Nie jest to zła książka, ale spodziewałam się po niej znacznie więcej. Autor skupił się na zbyt wielu wątkach w stosunku do planowanej objętości i w efekcie czytelnik zostaje z potężnym uczuciem niedosytu. Intryga wyszła dość płytka i zbyt szybko ją rozwiązano. Postaci, mimo dużego potencjału i interesującego zarysu, nie miały szans się rozwinąć i w zasadzie ciężko je polubić (cień sympatii poczułam tylko wobec tytułowego Filipa Pięknego i jego córki Izabeli, ale to bardziej zainteresowanie stricte historyczne niż sympatia wobec literackiej kreacji). Na szczęście akcja jest wartka, język autora przyjemny, fabuła mocno oparta na historycznych faktach. Żałuję, że prawie nie ma tu opisów świata przedstawionego, jakby autor założył, że każdy czytelnik orientuje się w realiach Francji w początkach XIV wieku, wszystkich rodowych koligacjach i politycznych starciach. Ktoś, kto w ogóle nie miał wcześniej styczności z tematem, będzie bardzo zagubiony. Dobre czytadło na nudne popołudnie, ale do Pieśni Lodu i Ognia - z którą często ją się zestawia - jej daleko. Ciekawa jestem jak pozostałe części cyklu.

Nie jest to zła książka, ale spodziewałam się po niej znacznie więcej. Autor skupił się na zbyt wielu wątkach w stosunku do planowanej objętości i w efekcie czytelnik zostaje z potężnym uczuciem niedosytu. Intryga wyszła dość płytka i zbyt szybko ją rozwiązano. Postaci, mimo dużego potencjału i interesującego zarysu, nie miały szans się rozwinąć i w zasadzie ciężko je...