"Złodziej pod wieloma względami przypomina czarodzieja". Coś w tym jest, szczególnie w przypadku nastoletniego Conna, sieroty i złodzieja. Jego zręczne palce wyjęły z kieszeni tajemniczego mężczyzny przedmiot, który powinien go zabić - locus magicalicus. Pod tą nazwą kryje się kamień przypisany konkretnemu czarodziejowi i tylko on może dzierżyć go w dłoni. Okradzionym czarodziejem był Nevery Flinglas, wygnany z Wellmet na banicję 20 lat temu - wraca w związku z niepokojącym zjawiskiem. Poziom magii w mieście spada.



Tak zaczyna się trylogia autorstwa Sarah Prineas skierowana dla młodszych czytelników. Świat stylizowany na dziewiętnasty wiek nie zaskakuje natłokiem zjawisk fantastycznych. Magia i czarodzieje są obecni, ale wtopieni w tło i zwyczajni. Conn okradał niepozornego starszego mężczyznę, dopiero trzymany w garści magiczny artefakt uświadomił mu prawdziwą naturę swojej ofiary. Nevery zaintrygowany faktem, że kostucha nie zgłosiła się po tego dzieciaka z chwilą kradzieży - przygarnia Connwaera. Do kompletu zatrudnia mięśniaka Beneta, którego druga natura stanowi zaprzeczenie wzbudzanego respektu. Wraca też do swojej posiadłości Heartsease, ząb czasu i zamiłowanie do pirotechniki mocno odbiły się na kondycji budynku.


Kłamałabym pisząc, że książkę pochłonęłam szybko i bez problemów. Conn to rezolutny, dociekliwy, sprytny i inteligentny złodziejaszek, który napotkał na swej drodze starszego, oschłego w obyciu czarodzieja. Dopiero moment w którym Nevery zaczął doceniać chłopaka i żywić coś na kształt sympatii skrywanej za surową miną, otworzył przede mną wrota przyjemności czytania. Chociaż historia jest prosta, została natchniona wyobraźnią, humorem i co najważniejsze - wciąga, a 10 lat ukończyłam bardzo dawno temu.


Na wyrazy uznania zasługuje jakość wydania. Preferuję dość standardowy format książki i osobliwe wymiary "Złodzieja magii" z początku zapewniały uczucie dyskomfortu. Strona graficzna autentycznie mnie ujęła dzięki ilustracjom Antonio Javiera Caparo. Teraz młodzi czytelnicy są naprawdę rozpieszczani i mogą liczyć na dodatkowe atrakcje jak odczytywanie zaszyfrowanych wiadomości wedle podanego klucza. Cóż, konkurencja nie śpi, czytelnictwo wciąż jest na alarmującym poziomie, ale najważniejsze, że ładne opakowanie nie gubi tego co najważniejsze.

"Złodziej pod wieloma względami przypomina czarodzieja". Coś w tym jest, szczególnie w przypadku nastoletniego Conna, sieroty i złodzieja. Jego zręczne palce wyjęły z kieszeni tajemniczego mężczyzny przedmiot, który powinien go zabić - locus magicalicus. Pod tą nazwą kryje się kamień przypisany konkretnemu czarodziejowi i tylko on może dzierżyć go w dłoni. Okradzionym...