Przy pierwszej styczności z tą książką odrzuciłam ją, bo wydała mi się należeć do kręgu ezoteryki, a ja optuję bardziej za nauką, poza tym zwyczajnie nie rozumiem tego języka.

Jednak postanowiłam ją przeczytać, kiedy poleciła ją Katarzyna Miller (którą cenię) w którejś ze swoich ostatnich książek. Zabrałam się więc za lekturę, przebrnęłam przez początkowe rozdziały licząc na to, że potem zaczną się konkrety. No tak, niby się zaczęły, ale to było jakieś takie ciężkie... Przede wszystkim rozczarowaniem był dla mnie brak jakiegokolwiek testu diagnostycznego, pozwalającego przypasować siebie bądź inną osobę do któregoś typu. Próbowałam to robić sama, ale pasowało mi kilka z nich...
Ostatecznie jedynie pobieżnie przeleciałam przez większość rozdziałów i odrzuciłam lekturę. Nie widzę w niej podbudowania naukowego i nie chcę zaśmiecać sobie umysłu.

Przy pierwszej styczności z tą książką odrzuciłam ją, bo wydała mi się należeć do kręgu ezoteryki, a ja optuję bardziej za nauką, poza tym zwyczajnie nie rozumiem tego języka.

Jednak postanowiłam ją przeczytać, kiedy poleciła ją Katarzyna Miller (którą cenię) w którejś ze swoich ostatnich książek. Zabrałam się więc za lekturę, przebrnęłam przez początkowe rozdziały licząc...

Dobre uzupełnienie wiedzy, jednak momentami nudna i dotyka tematu bardzo płytko, skupia się na nieistotnych rzeczach.

Dobre uzupełnienie wiedzy, jednak momentami nudna i dotyka tematu bardzo płytko, skupia się na nieistotnych rzeczach.

Bardzo ciekawa książka pozwalająca, w inny sposób, spojrzeć na samych siebie i innych ludzi :)

Bardzo ciekawa książka pozwalająca, w inny sposób, spojrzeć na samych siebie i innych ludzi :)

Można negować sens i wartość, ale bez wątpienia jest to pozycja, do której chętnie się wraca. Mój egzemplarz jest stary i podniszczony, jakby wykopany z dna szafy. Nie robi wielkiego wrażenia. A jednak dawno temu, zupełnie spontanicznie, rozpoczął wędrówkę pomiędzy moimi znajomymi - i wciąż zbiera świeże żniwo. Wśród ludzi, którzy chociaż na moment dali się porwać wizji enneagramu, wytwarza się osobliwy slang. Rozmowy o charakterach i zachowaniach stają się bardziej urozmaicone, jakby pełniejsze, kiedy można odnieść się w nich do książki.

Nie twierdzę bynajmniej, że "enneagram" należy traktować z czcią i powagą; to byłoby całkowite wypaczenie konceptu, niszczące magię kwadratury koła. Lepiej na moment zanurzyć się w tej wizji.. i zapamiętać.

Można negować sens i wartość, ale bez wątpienia jest to pozycja, do której chętnie się wraca. Mój egzemplarz jest stary i podniszczony, jakby wykopany z dna szafy. Nie robi wielkiego wrażenia. A jednak dawno temu, zupełnie spontanicznie, rozpoczął wędrówkę pomiędzy moimi znajomymi - i wciąż zbiera świeże żniwo. Wśród ludzi, którzy chociaż na moment dali się porwać wizji...

Ciekawa książka dla osób zainteresowanych Enneagramem i motywami ludzkich zachowań. Pełno w niej jednak powtórzeń. Są momenty, gdy lektura strasznie się dłuży, ponieważ coś co można by powiedzieć w kilku zdaniach, wałkowane jest na 3 strony.

Ciekawa książka dla osób zainteresowanych Enneagramem i motywami ludzkich zachowań. Pełno w niej jednak powtórzeń. Są momenty, gdy lektura strasznie się dłuży, ponieważ coś co można by powiedzieć w kilku zdaniach, wałkowane jest na 3 strony.

