Krótkie opracowanie dotyczące dziejów dywizji Hitlerjugend zawiera wszystko, co chciałoby się o niej wiedzieć. Trudno tu mówić o recenzji książki, gdyż stanowi ona swoiste curriculum vitae oddziału. Jest tu wszystko: od samych początków utworzenia pierwszego zgrupowania przez opis szkolenia, organizację, trudności z jakimi Waffen SS borykało się na przełomie lat dwudziestych i trzydziestych aż do praktycznej likwidacji SA w 1934 roku oraz udział w wojnie.
Jeżeli przyszłoby określić którykolwiek pododdział niemieckich sił zbrojnych biorących udział w Drugiej Wojnie jako najbardziej oddany swojemu Fuhrerowi (czy jak to się ładnie mówi - fanatyczny) to miano to najbardziej pasowałoby właśnie do 12 dywizji pancernej SS. Indoktrynacja i sposób doboru rekrutów były pierwszym etapem pozyskiwania odpowiednich ludzi, szkolenie drugim, a na końcu współpraca ze znacznie bardziej doświadczoną dywizją „LSSAH”.
W toku opowieści o Hitlerjugend przewija nam się skrócona wersja wojny ze szczególnym uwzględnieniem udziału Waffen SS na różnych teatrach działań bojowych. Największym operacjom – walkom z alianckim desantem w Normandii, próbom wydostania się z okrążenia pod Falaise, kontrofensywie w Ardenach, a także desperackiej obronie na Węgrzech – poświęcono więcej miejsca kładąc nacisk na działalność tytułowej dywizji.

Pomijając aspekt moralny i fakt uznania SS oraz jej zbrojnego ramienia: Waffen SS za organizacje zbrodnicze przez międzynarodowy trybunał w Norymberdze należy mieć na uwadze fakt, który bardzo często umyka osobom udzielającym się w temacie Drugiej Wojny. Mianowicie trzeba pamiętać, że SS stanowiło oczko w głowie Hitlera – był to byt niejako reprezentacyjny, łączący w sobie najwyższą skuteczność, najnowszy sprzęt (priorytety przy zaopatrywaniu) oraz całkowite oddanie sprawie. Skutkiem tych czynników była niesamowita efektywność dywizji i brygad SS, które rzucane na najtrudniejsze odcinki frontów, walczące bardzo często w niesprzyjających warunkach, przy przewadze liczebnej ze strony przeciwnika, wielu brakach aprowizacyjnych osiągnęły najwięcej ze wszystkich grup bojowych użytych w czasie wojny. Pod względem militarnym osiągnięto więc pełny sukces w stworzeniu niezwykłej siły zdolnej do najwyższych poświęceń. Pytanie o koszt tego przedsięwzięcia pozostaje otwarte.

Krótkie opracowanie dotyczące dziejów dywizji Hitlerjugend zawiera wszystko, co chciałoby się o niej wiedzieć. Trudno tu mówić o recenzji książki, gdyż stanowi ona swoiste curriculum vitae oddziału. Jest tu wszystko: od samych początków utworzenia pierwszego zgrupowania przez opis szkolenia, organizację, trudności z jakimi Waffen SS borykało się na przełomie lat...