Maggie Osborne lubi umieszczać akcję swych powieści na Dzikim Zachodzie. Tym razem wybrała dwa miejsca – Kansas i Wyoming z 1880 roku. „Żony” to dosyć nietypowy romans historyczny, biorąc pod uwagę poplątane życiorysy poszczególnych postaci. Opis znajdujący się na okładce nie przygotował mnie na bohaterkę, jaką okazała się Rosie Mulvehey. Jej zachowanie jest wyjątkowo irytujące, choć przyznaję, że z czasem można ją zrozumieć, a nawet polubić. Czytając książkę, wciąż się zastanawiałam, jak autorka wyprostuje ścieżki swych bohaterów. Prawie każdego z nich obdzieliła jakąś traumą lub tragedią, zafundowała przeżycia wpędzające w alkoholizm lub depresję. Mimo tego znęcania się nad bohaterami, książkę czyta się całkiem nieźle, bo akcja obfituje w niespodzianki. Jedynie końcówka budzi moje zastrzeżenia. Autorka mogła bardziej się postarać, jeśli chodzi o zakończenie. Warto było je rozbudować, aby zaspokoić ciekawość czytelnika.

Maggie Osborne lubi umieszczać akcję swych powieści na Dzikim Zachodzie. Tym razem wybrała dwa miejsca – Kansas i Wyoming z 1880 roku. „Żony” to dosyć nietypowy romans historyczny, biorąc pod uwagę poplątane życiorysy poszczególnych postaci. Opis znajdujący się na okładce nie przygotował mnie na bohaterkę, jaką okazała się Rosie Mulvehey. Jej zachowanie jest wyjątkowo...