Kiedyś, przy poznańskim Starym Rynku, stała Księgarnia Powszechna, w której można było zdobyć nieco rzadsze i co ciekawe pozycje bibliofilskie. Nawet jeśli czegoś nie można było znaleźć miejscu, niezwykle uprzejmi pracownicy mogli mogli klientowi niemal każdą pozycję wydana w ostatnich latach w kraju. Lubiłem krążyć między regałami i omiatać wzrokiem półki w poszukiwaniu książek, o których istnieniu nie miałem pojęcia. Razu pewnego, podczas kolejnej peregrynacji po dwóch poziomach tej księgarni, w dziale polskiej prozy,na fragmencie półki zarezerwowanej dla litery V, okupowanej przez jednego polskiego pisarza o nazwisku zaczynającym się na tę literę, dojrzałem cieniuteńką książeczkę wciśnięta miedzy "Grobowcem z lastryko" a którąś z książek wydanej w serii "Sulina" wydawnictwa Czarne. To był właśnie debiut książkowy Krzysztofa Vargi, o którym on sam woli ponoć nie mówić wiele, a jeżeli już jakkolwiek się wypowiada, to jego głos ma miewać wydźwięk krytyczny, co niewątpliwie świadczy o obiektywnym podejściu autora do swojego dzieła. Bez wahania zakupiłem jeden z tysiąca wydanych egzemplarzy, który do dziś, pomimo kilku przeprowadzek stoi ma mojej półce.
Ciężko określić, czym w istocie jest „Pijany anioł na skrzyżowaniu ulic.” Mamy tu do czynienia z zbiorem prozy poetyckiej głęboko zanurzonej w klimatach surrealistycznych i onirycznych. Krótkie, nie dłuższe z reguły niż dwie strony teksty, są zapisem stanów emocjonalnych autora, jakby wyjętych z narkotycznego tripu, wódczanego amoku albo halucynacji po przedawkowaniu leków. Pisane gorączkowym, namiętnym stylem, są ciężkie w odbiorze, gdyż ich lektura jest dla czytelnika jak przejażdżka rollercoasterem po niemierzonych pokładach wyobraźni autora i dramatycznych wręcz wahaniach jego nastrojów. Ciężko stwierdzić, czy kolejne zapisy cokolwiek łączy między sobą, może poza czającym się gdzieś między wersjami lękiem egzystencjalnym podmiotu liryczno-prozaicznego.
Najbezpieczniej powiedzieć, że tomik ten jest zbiorem wprawek literackich studenta polonistyki, jakim był wtedy autor. Potraktowany w ten sposób może służyć jako studium w którym odnaleźć można charakterystyczne elementy przyszłego stylu autora - wyrafinowane słownictwo, nagromadzenie licznych refleksji, czy skakanie z tematu na temat. Zwłaszcza rozbuchana niekiedy do granic absurdu dygresyjność przenika każdy akapit i sprawia największy trud w lekturze.
"Pijany anioł na skrzyżowaniu ulic" Krzysztofa Vargi należy potraktować jako ciekawostkę w kontekście twórczości autora, gdyż ta pozycja sama z siebie nie jest wybitną książką, nawet jeśli można w stylu autora dojrzeć zapowiedź jego przyszłej wielkości.

Kiedyś, przy poznańskim Starym Rynku, stała Księgarnia Powszechna, w której można było zdobyć nieco rzadsze i co ciekawe pozycje bibliofilskie. Nawet jeśli czegoś nie można było znaleźć miejscu, niezwykle uprzejmi pracownicy mogli mogli klientowi niemal każdą pozycję wydana w ostatnich latach w kraju. Lubiłem krążyć między regałami i omiatać wzrokiem półki w poszukiwaniu...