砂の女 - Suna no onna
przeł. Mikołaj Melanowicz

- Mężczyzna żyje nadzieją na ucieczkę. Podejmuje rozpaczliwe próby wyrwania się z pułapki. Przyzwyczaja się jednak do swej towarzyszki, do niewygód. Rodzi się w nim poczucie wspólnoty i odpowiedzialności za partnerkę w ciąży. Kiedy kobietę odwożą do szpitala, może wrócić do dawnego życia, ale tego nie czyni. W tym obcym świecie znajduje miejsce dla siebie, odzyskuje poczucie wrażliwości i sensu w życiu zredukowanym do elementarnych potrzeb. Powieść jest zarówno krytyką dehumanizacji życia, jak i zniewolenia człowieka w XX w. - mój profesor oraz co najważniejsze autor wspaniałego przekładu "Kobiety z wydm", Mikołaj Melanowicz

"Najbardziej przykre było czekanie. Czas układał się warstwami niczym głębokie fałdy na podbrzuszu węża. I gdyby nie zatrzymywał się na każdym zagięciu, nie mógłby posuwać się naprzód. Ale w każdej fałdzie, pod rozmaitymi postaciami, kryły się zwątpienia — każde z własną bronią. Trzeba niezwykłego wysiłku, aby polemizując z nimi lub ignorując je, przełamywać się i iść naprzód." (str. 107)

"Mówią, że gdy wędrowiec pada z głodu czy z pragnienia, to przyczyną tego jest raczej lęk przed głodem niż sam fizjologiczny głód. Przegrana zaczyna się w momencie, gdy pomyślałeś, że przegrywasz" (str. 110)

"Koniec końców nic się nie zaczęło, nic się też nie skończyło. To nie on zaspokoił pożądanie, a zdecydowanie ktoś inny, ktoś, kto pożyczył tylko jego ciało. Widocznie zmysły z natury swej ulegają władzy każdego ciała z osobna, lecz tylko określonego rodzaju. Osobnik, który spełnił swoje zadanie musi natychmiast powrócić na poprzednie miejsce. Tylko szczęśliwi osiągają zadowolenie. Nieszczęśliwych czeka rozczarowanie. Umierający wracają na łoża śmierci. Tak. Jakżeż można takie oszustwo nazwać namiętną miłością. Skoro to tak wygląda, to już lepiej zostać ascetą zbudowanym ze szkła."
(str. 127-128)

砂の女 - Suna no onna
przeł. Mikołaj Melanowicz

- Mężczyzna żyje nadzieją na ucieczkę. Podejmuje rozpaczliwe próby wyrwania się z pułapki. Przyzwyczaja się jednak do swej towarzyszki, do niewygód. Rodzi się w nim poczucie wspólnoty i odpowiedzialności za partnerkę w ciąży. Kiedy kobietę odwożą do szpitala, może wrócić do dawnego życia, ale tego nie czyni. W tym obcym świecie...