Wampiry dziś głównie znamy z opowieści paranormalnych, których pewnie niejeden czytelnik ma już powyżej uszu. Przybywają zewsząd, pod każdą postacią i chyba już nawet nie wzbudzają takiego strachu jak jeszcze kilka lat temu. A skoro przybywają zewsząd, to skąd dokładnie? Gdzie możemy szukać ich początków? Czy wampir sprzed stu lat wyglądał tak samo jak dzisiejszy jego rozpowszechniony i bardzo popularny wizerunek? I kto tak naprawdę był twórcą mitu wampira, kiedy pojawił się po raz pierwszy i jak bardzo odbiegał od współczesnego wzorca?

Książka profesora Lecouteux pozwala nam poznać odpowiedzi na te i inne pytania. Na pewno miłośnicy wampiryzmu, pochłaniając kolejne książki, nieraz zastanawiali się nad ich początkiem. Tutaj jednak, w tym bardziej naukowym podejściu, nie znajdziemy już powtarzalnych historii, od których chyba coraz częściej staramy się uciec. Poczynając od przedstawienia Lecouteux pokazuje nam prawdziwą historię wampirów, które pojawiły się przed kilkoma wiekami, stając się istotą z pogranicza życia i śmierci, która niekoniecznie mieściła się we współczesnej konwencji.

Odnajdziemy tutaj także sposoby opisywania wampirów w poszczególnych książkach, ich ekranizacjach i samodzielnych produkcjach filmowych. Lecouteux zbierając cały ten materiał pokazuje różnice pomiędzy tymi wizerunkami, a także łączące ich cechy. Sięga do najstarszych podań i opowieści spisanych bądź zasłyszanych (czasem wciąż pojawiających się w danym regionie jako mit), które ubarwiają i dopełniają całości. Tak naprawdę te krótkie przypowieści o tym, jakoby dawniej ktoś padł ofiarą wampira, potrafią przerazić bardziej niż pełna współczesna opowieść o wampirach. Może dlatego, że to w końcu część wierzeń, która zakorzeniona była w umysłach ludzi kilkadziesiąt, kilkaset lat temu, a nie jedynie fikcja literacka.

Poza nawiązaniem do współcześnie znanych wizerunków wampirów, poza dużo bardziej ciekawymi odniesieniami do początków tych nieumarłych istot, Lecouteux zawarł tutaj także pewną kategoryzację, dzieląc wampiry według ich cech - tutaj znajdujemy takie nazwy jak przywoływacz, kołaczący, gość, dziewięciobójca i inne; a także ich podział ze względu na utrzymujące się nazewnictwo - np. wilkołaki, grobniki, nosferatu, moroiu i inne. Każdy rodzaj wampira jest tutaj wyczerpująco opisany, mamy nawiązujące do nich krótkie opowieści, które pozwalają nam zobrazować sobie treść, a także etymologię nazw, ich odmiany i różnice w różnych kulturach.

Myślę, że ta książka znalazłaby swoich fanów także wśród tych, którzy nie pasjonują się współczesnymi paranormalnymi horrorami o wampirach. Tutaj nie mamy banalnych, powtarzalnych opowieści, ale naukowe spojrzenie, odniesienia do kultur, do wierzeń, do historii, które czyta się z coraz większym zainteresowaniem i przyjemnością. To wspaniała praca badawcza, obejmująca wszystkie najważniejsze tematy wampiryzmu, opisująca je wyczerpująco i przy tym opatrująca je zawsze pomocnymi przykładami.

Bardzo ciekawa lektura dla fanów wampirów, a także osób lubiących zagłębiać się w dawną kulturę i wierzenia, które dla nas dziś nieprawdopodobne, dawniej dominowały ludzkie umysły. Polecam wszystkim:)

Wampiry dziś głównie znamy z opowieści paranormalnych, których pewnie niejeden czytelnik ma już powyżej uszu. Przybywają zewsząd, pod każdą postacią i chyba już nawet nie wzbudzają takiego strachu jak jeszcze kilka lat temu. A skoro przybywają zewsząd, to skąd dokładnie? Gdzie możemy szukać ich początków? Czy wampir sprzed stu lat wyglądał tak samo jak dzisiejszy jego...