Nie da się ocenić tych pięciu opowiadań jako całość, każde było inne, każde czytało mi się inaczej i zupełnie inaczej bym je oceniał gdybym miał to robić osobno. Opowiadanie tytułowe jest faktycznie wyjątkowe, czytając je bardzo spodobała mi się forma jego pisania, mimo że nie jest jakoś szczególnie wyjątkowa. Niestety kiedy dotarłem do ostatniej strony zdałem sobie sprawę dlaczego aż tak bardzo nie lubię opowiadań. Zaczynasz czytać, poznajesz głównego bohatera, już nawet pamiętasz jak ma na imię i bum - koniec opowiadania. Jednak postać sory jest bardzo ciekawa i byłaby to dobra postać na coś dłuższego. "Szalony Uczeń" przedstawiony z perspektywy siostry i kronikarza był taki sobie, troszkę przewidujący jednak jedna rzecz jaka mnie zaskoczyła to sama końcówka. "Markietanka" była zbyt krótka i skończyła się zanim tak na prawdę akcja się rozpoczęła więc nie wywarła na mnie dobrego wrażenia. Z kolei opowiadanie "Przestrzeń Dla Siebie" spodobało mi się bardzo. I to nie dlatego że jest pisane w formie pamiętników, tylko jest bardzo ciekawe. Podróże w czasie zawsze mnie interesowały ale motywu z opowiadania nie widziałem nigdzie indziej. Bardzo ciekawe podejście do tematu. Brawo, brawo, brawo. Ostatnie opowiadanie o zaginionym parasolu troszkę przewidujące i naciągane, chyba najgorsze z wszystkich pięciu.

Nie da się ocenić tych pięciu opowiadań jako całość, każde było inne, każde czytało mi się inaczej i zupełnie inaczej bym je oceniał gdybym miał to robić osobno. Opowiadanie tytułowe jest faktycznie wyjątkowe, czytając je bardzo spodobała mi się forma jego pisania, mimo że nie jest jakoś szczególnie wyjątkowa. Niestety kiedy dotarłem do ostatniej strony zdałem sobie sprawę...