Jeżeli spodziewać się po tej książce zbioru ciekawych anegdot rodzajowych, to raczej nie spełni oczekiwań. Bo o ile rzeczywiście takie zawiera, to jest to kilka pojedynczych przykładów na zobrazowanie zagadnienia lub zjawiska występującego w diagnostyce. W najobszerniejszej, drugiej części (Tradycja w medycynie) jest właściwie jednym eposem rozpaczajacym nad zanikiem stosowania badania fizykalnego (badanie osłuchowe, odladanie i różne testy funkcjonalne na pacjencie) oraz uzasadnianiem i motywowaniem do odnowienia znaczenia tej części badania. W trzeciej krótkiej cześci (Technika w medycynie) jest bardzo ciekawa rozprawka o boleriozie, odpowiadająca na pytanie dlaczego jest ostatnio tak popularna i jednocześnie trudna do wyleczenia. Sam ten rozdział warto przeczytać. Sanders trochę nakreśliła jak naprawdę złożony i istotnym zadaniem jest diagnostyka, ale oczywiście z perspektywy lekarza amerykańskiego, którego nie trzymają limity i procedury NFZ. Trochę wkurzający jest styl jej pisania, z zaznaczającym się schematycznym zobrazowaniem scenki rodzajowej typu "Tego ranka/dnia/lata*, było zimno/słońce oświetlało.../( inny ckliwy opis otoczenia). (Imię i nazwisko) Miriam (wiek) młoda (opis cechy wyglądu) szczupła brunetka (czynność) mieszała herbatę. (dialog) Ładna filiżanka" - zbyt często użyty schemat i niepotrzebny Imho.

Jeżeli spodziewać się po tej książce zbioru ciekawych anegdot rodzajowych, to raczej nie spełni oczekiwań. Bo o ile rzeczywiście takie zawiera, to jest to kilka pojedynczych przykładów na zobrazowanie zagadnienia lub zjawiska występującego w diagnostyce. W najobszerniejszej, drugiej części (Tradycja w medycynie) jest właściwie jednym eposem rozpaczajacym nad zanikiem...