Pomyślałam - ale księga! Kiedy ja ją przeczytam?! A gdy zaczęłam, to nie mogłam przestać! I tak przeczytałam ją w trzy niecałe dni! ELRYK Z MELNIBONE, to świetna fantastyka, która wciąga i przez którą się płynie przyjemnym, acz burzliwym rejsem... jak to z adrenaliną bywa.
Okazało się, że Michael Moorcock jest rewelacyjnym twórcą fantastycznych światów! Nie odkryłam Ameryki, wielu przede mną to wiedziało - ale ja dopiero zaczęłam tę ekscytującą przygodę z bladolicym ERLYKIEM i jego śmiercionośnym mieczem ZWIASTUNEM BURZ. Bohater ten jest pięknie napisany, ma w sobie melancholię i tajemnicę, ma siłę i drapieżność i ma fatalny gust. Jego ukochana Cymoril, to typowa śpiąca królewna (dosłownie),to tak Danusia z KRZYŻAKÓW... wnerwiająco naiwna.
Jedna są też inne kobiety, np. cudowna Oona, złodziejka snów, albo Shaarilla, latająca, bezskrzydła piękność... tak, jest w czym wybierać (a wątek z Ooną została GENIALNIE zakończony... a może rozpoczęty....).
Opowieść o ELRYKU, to spektakularny pokaz wyobraźni. ogromnie podoba mi się stworzony przez Moorcock'a świat. Jest to rzeczywistość magiczna, w której potwory, ludzie i czarodzieje, oraz inne niezwykła istoty ścierają się ze sobą i wszystko jest głęboko filozoficzne, metaforyczne, co mnie wyjątkowo przypadło do gustu.
ELRYK przypomina nieco WIEDŹMINA. Myślę, że ma podobny klimat - ja WIEDŹMINA jeszcze super nie poznałam, cały czas czekają na mnie książki, ale wiem, co tam jest grane (trudno nie wiedzieć, bo to kultowy bohater) i uważam, że ELRYK spodoba się fanom Sapkowskiego.
Dodatkowo książka jest zjawiskowo wydana. Okładka przykuwa wzrok (Szymon Wójciak),a jest to dopiero pierwszy tom! Już nie mogę się doczekać następnych. Trzymam kciuki, że Zysk i S-ka szybko wydadzą kolejne.
Na uwagę zasługuje także przedmowa Neila Gaimana... a właściwie opowiadania Gaimana inspirowane ELRYKIEM. Trafnie wprowadza w klimat i pokazuje, jak wielką siłę mają opowieści. POLECAM!

białowłosy
ELRYK
tom 1
Wydawnictwo Zysk i S-ka
egzemplarz recenzencki

Pomyślałam - ale księga! Kiedy ja ją przeczytam?! A gdy zaczęłam, to nie mogłam przestać! I tak przeczytałam ją w trzy niecałe dni! ELRYK Z MELNIBONE, to świetna fantastyka, która wciąga i przez którą się płynie przyjemnym, acz burzliwym rejsem... jak to z adrenaliną bywa.
Okazało się, że Michael Moorcock jest rewelacyjnym twórcą fantastycznych światów! Nie odkryłam...

*Opinia odnosi się tylko do tomu 1. Niestety lubimyczytać wrzuciło wersję 4w1 jako tom 1.

Dziwna książka, ale spodobała mi się.

Może tak:
- dziwny sposób pisania - czasem czas teraźniejszy, czasem przeszły. Przynajmniej na początku.
- wszystko jest podawane bohaterom "na tacy" - ale zazwyczaj oni nie potrafią tego do końca wykorzystać / robią coś nie tak, więc ta pomoc na niewiele im się zdaje.

Bohater jest interesujący. Pozytywne zaskoczenie po tym, co o nim słyszałam. Zobaczymy, jak potoczą się jego losy w kolejnych tomach.

*Opinia odnosi się tylko do tomu 1. Niestety lubimyczytać wrzuciło wersję 4w1 jako tom 1.

Dziwna książka, ale spodobała mi się.

Może tak:
- dziwny sposób pisania - czasem czas teraźniejszy, czasem przeszły. Przynajmniej na początku.
- wszystko jest podawane bohaterom "na tacy" - ale zazwyczaj oni nie potrafią tego do końca wykorzystać / robią coś nie tak, więc ta pomoc...

W prosty sposób opowiada o problemach filozoficznych, etycznych dylematach, moralności. W prosty, ponieważ jest to klasyczne awanturnicze fantasy przygodowe z dawnych lat. Dzięki tej prostocie jednak, opowieść jest ponadczasowa, a postać Elryka wręcz stanowi archetyp wędrownego wojownika, niepasującego do otaczającego go świata, mierzącego się z konsekwencjami własnych decyzji, których nie jest w stanie przewidzieć.

Trochę szkoda, że saga znana jest dzisiaj dużo mniej niż saga o Wiedźminie, gdyż Sapkowski garściami czerpał z postaci Elryka tworząc własnego Białego Wilka, do czego się oczywiście nie przyzna.

