8 za wspaniały styl mistrza słowa. Wielka szkoda, że drugą część strawiły płomienie.

8 za wspaniały styl mistrza słowa. Wielka szkoda, że drugą część strawiły płomienie.

Przyjemna powieść osadzona we Lwowie przed wybuchem I wojny światowej. W pewnym sensie jest to nostalgiczne pożegnanie z prądami intelektualnymi XIX wieku. Książka ma bardzo szeroki kontekst wykształcenia klasycznego, jeśli ktoś o nim nie ma pojęcia automatycznie płytko ją odbierze. Krytycy literaccy wskazują, że autor zawarł w dziele elementy swojej biografii. Wynikła z tego faktu pewna nuta otwartości uwiarygadnia młodzieńcze postacie, które się w niej pojawiają, w szczególności głównego bohatera. Jego rozterki intelektualne są ponadczasowe. Dlatego sądzę, że zamiast takich sobie "Syzyfowych prac", czy przegadanego "Przedwiośnia" (które cenię) ta książka powinna znaleźć się w kanonie lektur dla młodzieży.

Przyjemna powieść osadzona we Lwowie przed wybuchem I wojny światowej. W pewnym sensie jest to nostalgiczne pożegnanie z prądami intelektualnymi XIX wieku. Książka ma bardzo szeroki kontekst wykształcenia klasycznego, jeśli ktoś o nim nie ma pojęcia automatycznie płytko ją odbierze. Krytycy literaccy wskazują, że autor zawarł w dziele elementy swojej biografii. Wynikła z...

Myślę, że wiele młodych ludzi może utożsamiać się z rozmyślaniami głównego bohatera.

Myślę, że wiele młodych ludzi może utożsamiać się z rozmyślaniami głównego bohatera.

Trudno mi jednoznacznie ocenić tą książke. Z jednej strony bardzo mi bliska oddająca -częściowo - równeiż moje doświadczenia (choc w zupełnie innych okolicznościach i czasie) z drugiej jednak daleka "klasowo" i mentalnie. Dobrze napisana (trudno przerwać czytanie - a dokładniej słuchanie) jednak za każdym prawie akapitem czuć że do poziomu arcydzieła ciutkę jednak brakuje. Niewiele - ale jednak ten jeden dało by się powtarzanie imienia bohatera lepiej ukryć, dodać/ując jedno zdanie czy wręcz "przecinek" .
Na pewno jednak warto sięgnać po tą lekturę choćby dla atmosfery miasta i rzeczywstości której już nie ma (i nie będzie ...) Choć nie będzie to czas spędzony zbyt łatwo ;)

Trudno mi jednoznacznie ocenić tą książke. Z jednej strony bardzo mi bliska oddająca -częściowo - równeiż moje doświadczenia (choc w zupełnie innych okolicznościach i czasie) z drugiej jednak daleka "klasowo" i mentalnie. Dobrze napisana (trudno przerwać czytanie - a dokładniej słuchanie) jednak za każdym prawie akapitem czuć że do poziomu arcydzieła ciutkę jednak brakuje....

Śpieszę z usprawiedliwieniem oceny, która jest znacznie wyższą niż pozostałe. Mimo, iż książka fabularnie nie stanowi wielce złożonego schematu, poważę się na stwierdzenie, że posiada ona wysoki próg wejścia ze względu na to, że jest ona napisana przez wybitnego polskiego filologa klasycznego. Osoba, która nie miała doświadczenia z tak szeroko zakrojoną tematyką odnośnie starożytności, mitologii, języków starożytnych, problematyki samych zagadnień filologicznych i okolicznych im dyskusji, nieposiadająca wiedzy w zakresie filozofii, literaturoznawstwa, kontekstu epoki, będzie miała trudność ze zrozumieniem materii tego tekstu. Jeżeli ktoś sięga po tę książkę po to, aby znaleźć wartką akcję, nie znajdzie jej. Jeśli jednak poszukuje, tak jak główny bohater, tego, czym jest prawda, to historia ta może stanowić dobry asumpt do poszukiwań w tym kierunku. Subiektywnie, w mojej ocenie rzadko kiedy przyszło mi tak delektować się tym co jest pomiędzy historią głównego wątku i ze względu na poetyckość i wyrafinowanie tychże elementów tak wysoka moja ocena tej powieści.

Nie dla każdego, ale posiada swój geniusz. Niedoceniona. Więc do odkrycia. Polecam.

Śpieszę z usprawiedliwieniem oceny, która jest znacznie wyższą niż pozostałe. Mimo, iż książka fabularnie nie stanowi wielce złożonego schematu, poważę się na stwierdzenie, że posiada ona wysoki próg wejścia ze względu na to, że jest ona napisana przez wybitnego polskiego filologa klasycznego. Osoba, która nie miała doświadczenia z tak szeroko zakrojoną tematyką odnośnie...

