To wspaniała autobiografia popularnej powieściopisarki. Przeczytałem ją jednym tchem. Podczas lektury podróżowałem razem z Judith poprzez jej barwne życie. Dzięki niej poznałem wiele ciekawych miejsc i ludzi. Dowiedziałem się również wiele nowego o ludziach już mi znanych ze szklanego ekranu. Wydaje mi się, że autorka była bardzo szczera w swojej opowieści o swoim życiu. Nie odniosłem wrażenia, że kreuje siebie specjalnie. Odsłoniła wiele niewygodnych faktów ze swojego życia, jak np. dokonanie aborcji. Reasumując, jest to bardzo dobra autobiografia. Szczególnie polecam ją tym, którzy chcą pisać powieści. Przy lekturze "Bez skrupułów" poczułem momentami powiew wielkiej literatury. Czuję się to zwłaszcza, gdy jest się po wielu popularnych książkach - w gruncie rzeczy amatorów słowa. Tutaj mamy do czynienia z profesjonalistką i to momentami bardzo widać. Każde słowo jest tam, gdzie powinno być i nie jest go ani za mało, ani za dużo. Słabą stroną tej książki jest natomiast tłumaczenie - a może mi się tylko tak wydaje?.
W autobiografii Krantz jest pewien motyw, który rozłożył mnie na łopatki. Nie wiedziałem co zrobić ze sobą. Chciałem wyjść z krzesłem na dach, usiąść tam i krzyczeć: "halo, halo, róbcie mi zdjęcia". Tak mną wstrząsnęła naiwność i głupota tej skądinąd kutej na cztery nogi kobiety. Nie chcąc psuć zabawy potencjalnym czytelnikom, nie napiszę o co chodzi. Ujawnię tylko, że Krantz wydała na to niestworzone ilości pieniędzy.

To wspaniała autobiografia popularnej powieściopisarki. Przeczytałem ją jednym tchem. Podczas lektury podróżowałem razem z Judith poprzez jej barwne życie. Dzięki niej poznałem wiele ciekawych miejsc i ludzi. Dowiedziałem się również wiele nowego o ludziach już mi znanych ze szklanego ekranu. Wydaje mi się, że autorka była bardzo szczera w swojej opowieści o swoim życiu....