Judaizmem nigdy się specjalnie nie interesowałam, a podejmowanie jakichkolwiek kwestii z perspektywy kobiecej odrzuca mnie na kilometr. Tak więc czysty przypadek sprawił, że trafiłam na tę znakomitą książkę - i że ją przeczytałam. Wciągnęła mnie od pierwszych akapitów do ostatniej strony. Z mojej perspektywy laika, uczestniczącego w całkiem innej kulturze, odebrałam ją jako fascynującą ale i - użyjmy tego słowa - przerażającą.
Do poruszanych w książce problemów podeszłam bez uprzedzeń - jedynie z ciekawością i chęcią zrozumienia. Mogę uznać, że moja ciekawość została w jakimś stopniu zaspokojona - o zrozumieniu nie ma jednak mowy. Materia jest tu tego rodzaju, że trudno nie skonfrontować jej z własnym doświadczeniem i własnymi pryncypiami. Mimo że racjonalnie wiele jestem sobie w stanie wytłumaczyć, to jednak na płaszczyźnie emocjonalnej wszystko się we mnie buntuje przed takim sposobem życia i uprawiania kultu religijnego.
Hermetyczny świat chasydzkich kobiet udało się Autorce pokazać w sposób niezwykle sugestywny, a zarazem z wielką kulturą. I, co ważne, wstrzymuje się ona od ocen czy wartościowania. Ich codzienność i postawy ukazane są na tle różnorakich uwarunkowań: religijnych, politycznych, historycznych, etnicznych - imponująca jest wiedza Autorki dotycząca tych spraw i jej rzetelność w podejściu do tematu.
Książka ta prowokuje też - przynajmniej mnie - do szerszej i bardziej ogólnej refleksji na temat istoty religijności. Także własnej.

Judaizmem nigdy się specjalnie nie interesowałam, a podejmowanie jakichkolwiek kwestii z perspektywy kobiecej odrzuca mnie na kilometr. Tak więc czysty przypadek sprawił, że trafiłam na tę znakomitą książkę - i że ją przeczytałam. Wciągnęła mnie od pierwszych akapitów do ostatniej strony. Z mojej perspektywy laika, uczestniczącego w całkiem innej kulturze, odebrałam ją jako...