Takich książek powinno być o wiele więcej, ponieważ poruszają jakieś struny w człowieku. Przynajmniej poruszyły we mnie, w momencie kiedy zaczęłam się zastanawiać nad ludzkością, nad własnym gatunkiem, nad zachowaniem ludzi mnie otaczających jak i nad samą sobą. Wiele różnych tematów jak moralność, religia, życie opisane z perspektywy psa. Podziwiam autora, który w tak realistyczny sposób potrafił opisać punkt widzenia i myślenia tego zwierzęcia, że miałam wrażenie, że istnieją takie stworzenia. Niby sięgnęłam po tę książkę z czystej ciekawości (genetyka i te sprawy), a to, co tak naprawdę mnie wciągnęło to studium ludzkiej psychologii. Polecam! Takie książki powinniśmy czytać.

Co skłoniło mnie do sięgnięcia po tę prawie że nieznaną książkę? Nie był to jakiś przemyślany wybór, wybrałam się do biblioteki z myślą, że wypożyczę kolejne ciekawe książki. Zainteresowała mnie akurat ta, niewielka, niepozorna, ale z ciekawym opisem na okładce, mówiącym o eksperymentach genetycznych. A to jest temat, który osobiście bardzo lubię zarówno w filmach jak i w książkach. Stąd nie wahałam się i natychmiast wypożyczyłam "Syriusza".
Już po pierwszych stronach wciągnęłam się na dobre. Całość opowiedziana jest z perspektywy mężczyzny, człowieka postronnego, nie naukowca, lekarza, lecz osoby, która usłyszała o Syriuszu, czytała notatki z badań, słuchała relacji osoby, która wychowywała się razem z psem.
Bo Syriusz to pies, genetyczny eksperyment, którego dorastanie rozwijanie się możemy śledzić wraz z rozwojem książki. Bardzo interesujące jest zestawienie jego życia z życiem ludzkiej dziewczynki. Dwa gatunki, jednak traktowane na równi, jak osoby. To z pewnością zaskakuje jak i ciekawi.
Niezwykłą przygodą było dla mnie poznawanie Syriusza, tego jak odbiera świat, zapachy, kolory, muzykę, jak uczy się różnych rzeczy od mowy, pisania, czytania i to jak walczy ze swoimi psimi słabościami. Wszystko było tak realistyczne, że przez chwilę miałam wrażenie, ze to biografia, a nie powieść wymyślona w całości przez autora.
Takie elementy jak pierwsze sprzeczki, młodzieńczy bunt, miłostki i romanse nie są czymś nowym. Ale w momencie, kiedy nie dotyczą człowieka, stają się niezwykłe i zmuszają do ponownego zastanowienia się nad życiem, człowieczeństwem. Bo właśnie ta książka zmusza nas do przemyśleń, na temat przyjaźni, dorastania, religii, pokazuje doskonale nam znany świat z kompletnie innej perspektywy. Wymusza na nas zastanowieniem się nad samym sobą, nad naszym życiem, czy przeżywamy je w stu procentach, czy cieszymy się tym, czym nas obdarzyła natura.
No i oczywiście zakończenie - zakończenie, które jest policzkiem zadanym gatunkowi ludzkiemu. Ale jakże sprawiedliwym.
Książka niezwykła. Na pewno żaden poradnik nie dał mi tyle do myślenia jak ta niezwykła historia psa - człowieka - osoby - istoty rozumnej. Szczerze polecam!

Takich książek powinno być o wiele więcej, ponieważ poruszają jakieś struny w człowieku. Przynajmniej poruszyły we mnie, w momencie kiedy zaczęłam się zastanawiać nad ludzkością, nad własnym gatunkiem, nad zachowaniem ludzi mnie otaczających jak i nad samą sobą. Wiele różnych tematów jak moralność, religia, życie opisane z perspektywy psa. Podziwiam autora, który w tak...