Cóż, nie specjalnie lubię Ricka, mimo to, iż jest on głównym bohaterem całej tej zombie-opowieści, innych bohaterów darzę sympatią bardziej. Dlatego w tej części troszkę dla mnie wiało nudą, ale jeśli mam oceniać obiektywnie rozterki, które targają Rickiem po śmierci żony, to całość jest zdecydowanie na plus. Nie przepadam też za Abrahamem i jego ekipą, ale muszę przyznać, że jego komiksowa wersja była bardziej z jajem. Ogólnie dobry wstępniak przed dalszymi wydarzeniami.

Uwaga! Cytat obfituje w wulgaryzmy.

„Pozwólcie, że wam wytłumaczę, jak teraz działa świat… […] Każdy gnijący trupio-żywy skurwiel, który właśnie usłyszał ten strzał wstanie i zacznie zmierzać w tym kierunku. Ten odgłos oznacza ludzi… a ludzie oznaczają mięso. Niektóre są blisko… I mogą tu trafić. Ponieważ zdecydowaliście się na mieszkanie w jednym miejscu – to może być problem. Większość z nich nie jest w stanie iść po prostej i jest głupia jak but… Te stracą zainteresowanie albo skręcą w inną stronę. Ale czasami nie zawsze… któryś z nich przejdzie obok innego. Tamten wstanie i pójdzie za nim. Potem spotkają kolejnych… i kolejnych… i następnych i jeszcze… i jeszcze… wiecie już, do czego zmierzam? Stworzą wielką grupę… a czasem ta grupa trafia na inną grupę… wtedy się łączą. W końcu tworzą bandę setek tych nieumarłych skurwieli… Idących bez przerwy, zmierzających w kierunku dźwięku, o którym dawno zapomniały. Idą nadal, ponieważ inne idą. A inne idą, bo reszta nadal idzie, jak mówiłem, są durne jak jebany but. Ale ta jebana banda szwendających się zombie […]właśnie te pierdolone bandy nazywamy stadami. I taka banda to jest, kurwa, zła nowina.”

Cóż, nie specjalnie lubię Ricka, mimo to, iż jest on głównym bohaterem całej tej zombie-opowieści, innych bohaterów darzę sympatią bardziej. Dlatego w tej części troszkę dla mnie wiało nudą, ale jeśli mam oceniać obiektywnie rozterki, które targają Rickiem po śmierci żony, to całość jest zdecydowanie na plus. Nie przepadam też za Abrahamem i jego ekipą, ale muszę przyznać,...