Jeśli ktoś lubi historie pełne tajemnic, mrocznych lokacji, zagadek, demonicznych bóstw, smoków, zdrady i spisku, pozycja jest dla niego obowiązkowa.

W prosty sposób opowiada o problemach filozoficznych, etycznych dylematach, moralności. W prosty, ponieważ jest to klasyczne awanturnicze fantasy przygodowe z dawnych lat. Dzięki tej prostocie jednak, opowieść jest ponadczasowa, a postać Elryka wręcz stanowi archetyp wędrownego wojownika, niepasującego do otaczającego go świata, mierzącego się z konsekwencjami własnych...

Jeżeli macie Państwo ochotę na starszą, nieco schematyczną (prosta budowa fabuły, bohaterów i dialogów) ale jednocześnie lżejszą w odbiorze fantasy, to polecam. Szczególnie, że w tym typowym świecie fantasy znajdziemy nietypowego bohatera.

Jeżeli macie Państwo ochotę na starszą, nieco schematyczną (prosta budowa fabuły, bohaterów i dialogów) ale jednocześnie lżejszą w odbiorze fantasy, to polecam. Szczególnie, że w tym typowym świecie fantasy znajdziemy nietypowego bohatera.

Klimat tej książki jest wybitny. Ma się wrażenie, że czyta się mitologię w wielu momentach. Atmosfera epicka, magiczna, baśniowa.
Język pomaga się wczuć znacząco. Dużo pompatyzmu, postacie również dramatyczne i ekstremalne, ale da się je polubić. Fabuła na pewno wciąga i niektóre chwyty doprawdy pozostawiają z otwartą buzią. Kawał naprawdę dobrej fantastyki. Klasyka.

Klimat tej książki jest wybitny. Ma się wrażenie, że czyta się mitologię w wielu momentach. Atmosfera epicka, magiczna, baśniowa.
Język pomaga się wczuć znacząco. Dużo pompatyzmu, postacie również dramatyczne i ekstremalne, ale da się je polubić. Fabuła na pewno wciąga i niektóre chwyty doprawdy pozostawiają z otwartą buzią. Kawał naprawdę dobrej fantastyki. Klasyka.

To nie jest opinia, ale nowa wersja portalu wymaga wpisania kilku słów, by dołączyć książkę do biblioteczki.
Pozdrawiam

To nie jest opinia, ale nowa wersja portalu wymaga wpisania kilku słów, by dołączyć książkę do biblioteczki.
Pozdrawiam

Cóż rzec? Klasyka fantasy. Wstyd się przyznać, lecz przeczytane dopiero teraz. Rok '72, ale czyta się świetnie. To były czasy, gdy opis pojedynku zajmował dwie linijki, a nie dwie strony (tak, do ciebie piję, R.A.S.!). Bohater nie-cukierkowy, z wyraźnymi wadami. Pomysły ciekawe. Opis świata po przejściu Chaosu odpowiednio ponury i szalony. Duża przyjemność.

Cóż rzec? Klasyka fantasy. Wstyd się przyznać, lecz przeczytane dopiero teraz. Rok '72, ale czyta się świetnie. To były czasy, gdy opis pojedynku zajmował dwie linijki, a nie dwie strony (tak, do ciebie piję, R.A.S.!). Bohater nie-cukierkowy, z wyraźnymi wadami. Pomysły ciekawe. Opis świata po przejściu Chaosu odpowiednio ponury i szalony. Duża przyjemność.

Niestety, saga Elryka z Melnibone jest w mojej opinii dużo gorsza od trylogii Corum tego samego autora. Niby dużo elementów jest podobnych (skoro i tak całość składa się na cykl o Wiecznym Wojowniku),ale Elryk jako bohater nieraz irytował mnie niezmiernie. Jego wieczne niezdecydowanie i niezadowolenie z życia udowodniły mi, że malkontentów w literaturze trzeba unikać tak samo, jak i w prawdziwym życiu.

Niestety, saga Elryka z Melnibone jest w mojej opinii dużo gorsza od trylogii Corum tego samego autora. Niby dużo elementów jest podobnych (skoro i tak całość składa się na cykl o Wiecznym Wojowniku),ale Elryk jako bohater nieraz irytował mnie niezmiernie. Jego wieczne niezdecydowanie i niezadowolenie z życia udowodniły mi, że malkontentów w literaturze trzeba unikać tak...

Historia chwyciła mnie za serce gdy miałam 14lat. I wierzcie lub nie ale nadal pamietam Erlyka. Tragiczny ksiąze i jego przygody z pewnościa spodobaja się młodszym cztelnikom. Polecam

Historia chwyciła mnie za serce gdy miałam 14lat. I wierzcie lub nie ale nadal pamietam Erlyka. Tragiczny ksiąze i jego przygody z pewnościa spodobaja się młodszym cztelnikom. Polecam