik może zrozumieć, nie zapoznając...

Może to właśnie jest rozwiązanie!

Może to właśnie jest rozwiązanie!

Ciężko mi ocenić coś, z czego mało co skumałam. Za dużo mądrych słów, może i styl taki, że da się tę książkę przeczytać migiem, ale ja okazałam się za głupia. Przeczytane, niezrozumiane, sedno do mnie nie dotarło.

Ciężko mi ocenić coś, z czego mało co skumałam. Za dużo mądrych słów, może i styl taki, że da się tę książkę przeczytać migiem, ale ja okazałam się za głupia. Przeczytane, niezrozumiane, sedno do mnie nie dotarło.

Każdy poszukuje wolności, chwili wytchnienia i swobody, czy to w myśli czy czynie. Jednak , życie w społeczeństwie skutecznie uniemożliwia nam bycie wolnym. Publikacja opisuje jak ludzie z różnych epok i krajów radzili sobie w poszukiwaniu autonomii i gdzie ją udało się odnaleźć. Każdy człowiek posiada tymczasową strefę autonomiczną chociaż może nie być jej świadomy.

Każdy poszukuje wolności, chwili wytchnienia i swobody, czy to w myśli czy czynie. Jednak , życie w społeczeństwie skutecznie uniemożliwia nam bycie wolnym. Publikacja opisuje jak ludzie z różnych epok i krajów radzili sobie w poszukiwaniu autonomii i gdzie ją udało się odnaleźć. Każdy człowiek posiada tymczasową strefę autonomiczną chociaż może nie być jej świadomy.