Edit 2019: po 2 latach przeczytałam książkę ponownie (plus stopniowo całe ,,Ziemiomorze'' i zdecydowanie zmieniłam zdanie na jej temat - dodaję 3 gwiazdki i teraz już bardzo zachęcam do lektury - byle z sercem i bez pośpiechu. :) Starą opinię pozostawiam, gdyby ktoś był ciekaw jak bardzo można w krótkim czasie zmienić zdanie na temat niedługiej powieści.

,,Mądrzy nie muszą pytać, głupiec pyta na próżno''
,,Aby słyszeć należy milczeć''
2017
Dostałam książkę na urodziny i, szczerze mówiąc, pierwszy rzut oka mnie nie zachęcił. Zainteresowanie pojawiło się dopiero, gdy dowiedziałam się, że Ursula K. Le Guin jest porównywana z Tolkienem i lubiana przez fanów T. Canavan. Zdziwiło mnie, że nigdy o niej nie słyszałam i postanowiłam to nadrobić.
,,Nie oceniaj książki po okładce'' - trafne, czy niekoniecznie? Od paru lat wybieram książki po okładce, wspomagając się tytułem. Obrazek musi mnie zachęcić, następnie ten ciężar spada na opis, ostatnie są recenzje. Co dziwne, nawet dla mnie, do tej pory nie pamiętam sytuacji, w której takie działanie się nie sprawdziło. Jak możecie się spodziewać - zmierzam do tego, że w tym przypadku również pierwsze wrażenie było słuszne.

Bardzo chciałam polubić tę książkę. Może dlatego, że to prezent, a może ze względu na autorkę? Nie wiem, w każdym razie się starałam, a mimo tego dopiero za trzecim podejściem przebrnęłam przez 50-tą stronę.
Jeżyk autorki w istocie jest piękny, ale dopiero pod koniec odkryłam, co mnie w nim irytowało - narracja w stylu przypowieści. Choć trudno to wyrazić słowami, miałam wrażenie, że Le Guin chciała przekazać opowieść, a nie napisać książkę. Poza pojedynczymi sytuacjami wszystko było opisane bardzo pobieżnie, na kilku stronach mogła rozegrać się kilkudniowa podróż, a na dwóch - kulminacyjny punkt powieści. Brakowało mi szczegółów, postaci nie były barwne, choć miały swoje cechy. Miałam wrażenie, że autorka nie włożyła w to serca, choć może było inaczej.
Równocześnie opowieść nie zasłużyła sobie u mnie na minusy - gdy już przebrnęłam przez początek, czytało się całkiem płynnie i szybko ją skończyłam. Nazwałabym ją przeciętną, ale morze poruszających cytatów wywalczyło tę jedną gwiazdkę. Naprawdę dawno nie czytałam książki w podobnym stopniu skłaniającej do refleksji, a niektóre słowa naprawdę mną poruszały.
Nie będę jej polecać ani odradzać, mam do niej mieszane odczucia - równocześnie obojętność i sentyment. Może właśnie to jest prawdziwa sztuka mistrzyni pióra?

Edit 2019: po 2 latach przeczytałam książkę ponownie (plus stopniowo całe ,,Ziemiomorze'' i zdecydowanie zmieniłam zdanie na jej temat - dodaję 3 gwiazdki i teraz już bardzo zachęcam do lektury - byle z sercem i bez pośpiechu. :) Starą opinię pozostawiam, gdyby ktoś był ciekaw jak bardzo można w krótkim czasie zmienić zdanie na temat niedługiej powieści.

,,Mądrzy nie muszą...