Książka „ Stroiciel lasu” Marka Stokowskiego, to dalsza część opowieści o chłopcu którego poznajemy w „Samo-lotach”. M.[arcin] zostaje wybudzony ze śpiączki po 21 latach i nie za bardzo umie się odnaleźć w świecie który zastał. Jest to książka o przyjaźni, o cudownej ciszy, potędze marzeń i śmiechu tak potrzebnym ludziom zagubionym.

Dzięki personelowi medycznemu szpitala i opiece w DPS, do którego został skierowany, człowiek ten stara się odzyskać siły i sprawność umysłową. Jego mózg atakowany ze wszech stron głośnymi dźwiękami nie za bardzo poddaje się rehabilitacji. Jedynym miejscem w którym dobrze się czuje są drzewa w ogrodzie DPS-u. Marzy aby żyć w lesie, takim jaki zobaczył w książce wypożyczonej z biblioteki. M, zostaje skierowany do p. Kosakowej mieszkającej w pobliżu rozwidlenia Wisły i Nogatu, w pradolinie Wisły, gdzie rehabilitacja i powrót do normalnego życia powinna przynieść najlepsze efekty. M. posiada scyzoryk którym nacina korę drzew gdy ma wrażenie, że dźwięki dochodzące z drzewa nie są najpiękniejsze. Życie w lesie to faktyczne ukojenie i odzyskany spokój tak potrzebny do intensywnej rehabilitacji.

Historię życia po wybudzeniu opowiada nam pies - przybłęda, którego M. przygarnął w drodze do p. Kosakowej. Psim językiem opowiada nam o zmaganiach M. z codziennym życiem, radościami z towarzystwa drzew i o pierwszych spotkaniach z nieznanymi ludźmi.

Wakacyjna lektura, w plecaku wiele miejsca nie zajmie.

Książka „ Stroiciel lasu” Marka Stokowskiego, to dalsza część opowieści o chłopcu którego poznajemy w „Samo-lotach”. M.[arcin] zostaje wybudzony ze śpiączki po 21 latach i nie za bardzo umie się odnaleźć w świecie który zastał. Jest to książka o przyjaźni, o cudownej ciszy, potędze marzeń i śmiechu tak potrzebnym ludziom zagubionym.

Dzięki personelowi medycznemu szpitala i...