Zabawna,pełna brytyjskiego humoru opowieść o Florze dziewczynie z Londynu,która przenosi się na prowincję,aby pomóc kuzynowi w prowadzeniu domu aukcyjnego.Zabawni bohaterowie,świetne dialogi i urocza kocia rodzina.Polecam!

Zabawna,pełna brytyjskiego humoru opowieść o Florze dziewczynie z Londynu,która przenosi się na prowincję,aby pomóc kuzynowi w prowadzeniu domu aukcyjnego.Zabawni bohaterowie,świetne dialogi i urocza kocia rodzina.Polecam!

Nie podobała mi się. Nie byłam w stanie polubić głównej bohaterki, choć przez cały czas starałam się do niej przekonać. Moim zdaniem zbyt dużo narzekania, niedopuszczania do siebie uczuć i niepotrzebnego chaosu. Mimo że pomysł dobry, technicznie też wszystko jest ok, ale wszystko jest niesmaczne.

Nie podobała mi się. Nie byłam w stanie polubić głównej bohaterki, choć przez cały czas starałam się do niej przekonać. Moim zdaniem zbyt dużo narzekania, niedopuszczania do siebie uczuć i niepotrzebnego chaosu. Mimo że pomysł dobry, technicznie też wszystko jest ok, ale wszystko jest niesmaczne.

Fajne czytadlo dla zabicia czasu. Czyta sie szybko i tak samo szybko zapomina. Jest problem, zly charaker i happy end. Bohaterka pokonuje wszystkie przeciwnosci losu na szpilkach. Watek z artysta smiech na sali :)
Nie czepiam sie, dostalam to, co oczekiwalam i nie bylo to najgorszej jakosci :)

Fajne czytadlo dla zabicia czasu. Czyta sie szybko i tak samo szybko zapomina. Jest problem, zly charaker i happy end. Bohaterka pokonuje wszystkie przeciwnosci losu na szpilkach. Watek z artysta smiech na sali :)
Nie czepiam sie, dostalam to, co oczekiwalam i nie bylo to najgorszej jakosci :)

To moja druga przygoda z Panią Fforde i szczerze mówiąc nadal nie wiem, co mam myślec o tej autorce.
Pomysł na książkę podobny- znowu mamy bardzo chętnego na główną bohaterkę przystojniaka. Znowu mamy tajemniczego sztywnego gbura. Znowu mamy zwierzaka, który wydaje na świat potomstwo (tym razem na szczęście autorka darowała sobie opisy porodu..) - tak się zastanawiam- był już pies, był już kot.. co będzie w następnej książce? Zamiast galerii sztuki, mamy dom aukcyjny.
Ogólnie mam wrażenie, że przeczytałam to samo, co było w poprzedniej książce.
No cóż fabuła więc- taka sobie, humor- zerowy (choć autorka bardzo się starała).
Czy już naprawdę nie ma dobrej literatury kobiecej??

To moja druga przygoda z Panią Fforde i szczerze mówiąc nadal nie wiem, co mam myślec o tej autorce.
Pomysł na książkę podobny- znowu mamy bardzo chętnego na główną bohaterkę przystojniaka. Znowu mamy tajemniczego sztywnego gbura. Znowu mamy zwierzaka, który wydaje na świat potomstwo (tym razem na szczęście autorka darowała sobie opisy porodu..) - tak się zastanawiam- był...

Autorka nadając orginalne imię głównej postaci, prawdopodobnie chciała zaintrygować. Tylko moim zdaniem, "Dom Flory" brzmi jak opis wiejskiego życia, które w dodatku jest nudne. Rzeczywiście, tytułowa Flora przenosi się na wieś, do nieco zaniedbanego domku letniego. Od tej pory po prostu się CZYTA. Książkę "wchłonęłam" w 2 lub 3 dni i chciałabym więcej. Ani nie jest to nudne, ani banalne- brawa dla autorki. Lekka narracja, z pomysłem, z dowcipem. Flora wykreowana bardzo realnie, nawet czytelnik zyskuje do niej sympatię juz od pierwszych stron książki. Później, miałam wrażenie jakbym ja już znała, jakbym chciała sie z nią zaprzyjaźnić.
Perypetie uczuciowe Flory na początku są troche zawiłe. Pojawia sie Henry i William. Z tym drugim od początku ją nic nie łączy. Henry natomiast stale jej towarzyszy, przez co Flora zyskuje sobie etykietke "dziewczyny Henry'ego". Dziwne jest natomiast wrażenie które odczuwa podczas spotkań z Charlesem. Jest to de facto jej kuzyn, choć więzy rodzinne bynajmniej nie będą aż tak dużą przeszkodą.
Natomiast postać Anabelli- narzeczonej Charlesa, odzwierciedla fałszywy charakter. Jest to postać typowa- hipokrytka, taka która mówi tylko to, co jest dla niej wygodne.
Zastanawiam sie skąd u autorki wątek chóru? Po przeczytaniu krótkiej dedykacji myślę, że może to być wątek autobiograficzny, albo przynajmniej takowym się inspirowała.

Autorka nadając orginalne imię głównej postaci, prawdopodobnie chciała zaintrygować. Tylko moim zdaniem, "Dom Flory" brzmi jak opis wiejskiego życia, które w dodatku jest nudne. Rzeczywiście, tytułowa Flora przenosi się na wieś, do nieco zaniedbanego domku letniego. Od tej pory po prostu się CZYTA. Książkę "wchłonęłam" w 2 lub 3 dni i chciałabym więcej. Ani nie jest to...