Zupełnie odmienny sposób opisu osobowości. Wciagąjące.

Zupełnie odmienny sposób opisu osobowości. Wciagąjące.

Co do enneagramu samego w sobie: jest to metoda czerpiąca z tradycji sufickich, a do świata zachodniego została wprowadzona przez mistyka Gurdżijewa.
Pod względem naukowym enneagram (z tego co mi wiadomo) nigdy nie został przebadany tak dogłębnie, aby wyniki nie były poddawane w wątpliwość, nie mniej różnice pomiędzy typami są zdecydowanie istotne i przez to wydaje się być dobrym narzędziem w typologii osobowości.
Odchodząc jednak od nauki, enneagram ma bardzo wielu entuzjastów. To akurat zupełnie mnie nie dziwi. Pamiętam, że gdy po raz pierwszy wykonałem sobie internetowy test w celu okreslenia swojego typu byłem wstrząśnięty tym, jak trafny był jego wynik. Bardzo dobrze sprawdza się w odnajdywaniu swoich słabych i mocnych stron i pomaga pracować nad swoim charakterem.
Nie mniej, ze względu na swoje wątpliwe pochodzenie, enneagram budzi wiele kontrowersji natury duchowej. Jako wywodzący się z tradycji sufickich może on mieć właściwości ezoteryczne i spirytystyczne służące osiąganiu transcendencji. Jest to jednak tylko jedna strona widzenia i w samym Kościele Katolickim nie jest ogólnie przyjęta. Co więcej np. Jezuici swego czasu byli znaczącymi zwolennikami enneagramu (jak jest teraz niestety nie wiem). Najbardziej racjonalnymi argumentami w stosunku do tej metody to, że może stanowić substytut religii i prowadzić do idiolatrii – co jednak jeśli jest stosowana ze świadomością swojej wiary?.
Wobec tak wielu różnych stanowisk, z których każde jest poparte mniej lub bardziej wiarygodnymi argumentami, osobiście nie jestem w stanie ocenić, które stanowisko jest właściwe. Na pewno jest to metoda bardzo ciekawa i zachęcam do własnego zgłębienia tego tematu i osądzenia zgodnie z własnym sumieniem.

Co do samej książki: opisy podstawowych typów są dogłębne. Niestety na temat skrzyła/skrzydeł jest chyba tylko jedno zdanie, co bardzo zaniża wartość tej publikacji. Dużo na jest na temat pochodzenia, historii oraz rozwoju każdego z typów, również pod względem duchowym.

Co do enneagramu samego w sobie: jest to metoda czerpiąca z tradycji sufickich, a do świata zachodniego została wprowadzona przez mistyka Gurdżijewa.
Pod względem naukowym enneagram (z tego co mi wiadomo) nigdy nie został przebadany tak dogłębnie, aby wyniki nie były poddawane w wątpliwość, nie mniej różnice pomiędzy typami są zdecydowanie istotne i przez to wydaje się być...

to była jedna z książek, które wiele wniosły do mojego życia...

to była jedna z książek, które wiele wniosły do mojego życia...

Niestety zbyt fragmentaryczna. Nie zawiera żadnej informacji o skrzydłach. Opisy relacji między poszczególnymi typami ograniczone do schematu 'typ A z typem B, typ B z typem Z, typ Z z typem F'. Dłuży się za to i nudzi rozdział poświęcony Gurdżijewowi oraz opowieści przedstawicieli poszczególnych typów o swoim dzieciństwie.

Niestety zbyt fragmentaryczna. Nie zawiera żadnej informacji o skrzydłach. Opisy relacji między poszczególnymi typami ograniczone do schematu 'typ A z typem B, typ B z typem Z, typ Z z typem F'. Dłuży się za to i nudzi rozdział poświęcony Gurdżijewowi oraz opowieści przedstawicieli poszczególnych typów o swoim dzieciństwie.