Nie mogę zrozumieć,dlaczego pomimo stosunkowej wierności w odtwarzaniu książek w filmowych adaptacjach, Hollywood tak bardzo zmieniło przygody Jasona Bourne`a? Owszem, filmy są bardzo dobre;pewnie to najlepsze kino szpiegowskie jakie powstało,ale książkowy pierwowzór absolutnie nie odstaje w niczym swojej wersji ze szklanego ekranu. Książkowy Bourne, choć jego początki i losy innych bohaterów są nieco inne niż w filmie, jest również bezwględnym,okrutnym, zabójczo skutecznym i inteligentnym agentem, którego nazwisko sprawia,że niejednego czarnemu charakterowi trzęsą się portki. "Tożsamość Bourne`a" pamiętam,że mi się podobała,choć pamiętam ją jak przez mgłę. Przeczytałem ją, bodajże, 3 lata temu. "Krucjata" z kolei jest tak szybką i dynamiczną, pełną adrenaliny książką,iż miałem wrażenie jakbym oglądał film. Pozycja ta ma 933 strony w mojej wersji,ale tak jak w przypadku każdej interesującej knigi, zjadłem ją szybciej niż turysta falafela na placu w Marakeszu. Już teraz wiem,że chcę wchłonąć calutką serię, bo Erica Van Lustbadera znam z autopsji i wiem,że to dobry autor. Na pewno świetnie kontynuuje on dzieło Ludluma, choć zastanawiam się, ile będzie akcji w książkach, w których Bourne będzie już ponad 50-letnim mężczyzną. Na pewno wkrótce się dowiem. Póki co, uważam,że "Krucjata Bourne`a" jest książką genialną. Dzięki niej i kilku innym powieściom tego autora, wiem,że chcę przeczytać jego cały dorobek literacki.

Nie mogę zrozumieć,dlaczego pomimo stosunkowej wierności w odtwarzaniu książek w filmowych adaptacjach, Hollywood tak bardzo zmieniło przygody Jasona Bourne`a? Owszem, filmy są bardzo dobre;pewnie to najlepsze kino szpiegowskie jakie powstało,ale książkowy pierwowzór absolutnie nie odstaje w niczym swojej wersji ze szklanego ekranu. Książkowy Bourne, choć jego początki i...