Cóż,... książka niewątplwie mi się podobała; korzystałem z niej również trochę w moich małych wedle Karla Jaspersa sytuacjach granicznych :D Oczywiście w niej nie można znaleźć wszystkich odpowiedzi na nurtujące nas pytania. Jednak ukazuje ona pewien pogląd na świat. Luźny język sprawia, iż może być ona dostępna dla każdego. Pozwala również trochę się rozluźnić :),a jednocześnie kieruje w stronę dość ważnych dywagacji, oscylujących wokół problemów wiary katolickiej... Szczególnie zwróciłem uwagę na to, w jaki sposób można odbierać cierpienie, znaleźć jego sens. Sam nie zgadzam się z teorią Leibniza, który poprzez swoją teodyceę twierdził, iż Bóg stworzył świat najlepszy z możliwych. Jednak o. Rafał Szymkowiak poniekąd rozwiał mi te wątpliwości. Odnajdujemy tam informację, iż cierpienie w pewien sposób kieruje nas do "innego świata". Własnie w kontekście wymiaru SACRUM wg mnie może w pełni odnaleźć kwintesencję naszego bytu, a także w pełni go wykreować... Oczywiście słowo "SACRUM" obecnie rozumiem nie tylko wedle eliadowskiego myślenia, lecz przede wszystkim w kontekście tez chrześcijańskich, które przeżywane w pełni dadzą człowiekowi szczęście również tu na ziemi ... Dałem 7/10 gwiazdek, gdyż uważam, iż to dzieło nie zasługuje na porównanie np. z dziełami wielkich filozofów czy Samą "Biblią", perłą humanistyki... Pozdrawiam Wszystkich Czytających tą opinię :) Miłego dnia :D

Cóż,... książka niewątplwie mi się podobała; korzystałem z niej również trochę w moich małych wedle Karla Jaspersa sytuacjach granicznych :D Oczywiście w niej nie można znaleźć wszystkich odpowiedzi na nurtujące nas pytania. Jednak ukazuje ona pewien pogląd na świat. Luźny język sprawia, iż może być ona dostępna dla każdego. Pozwala również trochę się rozluźnić :),a...