Zauroczona "Domem nad rozlewiskiem" i nieco rozczarowana "Fikołkami na trzepaku " sięgnełam po "Zwyczajnego faceta" .Jeśli Kalicińska napisała tak świetną powieść o kobiecie po przejściach Małgosi to zapewne stać ją było na napisanie ciekawie i mądrze o facecie z bagażem doświadczeń.Jednak lektura "Zwyczajnego faceta " pokazała ,że ta powieść to totalny gniot,a postać Wieśka jest bardzo nudna.
Rozczarowanie na maksa - bo jak zachwycić się powieścią , która razi po wieloma względami ? Okładka - oczywiście nie świadczy o książce ,ale jest pasująca w tym wypadku do lektury - taka nijaka.
Wiesław - facet po pięćdziesiątce - a jednak niedojrzały emocjonalnie i nie wiedzący czego chce.Mimo wielu zyciowych doświadczeń nie umie wyciągnać wniosków i nadal popełnia te same błędy.Niby wykształcony inżynier ,a zachowuje się prymitywnie i tak się wyraża - nie widać po nim grama inteligencji.Poddaje się losowi ,nie umi zawalczyć o swoje - idzie na totalną łatwiznę - przecież to fajtłapa i niedorajda.W domu rodzinnym miał sielankę - rodzice byli ludźmi spokojnymi i zgodliwymi.To oni powinni być mu wzorcem - i to bardzo dobrym ,ale za żonę wybiera sobie Joasię - całkowite przeciweństwo swojej matki.Czego się zatem spodziewa ,jeśli już przed ślubem para nieustannie kłóci się i rozstaje ? Ślub nie zamieni rogów Asi na skrzydła przecież.Ale Wiesław brnie w bagno dzień po dniu.Ani majątek ,ani praca nie dają mu szczęścia.Nawet dwojka udanych dzieci - moim zdaniem o wiele o nich dojrzalsza u progu dorosłości nie cieszy.Kłotnie stają się codziennością w domu Wieśka ,a on staje się wobec nich totalnie bezradny.Oszukuje się ,że będzie lepiej.Po utracie pracy szczęśliwym trafem udaje się do Turku w Finlandii - i tu uwolnienie się od kłotliwej żony powoduje ,że zaczyna realnie widzieć swój związek ,a każdy powrót do domu jest horrorem.Rozwód to chyba jedyna dobra decyzja jaką podejmuje.Niestety już nie potrafi walczyć o swoje - ani o dobra materialne ani o przyczynę rozstania.Wszystko przechodzi mu przez palce - mimo rad przyjaciół i mecenasa.Ola - emigrantka z Baiałorusi jest jakby wygraną na loterii , jednak i tu Wiesław okazuje się mieć psychikę gówniarza i myśli szlag wiedzieć o czym .Nie potrafi docenić ciepłej i milej kobiety - innej od żony- troskliwej i spokojnej.Całą książkę Wiesław mnie denerwuje - wprost doprowadza do szału.Totalny zwyczajniak,mazgaj,niedojrzalec emocjonalny - który tylko potrafi się żalić ,narzekać ,lamentować nad sobą - jak w Gorzkich Żalach .Nie widzi swoich błedów.
Nie wiem po co autorka napisała "Zwyczjanego faceta" - ta powieść nie ma kompletnie nic wspólnego z dobrą książką - bo zanudza .Nie ma tu nic z napięcia ,narracja w pierwszej osobie nie dodaje nic na plus tylko ujmuje.Jesli to powieść dla kobiet ,to na pewno nie oderwie ich od rzeczywistości .Jedyne co mi się spodobalo to dedykacja autorki "Połamanym sercom na pociechę "

Zauroczona "Domem nad rozlewiskiem" i nieco rozczarowana "Fikołkami na trzepaku " sięgnełam po "Zwyczajnego faceta" .Jeśli Kalicińska napisała tak świetną powieść o kobiecie po przejściach Małgosi to zapewne stać ją było na napisanie ciekawie i mądrze o facecie z bagażem doświadczeń.Jednak lektura "Zwyczajnego faceta " pokazała ,że ta powieść to totalny gniot,a postać...