"Ludzkość pocierała sobie przerażone oczy i budziła się jakby z koszmarnego snu do jawy, która miała być również koszmarem, tylko jeszcze posępniejszym. A jednak czasem na ich twardym podłożu wyrastał miękki, cenny kwiat: koleżeńskość. Kwiat cenny i dziwny, bo gdy raz wykiełkował i wyrósł, zdolny był potem przetrwać szorstkie wichry i znieść najcięższe burze przez długie lata. Zawziętość jest bronią równie zabójczą jak karabin. Tymczsem co dzień od nowa na ich spotkanie zrywały się z ziemi brytyjskie eskardry, nie zgniecione nie złomne, śmiałe odpierały ciosy, szarpały wroga i zadawały mu rany trzykrotnie liczniejsze niż same ponosiły. Mineło natężenie walki, dramat się kończył. Niebo nad Anglią było znów pogodne. Nieśmiały uśmiech nie wykluczał rogatej duszy i stalowych mięśni. Było zupełnie tak samo jak na ziemi: przyjażn, nawet przyjażń między człowiekiem, przyrodą opierała się na odwiecznycz prawach zaufania. Gdzie wprzódy była pycha, nastała nędza i klęska. Serce polskie, to dziwna rzecz: może włóczyć się po całym świecie, może upadać na rozdrożach, uzbrajać się w pancerz zapomnienia, może upajać się blaskiem obcego nieba - aż oto znienacka i chytrze gotuje sobie samemu podstęp i wpadnie we własną sieć. Dywizjon 303, jakkolwiek rozproszony, spisał się znakomicie.

Zebrałam kilka cytatów tworzących skrót tej historii. Historii o wojnie i przyjaźni, o zaciętej walce i chwilach strachu...

"Ludzkość pocierała sobie przerażone oczy i budziła się jakby z koszmarnego snu do jawy, która miała być również koszmarem, tylko jeszcze posępniejszym. A jednak czasem na ich twardym podłożu wyrastał miękki, cenny kwiat: koleżeńskość. Kwiat cenny i dziwny, bo gdy raz wykiełkował i wyrósł, zdolny był potem przetrwać szorstkie wichry i znieść najcięższe burze przez długie...