Ciekawa to była lektura. Nieprzewidywalna.

Autorka rzuca nas od razu na głęboką wodę- do świata gdzie ani seksu, ani narkotyków nie uświadczymy, za to ortodoksyjnych Żydów aż nad to. Do opowieści o wspaniałej, głębokiej relacji z Bogiem, przestrzeganiu surowych, ale oczyszczających zwyczajów i norm religijnych, miejsca swatek, rabinów i zgłębiania Tory, pokuty i próby zapomnienia o grzesznym życiu. Aż Czytelnikowi zaczyna błąkać się pod głowie myśli- czy ja na pewno dobrą książkę czytam? czy na pewno chcę to czytać? nie na fanatyczny bełkot się pisałem! Ale część Czytelników jest bardziej wytrwała- będzie czytać dalej, bo "jak zacząłem to skończę!". I na tych kilku wytrwałych czeka materia obiecana w tytule, a później wiele, wiele więcej.

Autorka i narratorka w jednym opisuje dzieje swego żywota, nie poznaczonego wielkimi, wiekopomnymi osiągnięciami, nie związanego z sławą, bogactwem, niczym niezwykle wyjątkowym. Życia niezwykłego w swojej zwyczajności. Pani Reva Mann jest, jak tytuł wskazuje, córką rabina, wnuczką rabina i jakby ktoś się nie domyślił- Żydówką. Życie prowadzi zwykłe, jak już wspomniałam- w wieku lat nastu buntuje się, ucieka od ideałów rodziców i szuka własnych- jak każdy. Ale szuka ich u hipisów, ćpunów i dilerów narkotyków, co już się nie każdemu zdarza. Po latach kilku dochodzi do wniosku, że młodzieńcze ideały wcale takie wspaniałe nie są, rozstaje się z chłopakiem, godzi z rodzicami i idzie na studia- po raz kolejny- nic oryginalnego. Ale Reva z skrajności popada w skrajność- przypomina sobie o żydowskich korzeniach, jedzie do Izraela i wtapia się w skrajnie ortodoksyjną społeczność- wychodzi tam za mąż za ultrareligijnego, świeżo nawróconego Amerykanina, rodzi dzieci i żyje sobie kilka dobrych lat zgodnie z surowym rytmem religii, który bądź, co bądź sama sobie narzuciła. Ale niestety okazuje się, że to także nie jest jej miejsce na świecie. Wdaje się więc w romans i bierze rozwód. A to nawet nie połowa fabuły. Interesujące życie pani prowadzi, pani Mann, muszę przyznać. Dzieje się w tej książce, dzieje. Można za jej pomocą poznać wiele różnych środowisk, zrozumieć niezwykłe spojrzenia na świat, pojąć naturę pewnych dylematów lub zatopić się w judaizmie. Jak kto woli. A wybór szeroki.

Ale, ale, ale! Fabuła to nie wszystko, liczy się jeszcze kunszt. A tego w książce po prostu nie ma. Język jest monotonny, dialogi i opisy płytkie, postaci bez głębi. Książka wciąga, ciekawi, ale nie oczarowuje. Do tego jej bardzo daleko. Ale czytać się to da bez wielkich problemów, nawet całkiem przyjemnie, więc to nie jest tak, że styl wypowiedzi jest nieznośny. Nie. Jest po prostu niewybitny i bardzo przeciętny. Z drugiej strony przecież nie musi być wybitny.

Lekturę jak najbardziej polecam.

Ciekawa to była lektura. Nieprzewidywalna.

Autorka rzuca nas od razu na głęboką wodę- do świata gdzie ani seksu, ani narkotyków nie uświadczymy, za to ortodoksyjnych Żydów aż nad to. Do opowieści o wspaniałej, głębokiej relacji z Bogiem, przestrzeganiu surowych, ale oczyszczających zwyczajów i norm religijnych, miejsca swatek, rabinów i zgłębiania Tory, pokuty i próby...