Książka zrodzona w bólach: w bólu artystycznym i bólu historycznym.
Na pozór zwyczajny temat - przyjazd konsulów do bośniackiego Trawnika - skrywa za sobą gorzką prawdę o sytuacji ludzi na terenach Bośni na przełomie XVIII i XIX w.
Podczas gdy uczymy się w szkołach o wielkich wydarzeniach na mapie Europy (głównie zachodniej), Półwysep Bałkański dalej istniał pod panowaniem osmańskim, dosłuchując się jedynie echa przemian i wojen. Lud bał się, jak każdy boi się nowości. Narzucone im przed wieloma wiekami zwierzchnictwo Turków zdążyło wsiąknąć w Bośnię i chociaż ludzie marzyli o wolności i z trudem dawali sobie radę, przywykli do swojej sytuacji. Pojawienie się przedstawicieli wielkich mocarstw było faktycznym problemem. Jest to coś, czego prawdopodobnie większość z nas nie może sobie wyobrazić. Kierujemy się logiką, która zakłada, że skoro Bośnia była biedna i ciemiężona to z laurami powinna przyjąć światło szansy i cywilizacji. Ani przez myśl nam nie przejdzie, że nasza logika a logika ludzi z kręgu innych wpływów kulturowych, ludzi z inną historią mogą różnić się aż tak.
To nie jest książka dla osób, które poszukują lekkiej literatury. To prawie 600 stron ukrytego bólu, emanującego na nas zarówno od strony konsulów, jak i od strony ludności lokalnej. Ból wygnania/zesłania do dzikiego kraju oraz ból w pogoni za spokojnym życiem, pozbawionym cudzego zwierzchnictwa, to dwa motywy przewodnie i jednocześnie dwie kule u nogi. Ta książka wymaga od nas zatrzymania się i zastanowienia się nad kwestiami, które nie wszędzie będą tak oczywiste, jak nam się wydaje.

Książka zrodzona w bólach: w bólu artystycznym i bólu historycznym.
Na pozór zwyczajny temat - przyjazd konsulów do bośniackiego Trawnika - skrywa za sobą gorzką prawdę o sytuacji ludzi na terenach Bośni na przełomie XVIII i XIX w.
Podczas gdy uczymy się w szkołach o wielkich wydarzeniach na mapie Europy (głównie zachodniej), Półwysep Bałkański dalej istniał pod panowaniem...