"„1Q84” jest profesjonalną, dojrzałą powieścią. Metafory, porównania, opisy, dialogi, poetyka utworu – każdy czytelnik złakniony piękna literatury znajdzie tutaj coś dla siebie. A jednak są momenty, gdzie Murakami balansuje na granicy kiczu. Celowo opisałem powyżej szkielet fabuły nawiązując do popkultury. Japończyk jest jednak w swojej prozie tak przekonujący, że na drobne zachwiania formy (charakterystyczne dla niego także w poprzednich powieściach) przymyka się oko, płynąc wraz z nurtem opowieści. A jest gdzie wypływać!

„1Q84” to powieść obyczajowa odwołująca się często do przemian w Japonii w latach 70-tych i 80-tych, ocierająca się miejscami o realizm magiczny, która co krok zaskakuje nas transformacjami w świetnie skonstruowany thriller, horror (złowieszczy Little People…) czy też romans, doprawiony sporą dawką niewybrednej erotyki.
Murakami często bawi się nawiązaniami do klasyki literackiej: czy to umieszczając w tytule słynny rok Orwella, cytując stare japońskie poematy, a także dzieła swego słynnego poprzednika Ryunosuke Akutagawy, sięgając po starożytne rozważania Arystotelesa, „Alicję w Krainie Czarów” czy „Sachalin” Antoniego Czechowa. Pisarz ma w swoim dorobku przekłady Francisa Scotta Fitzgeralda, Trumana Capote’a czy Johna Irvinga – trudno na każdym kroku nie dostrzegać uczucia, jakim darzy sztukę pisania."

Cała recenzja do przeczytania pod adresem:

https://experymentt.wordpress.com/2011/03/29/haruki-murakami-1q84-t-1-recenzja/

"„1Q84” jest profesjonalną, dojrzałą powieścią. Metafory, porównania, opisy, dialogi, poetyka utworu – każdy czytelnik złakniony piękna literatury znajdzie tutaj coś dla siebie. A jednak są momenty, gdzie Murakami balansuje na granicy kiczu. Celowo opisałem powyżej szkielet fabuły nawiązując do popkultury. Japończyk jest jednak w swojej prozie tak przekonujący, że na drobne...