Książka sama w sobie jest przeciętna. Po jej lekturze odczuwam pewnego rodzaju rozczarowanie. Czytało mi się ją ciężko, szczególnie przez większą część pierwszej połowy, jednak mimo to dzielnie brnęłam dalej, gdyż byłam ciekawa dalszej akcji.
Pomysł był bardzo ciekawy, oryginalny, tym bardziej, iż na kartach powieści przedstawione zostały niespokojne czasy dwudziestolecia międzywojennego oraz wojny, a był to okres zaiste interesujący i to właśnie opowieści traktujące o tych czasach umiłowałam sobie najbardziej. I to tyle. Jedynie wątek historyczny pozwolił mi dotrwać do końca. Poza tym jest intrygującą odmianą przeżywać upokorzenia Żydów i innych mniejszości narodowych z perspektywy nie-Polaków. Najciekawszym wątkiem bowiem był właśnie motyw Sary, jej kariera i niezasłużone później cierpienie. Żałuję również, iż postać Marietty nie została dogłębniej przedstawiona. Sama główna bohaterka jest...hmm, bardzo irytująca i nudna. W ogóle za bardzo nie rozumiem tej miłości, i w ogóle co ten biedny Maks w niej widział :)

Książka sama w sobie jest przeciętna. Po jej lekturze odczuwam pewnego rodzaju rozczarowanie. Czytało mi się ją ciężko, szczególnie przez większą część pierwszej połowy, jednak mimo to dzielnie brnęłam dalej, gdyż byłam ciekawa dalszej akcji.
Pomysł był bardzo ciekawy, oryginalny, tym bardziej, iż na kartach powieści przedstawione zostały niespokojne czasy dwudziestolecia...