Bardzo ciekawa, choć raczej wstrzemięźliwie napisana relacja z walk toczonych głównie na wschodnim froncie II wojny światowej. Autor, niemiecki czołgista, relacjonuje swoje wrażenia, przemyślenia i doświadczenia nabyte podczas działań oddziału ciężkich czołgów Tygrys. W książce nie ma ani kwiecistych opisów ani mrożących krew w żyłach zwrotów akcji. Choć relacje dotyczą krwawych walk i śmiertelnych zmagań toczonych w błocie, mrozie czy upale, częściej można odnieść wrażenie, że czytany tekst to raport pobitewny skierowany do dowództwa niż opowieść mająca bawić czytelnika. Nie umniejsza to specjalnie wartości historycznej książki. Choć nie jest też tak, że autor nie zauważa czytelnika. Ku niemu kierowane są uwagi wartościujące udział niemieckich żołnierzy w II wojnie światowej.

Przystępując do lektury, trzeba zdawać sobie sprawę z podejścia do historii w zależności od strony, po której się stoi. Autor książki pisząc o niemieckiej armii używa zwykle stwierdzeń w rodzaju: braterstwo broni, koleżeńskość, obrona niemieckich kobiet i dzieci, walka o obronę cywilizacji, spełnianie obronnego obowiązku żołnierskiego, niesłuszne oskarżenia o niemieckie zbrodnie wojenne i szkalowanie honoru niemieckiego żołnierza. Wychodzi na to, że zarówno SS-manni jak i żołnierze Wehrmachtu ochoczo i powszechnie zaciągali się by z entuzjazmem bronić ojczyzny. Rola aparatu partyjnego III Rzeszy polegała tylko na tym, aby nie dopuścić do poboru tych, którzy np. ze względów zdrowotnych na froncie znaleźć się nie powinni. Można odnieść wrażenie, że Niemcy tylko po to przeprowadzali planowo eksterminację obywateli Polski, aby podjąć krucjatę przeciwko rosyjskim barbarzyńcom, stanowiącym podstawowe zagrożenie dla świata. A że po drodze do pokojowego ładu stała im np. Polska, to trudno. Autor jednak tego nie zauważa i w sumie po lekturze książki "Tygrysy w ogniu" wychodzi na to, że II wojna światowa to była jedna wielka wojna obronna przed alianckimi agresorami.

Z tych między innymi powodów (literackich i ideologicznych), książkę polecam raczej oczytanym miłośnikom historii, którzy docenią relację frontowego żołnierza bez ekscytacji kolejną "cudowną bronią" czy bez zauroczenia przemiłymi osobami w postaci przywódców III Rzeszy.

Bardzo ciekawa, choć raczej wstrzemięźliwie napisana relacja z walk toczonych głównie na wschodnim froncie II wojny światowej. Autor, niemiecki czołgista, relacjonuje swoje wrażenia, przemyślenia i doświadczenia nabyte podczas działań oddziału ciężkich czołgów Tygrys. W książce nie ma ani kwiecistych opisów ani mrożących krew w żyłach zwrotów akcji. Choć relacje dotyczą...