Bardzo ciekawe połączenie streszczenia [oraz, tu i ówdzie, ulogicznienia i pogłębienia za pomocą wiadomości archeologicznych] kilkudziesięciu historii zawartych w Starym Testamencie oraz ich naukowej analizy.

Autor udowadnia, iż możemy traktować Biblię jako źródło historyczne, nie lepsze i nie gorsze od opowieści Herodota czy kronikarzy egipskich, ale zarazem bardzo trzeźwo i bez zbędnej sympatii wskazuje, które jej szczegóły można uznać za baśniowe i bałamutne, dlaczego nie ma w nich prawdy oraz jak to się mogło stać [czyli najczęściej: kto i jakie miał w tym cele].

Ponieważ książka skupia się na przyjętym przez Krk kanonie ksiąg Starego Testamentu [a ten nie jest równoznaczny z kanonem protestanckim czy żydowskim, gdyż w porównaniu z nimi rozszerzono go o liczne 'apokryfy'], wielka szkoda, że autor - bądź co bądź nie faworyzujący wyraźnie żadnej religii ani wyznania oraz podchodzący do sprawy pod kątem naukowym, nie zaś duchowym - nie pokusił się o analizę także tych ksiąg prorockich, których Krk od dawna nie uznaje bądź nie uznał nigdy. W mojej opinii nie są - jako źródło historyczne, lingwistyczne, czy etnograficzne - w niczym gorsze od tych, które uznano za natchnione, i śmiało można je w podobnej pracy potraktować na równi...

Bardzo ciekawe połączenie streszczenia [oraz, tu i ówdzie, ulogicznienia i pogłębienia za pomocą wiadomości archeologicznych] kilkudziesięciu historii zawartych w Starym Testamencie oraz ich naukowej analizy.

Autor udowadnia, iż możemy traktować Biblię jako źródło historyczne, nie lepsze i nie gorsze od opowieści Herodota czy kronikarzy egipskich, ale zarazem bardzo...