Świetnie napisana książka, a na jej podstawie nakręcono znakomity film. Klasyka gatunku. Polecam

Świetnie napisana książka, a na jej podstawie nakręcono znakomity film. Klasyka gatunku. Polecam

Bardzo dobra powieść antywojenna. Co ciekawe, książka która została poddana bardzo dziwnej ekranizacji: film z książką ma bardzo niewiele wspólnego, jest przy tym naprawdę dobrym filmem, aczkolwiek o wysokim progu wejścia. Raczej dla kinomaniaków niż widza łaknącego prostej rozrywki.

Wracając do książki: to nie jest powieść batalistyczna. To jest powieść antywojenna. Kilka ciekawych portretów ludzkich, ale i interesujące spojrzenie na wojnę.

Bardzo dobra powieść antywojenna. Co ciekawe, książka która została poddana bardzo dziwnej ekranizacji: film z książką ma bardzo niewiele wspólnego, jest przy tym naprawdę dobrym filmem, aczkolwiek o wysokim progu wejścia. Raczej dla kinomaniaków niż widza łaknącego prostej rozrywki.

Wracając do książki: to nie jest powieść batalistyczna. To jest powieść antywojenna. Kilka...

Książkę, choć jej tematyka jest ciężka, czyta się bardzo szybko, zdecydowanie mnie wciągnęła.

Na duży plus dla mnie jest fakt, że autor zdecydował się na opisanie kilku dni/tygodni z życia kompanii C-jak-Charlie. Wielu autorów (jak chociażby Remarque w swoim "Zachodzie bez zmian") preferuje na stronach książki opisać kilka najbardziej wstrząsających, krwawych momentów czy bitew. Jones wychodzi z innego założenia, uznał chyba, że opisanie zaledwie kilku dni operacji wojskowych w zupełności wystarczy by doświadczyć bezsensu wojny, głupoty dowództwa oraz towarzyszącej temu wszystkiego śmierci. Nie widzi potrzeby szokowania czytelnika na siłę. Taki zabieg pozwala nam spędzić trochę czasu z żołnierzami kompanii C, poznać ich lepiej, ich motywacje, obawy, myśli i to właśnie jest tej książki największym atutem.

Pełnokrwiści, żywi, pełni rozterek i przemyśleń bohaterowie "Cienkiej czerwonej linii" są wspaniale napisani i to właśnie możliwość towarzyszenia im w operacji na Guadalcanal sprawia, że książka ta ma status kultowej - zasłużenie zresztą.

Książkę, choć jej tematyka jest ciężka, czyta się bardzo szybko, zdecydowanie mnie wciągnęła.

Na duży plus dla mnie jest fakt, że autor zdecydował się na opisanie kilku dni/tygodni z życia kompanii C-jak-Charlie. Wielu autorów (jak chociażby Remarque w swoim "Zachodzie bez zmian") preferuje na stronach książki opisać kilka najbardziej wstrząsających, krwawych momentów czy...

Przez tą lekturę odnoszę wrażenie, że gdyby nie banda konformistycznych tchórzy, którzy trzęsą się, że ktoś weźmie ich za tchórzy, na świecie nie byłoby wojen i tej daremności; bezsensownych działań, których straty i krótkotrwała skuteczność przewyższają wszystko, abstrakcyjnych ideałów i okaleczonych pokoleń Homo Sapiens. Największą dumą mogą poszczycić się więźniowie sumienia, którzy wolą oddać wolność niż splamić się krwią bliźniego. Tylko trzeba umieć wzgardzić hańbą i propagandą, by to zrozumieć.

Przez tą lekturę odnoszę wrażenie, że gdyby nie banda konformistycznych tchórzy, którzy trzęsą się, że ktoś weźmie ich za tchórzy, na świecie nie byłoby wojen i tej daremności; bezsensownych działań, których straty i krótkotrwała skuteczność przewyższają wszystko, abstrakcyjnych ideałów i okaleczonych pokoleń Homo Sapiens. Największą dumą mogą poszczycić się więźniowie...

Nie jest to lektura łatwa, lekka i przyjemna. Na wyspie Guadalcanal podczas II wojny światowej toczyły się walki wojsk amerykańskich z Japończykami. Obrazy wojny przedstawione w książce były niejednokrotnie straszne, odrażające. Żołnierze szli do walki, bo taki był rozkaz, bo musieli. A co się działo w ich głowach podczas tych koszmarów obrazowo przedstawił autor. Jest to powieść przeciwko wojnom, które niszczą ludzkość. Nawet jeśli ci żołnierze przeżyli, ich psychika była już spaczona.

Nie jest to lektura łatwa, lekka i przyjemna. Na wyspie Guadalcanal podczas II wojny światowej toczyły się walki wojsk amerykańskich z Japończykami. Obrazy wojny przedstawione w książce były niejednokrotnie straszne, odrażające. Żołnierze szli do walki, bo taki był rozkaz, bo musieli. A co się działo w ich głowach podczas tych koszmarów obrazowo przedstawił autor. Jest to...

Pierwszy raz przeczytałem tą książkę będąc w podstawówce i wtedy zrobiła na mnie większe wrażenie. Z upływem lat jej odbiór troszeczkę osłabł, ale dalej jest to bardzo dobra pozycja. Przeobrażenie moralne bohaterów, ich zmiana zapatrywań i podejścia do życia przebija z każdej strony tej książki.