Powieść Jana Parandowskiego, oparta zapewne w jakimś stopniu na autobiograficznych przeżyciach. Dla nas historyczna, dla niego – zapewne - bardziej młodzieżowa.
Opowiada o tym, co stało się z systemem wartości młodego gimnazjalisty z tradycyjnej mieszczańsko - urzędniczej lwowskiej rodziny w sytuacji, gdy dzięki starszym kolegom jego dotychczasowa wiara (nie da się ukryć, że ukształtowana w oparciu o autorytarno-infantylny przekaz szkolny, wzmocniony autorytetem państwa) legła w gruzach, a raczej w płomieniach.
Aby zachęcić warto dodać, że – nie było to zastąpienie jednej symboliki inną i przyjęcie nowego systemu wartości – z płomieni nie wyrósł ani socjalizm ani inna religia.
Dodatkowym smaczkiem jest opis polskiego, mieszczańskiego środowiska lwowskiego. Dla kasty urzędniczej najważniejsza była ranga danej osoby (tak, w C.K. monarchii też obowiązywała tabela rang),świadcząca o pozycji danej osoby i jej rodziny.
Ponadto to wymarzona książka dla miłośników Lwowa, a właściwie starego „lwiego grodu”. Autor opisuje mnóstwo obiektów, placów i ulic pozwalających umiejscowić każdy moment akcji powieści.
Kolejna zapomniana polska klasyka warta przeczytania.

Powieść Jana Parandowskiego, oparta zapewne w jakimś stopniu na autobiograficznych przeżyciach. Dla nas historyczna, dla niego – zapewne - bardziej młodzieżowa.
Opowiada o tym, co stało się z systemem wartości młodego gimnazjalisty z tradycyjnej mieszczańsko - urzędniczej lwowskiej rodziny w sytuacji, gdy dzięki starszym kolegom jego dotychczasowa wiara (nie da się ukryć,...

Przedmowa wydała mi się znajoma, a wynikało to z tego, że niedawno przeczytałam "Odyseję" w tłumaczeniu właśnie Jana Parandowskiego.

Natomiast samo "Niebo w płomieniach" to dla mnie przede wszystkim analiza (świetna analiza) tego co dzieję się z człowiekiem, który traci wiarę, a który wcześniej opierał na tej wierze swój cały system wartości. To historia Teofila, który nagle musi zbudować na nowo swój świat, znaleźć coś stałego, co mogłoby stać się fundamentem dla tego budowanego świata i który próbuje odnaleźć sens życia.

Według mnie świetna!

Przedmowa wydała mi się znajoma, a wynikało to z tego, że niedawno przeczytałam "Odyseję" w tłumaczeniu właśnie Jana Parandowskiego.

Natomiast samo "Niebo w płomieniach" to dla mnie przede wszystkim analiza (świetna analiza) tego co dzieję się z człowiekiem, który traci wiarę, a który wcześniej opierał na tej wierze swój cały system wartości. To historia Teofila, który...

Najciekawsze jej elementy, to wnikliwe analizy wewnętrznych przeżyć bohaterów (zwłaszcza wewnętrznie skłóconego głównego bohatera) oraz bujny i dokładny opis czarującego Lwowa sprzed I wojny światowej. Bardzo podziwiam też konsekwencję, z jaką autor przeprowadzał czytelnika przez takie rozbudowane światy, jak kultura helleńska. Jednak zakończenie jakby zupełnie nie pasowało do całej poprzedzającej je inteligenckiej wizji. Mimo wszystko pozycja interesująca, choć jej mozolna narracja zapewne dla każdego nie jest.

Najciekawsze jej elementy, to wnikliwe analizy wewnętrznych przeżyć bohaterów (zwłaszcza wewnętrznie skłóconego głównego bohatera) oraz bujny i dokładny opis czarującego Lwowa sprzed I wojny światowej. Bardzo podziwiam też konsekwencję, z jaką autor przeprowadzał czytelnika przez takie rozbudowane światy, jak kultura helleńska. Jednak zakończenie jakby zupełnie nie...

Niby nie tak odległe czasy, bo XIXw. Niby nie tak dawno napisano "Niebo w płomieniach" bo w XXw. A świat inny, rzeczywistość inna i ludzie zupełnie inni. I to właśnie w tej książce jest niesamowite, taki powiew innej egzystencji, innych wartości i celów. Problemy niby te same, ale przemyślenia już z zupełnie innej bajki. Piękne to...

Niby nie tak odległe czasy, bo XIXw. Niby nie tak dawno napisano "Niebo w płomieniach" bo w XXw. A świat inny, rzeczywistość inna i ludzie zupełnie inni. I to właśnie w tej książce jest niesamowite, taki powiew innej egzystencji, innych wartości i celów. Problemy niby te same, ale przemyślenia już z zupełnie innej bajki. Piękne to...

Opowieść o chłopcu, który bierze na poważnie dyskusje za i przeciw religii, w której się wychowuje. Barwne opisy Lwowa i dramatyczny przebieg rozwoju duchowo-intelektualnego bohatera nie pozwolą czytelnikowi się znudzić.

Opowieść o chłopcu, który bierze na poważnie dyskusje za i przeciw religii, w której się wychowuje. Barwne opisy Lwowa i dramatyczny przebieg rozwoju duchowo-intelektualnego bohatera nie pozwolą czytelnikowi się znudzić.