Wołanie z Końca Świata – to przesłanie, które daje do myślenia.
Aborygeni - rdzenni mieszkańcy dzikiej Australii i i niezamierzona ,, rytualna pielgrzymka’’ reporterki Marlo Morgan.

W tej książce poznajemy życie pierwszych mieszkańców Australii. Ich zwyczaje, hierarcha jaka panuje w plemieniu, podział obowiązków, szacunek dla otaczającego nas Świata, jaki mają stosunek do życia i śmierci. Dowiadujemy się w jaki sposób mamy sobie radzić bez dóbr materialnych, jak zaspakajać swoje potrzeby- np. jak chce się nam coś słodkiego to polujemy na słodkie mrówki, a jak mamy ochotę na smażony boczek to zawijamy w liście larwy i pieczemy w żarze i wiele wile innych umiejętności, które pozwolą nam przetrwać w tym ciężkim klimacie. Największe wrażenie wywarło na mnie sposób porozumiewania się, tu telefon to zbędny balast.

Bark dokumentów, pieniędzy, tysiące kilometrów przebytych piechotą, poranione nogi, obolałe mięsnie, brak kontaktu z bliskimi, brak wielu rzeczy bez których nie wyobrażamy sobie w dniu dzisiejszym życia, a jednak można……. Mamy tu wielką przygodę, chwila zatrzymania, powrót do korzeni.

Nie ważne czy jest to opowieść prawdziwa -oparta na prawdziwych przeżyciach, czy wymyślona przez autorkę. Jest to cudowna, porywająca przygoda, przygoda, która nas uczy pokory i szacunku dla naszego otoczenia.Polecam.

Wołanie z Końca Świata – to przesłanie, które daje do myślenia.
Aborygeni - rdzenni mieszkańcy dzikiej Australii i i niezamierzona ,, rytualna pielgrzymka’’ reporterki Marlo Morgan.

W tej książce poznajemy życie pierwszych mieszkańców Australii. Ich zwyczaje, hierarcha jaka panuje w plemieniu, podział obowiązków, szacunek dla otaczającego nas Świata, jaki mają stosunek...

Zacząłem czytać... no nieźle... ale jak by zbyt pięknie... że aż wręcz infantylne.
Zacząłem szukać informacji o tej Marlo Morgan... i wyszło szydło z worka.
Wszystko to bujda na resorach. Ładnie podanie wielkie kłamstwo, kosztem Aborygenów - wyidealizowany obraz "dzikusów" jakich chcieli by widzieć biali epoki New Age. Odechciało mi się czytać :-/

Przy tym do szału doprowadził mnie tłumacz, każde buty (od sandałów po trampki) określając jako "buciki".

Zacząłem czytać... no nieźle... ale jak by zbyt pięknie... że aż wręcz infantylne.
Zacząłem szukać informacji o tej Marlo Morgan... i wyszło szydło z worka.
Wszystko to bujda na resorach. Ładnie podanie wielkie kłamstwo, kosztem Aborygenów - wyidealizowany obraz "dzikusów" jakich chcieli by widzieć biali epoki New Age. Odechciało mi się czytać :-/

Przy tym do szału...

Wołanie z końca świata, to przesłanie wielu prawd i nauk dla nas "odmieńców" od ludzi "prawdziwych" Aborygenów. Czytając książkę przeżyłam niezwykłą przygodę, pełna niesamowitych sytuacji, fantastycznych opisów, ciepłą, pełną dobra i miłości dla otaczającego nas świata, istot żywych i nas samych. Dowiedziałam się w co wierzą, jaki mają stosunek do życia i śmierci, jak postrzegają świat i wiele więcej. Ich filozofia jest prosta a zarazem trudna do zrozumienia dla nas ludzi żyjących w cywilizowanym świecie, wiem że jeśli się nie przebudzimy z naszego egoistycznego życia nic dobrego nas nie czeka.

Polecam książkę każdemu, daje do myślenia i choć czasami wydaje się przerysowana zawiera w sobie ogromną ilość wiedzy której już nikt nam nie przekaże która zniknie z tego świata jak znikły dinozaury, a teraz Aborygeni. Może to nasza ostatnia szansa aby coś zrozumieć ??