Pierwszy raz przeczytałem tą książkę będąc w podstawówce i wtedy zrobiła na mnie większe wrażenie. Z upływem lat jej odbiór troszeczkę osłabł, ale dalej jest to bardzo dobra pozycja. Przeobrażenie moralne bohaterów, ich zmiana zapatrywań i podejścia do życia przebija z każdej strony tej książki.

Klasyka wojenna, autor widać wiedział co opisuje, realizm walk na Guadalcanal oddany "zabójczo" dobrze

Klasyka wojenna, autor widać wiedział co opisuje, realizm walk na Guadalcanal oddany "zabójczo" dobrze

Klasyka powieści wojennej, czy coś trzeba więcej dodawać?

Klasyka powieści wojennej, czy coś trzeba więcej dodawać?

Książka rewelacyjna, chociaż przez bardzo aktywny, letni okres czytanie rozciągnęło mi się na cały miesiąc.
Jest to II tom tzw. trylogii wojennej Jamesa Jones'a.
Pierwszy ''Stąd do wieczności'' opowiadał o życiu w koszarach amerykańskiej armii na Hawajach u progu II wojny światowej, natomiast w ''Cienkiej Czerwonej Linii'' autor podjął się tematu działań wojennych podczas Kampanii Guadalcanal na wyspach Salomona, gdzie żołnierze USA krwawo ścierali się z Japończykami.

Tak jak w poprzedniej książce James Jones świetnie oddaje relacje i atmosferę jaka panuje między bohaterami, nie tylko na polu walki, ale także w drodze nań, w tymczasowych obozach, w szpitalach, podczas bombardowań czy nocnych popijaw dla odreagowania ogromnego stresu itd.

Ciężko tak naprawdę wyznaczyć tu jednego głównego bohatera. Moim zdaniem jest nim cała armia, którą pisarz ubiera w nazwiska Dolla, Fife'a, Dale'a, Steina, Witta, Welsha, Bell'a, Toll'a, Storma, Quenna, Band'a, Bead'a, Keck'a i wielu innych.
Każdy z nich posiada inną rangę i stopień wojskowy (od szeregowców po kapitanów czy pułkowników),pochodzenie, charakter, motywacje, inaczej reaguje na te same sytuacje, jedni są odważni, drudzy tchórzliwi, jedni chcą zabijać Japończyków, inny dążą do awansu, a jednak wszyscy razem tworzą armię. Armię rządzącą się swoimi prawami. Prawami, które w czasie wojny są brutalniejsze niż kiedykolwiek.

Z pewnością nie jest to dzieło propagujące wojnę, wychwalające jedynie bohaterskie czyny (których oczywiście w powieści nie brakuje... do takich działań zmusza ludzi sytuacja),ale pokazujące realia, strach przed śmiercią (w opisach dosłownie czułem jak Ci ludzie umierają, młodzi, niby świadomi, a jednak zaskoczeni, że to już, to już ta chwila),nawet ten paniczny, tchórzostwo, szok, brutalność oraz bezwzględność wobec człowieka po drugiej stronie okopu, postępowanie wobec jeńców, pamięć o rodzinie, troska o kolegów, ale też o siebie, własną wygodę i bezpieczeństwo, zwyczajnie chęć przetrwania, tęsknota za bliskością do drugiego człowieka w tym pożądanie, choroby, głód, cierpienia z niedostatku wody pitnej, potworne upały, niesnaski, posłuszeństwo wobec rozkazów (lub nie),dylematy związane z podejmowaniem trudnych decyzji (co jest ważniejsze? wygranie bitwy czy ratowanie rannych poświęcając przy tym kolejnych?).

Język jest bardzo przystępny i pod tym względem czyta się bardzo łatwo, jednak opisy działań wojennych, układu terenu, pozycji poszczególnych oddziałów, strategii i taktyki wymagają o wiele więcej skupienia, by się nie pogubić i odpowiednio zinterpretować stopień trudności pojedynczych zadań... Przyznaję, że niektóre fragmenty musiałem przeczytać dwa razy, by dobrze wyobrazić sobie całą sytuację, a od samego początku lektury nakreślałem sobie mapkę, która mi w tym wszystkim pomagała.

Osobiście polecam się zapoznać z tą lekturą. Tak właśnie wygląda wojna. Nic w niej pięknego.

Książka rewelacyjna, chociaż przez bardzo aktywny, letni okres czytanie rozciągnęło mi się na cały miesiąc.
Jest to II tom tzw. trylogii wojennej Jamesa Jones'a.
Pierwszy ''Stąd do wieczności'' opowiadał o życiu w koszarach amerykańskiej armii na Hawajach u progu II wojny światowej, natomiast w ''Cienkiej Czerwonej Linii'' autor podjął się tematu działań wojennych podczas...

Książka mnie bardziej wymęczyła niż porwała - zbyt wielu bohaterów, których historie giną w gąszczu innych. Amerykańscy żołnierze na froncie walki z Japończykami ukazani przede wszystkim jako ludzie mierzący się z własnymi słabościami i złem wojny.

Książka mnie bardziej wymęczyła niż porwała - zbyt wielu bohaterów, których historie giną w gąszczu innych. Amerykańscy żołnierze na froncie walki z Japończykami ukazani przede wszystkim jako ludzie mierzący się z własnymi słabościami i złem wojny.