Wołanie z końca świata, to przesłanie wielu prawd i nauk dla nas "odmieńców" od ludzi "prawdziwych" Aborygenów. Czytając książkę przeżyłam niezwykłą przygodę, pełna niesamowitych sytuacji, fantastycznych opisów, ciepłą, pełną dobra i miłości dla otaczającego nas świata, istot żywych i nas samych. Dowiedziałam się w co wierzą, jaki mają stosunek do życia i śmierci, jak...

historia mało prawdopodobna, lecz nie zmienia to faktu, iż przesłanie tej opowieści każe zastanowić się nad postępowaniem swoim i całego cywilizowanego społeczeństwa

historia mało prawdopodobna, lecz nie zmienia to faktu, iż przesłanie tej opowieści każe zastanowić się nad postępowaniem swoim i całego cywilizowanego społeczeństwa

Jak sklasyfikować tą książkę ... Nie jest to powieść, trudno nazwać ją przewodnikiem, na dobrą sprawę nie wiemy nawet czy jest prawdą, czy też literacką fikcją...
Autorkę spotyka niesamowity zaszczyt: w uznaniu jej zasług, zostaje zaproszona na wyjątkowe spotkanie. Podekscytowana układa już w głowie treść przemówień, zastanawia się w sakie smakołyki zaopatrzony będzie bufet i ani przez chwilę nie podejrzewa tego, co właśnie ma nastąpić. Jej ubrania i dokumenty zostają spalone, a ona sama nie ma innego wyjścia, jak wyruszyć z plemieniem w kilkumiesięczną podróż. Od tego momentu zacznie poznawać życie prostego plemienia będąc jego czynną człońkinią. Warunki jej życia całkowicie się zmienią, będzie musiała przemierzyć wiele kilometrów nie zważając na to, jak bardzo poranione ma stopy i jak bardzo bolą ją wszystkie mięśnie, jak dotkliwie słońce pali jej jasną skórę. Będzie musiała nauczyć się jeść to, co akurat spotka na swojej drodze - węże, kangury, zakopane w błocie żaby, krokodyl, wygrzebane z kory larwy, mrówki to tylko nieliczne z wielu smakołyków...
Z czasem autorka zacznie doceniać ofiarowaną jej przygodę, która pozwoli jej powrócić do korzeni ludzkości i zastanowić nad sensem naszego współczesnego życia.
Niewątpliwie ciekawa, momentami intrygująca książka choć ... jakoś nie potrafię do końca uwierzyć w autentyczność tej przygody. Mimo to polecam ją jako materiał do refleksji nad otaczającym nas światem.

Jak sklasyfikować tą książkę ... Nie jest to powieść, trudno nazwać ją przewodnikiem, na dobrą sprawę nie wiemy nawet czy jest prawdą, czy też literacką fikcją...
Autorkę spotyka niesamowity zaszczyt: w uznaniu jej zasług, zostaje zaproszona na wyjątkowe spotkanie. Podekscytowana układa już w głowie treść przemówień, zastanawia się w sakie smakołyki zaopatrzony będzie...

Niezwykłe doświadczenie, zaprzeczające prymatowi europejskiego (amerykańskiego) rozumu.

Niezwykłe doświadczenie, zaprzeczające prymatowi europejskiego (amerykańskiego) rozumu.

Nie umiem do końca uwierzyć w jej autentyczność, ale książka jest porywająca! Zmusza do refleksji, każe się zatrzymać, tworzy bardzo ciekawy obraz świata dla mnie dość egzotycznego.

Nie umiem do końca uwierzyć w jej autentyczność, ale książka jest porywająca! Zmusza do refleksji, każe się zatrzymać, tworzy bardzo ciekawy obraz świata dla mnie dość egzotycznego.

Przeczytana jednym tchem, cudna książka o naturze człowieka na tle dzikiej natury Australii

Przeczytana jednym tchem, cudna książka o naturze człowieka na tle dzikiej natury Australii

Pozycja otwiera oczy na prawdziwe wartości i zepsucie dzisiejszego świata...

Pozycja otwiera oczy na prawdziwe wartości i zepsucie dzisiejszego świata...

Niezależnie od tego, czy opisana podróż miała miejsce, czy była fikcją, wartość odbyć własną, z książką Marlo Morgan jako duchowym przewodnikiem, po zapomnianych w dzisiejszych czasach prawdach...

Niezależnie od tego, czy opisana podróż miała miejsce, czy była fikcją, wartość odbyć własną, z książką Marlo Morgan jako duchowym przewodnikiem, po zapomnianych w dzisiejszych czasach prawdach...