Sięgnęłam po tę książkę z dwóch powodów. Pierwszym była moja totalna niewiedza o Kubie, nie licząc kilku faktów historycznych z okresu zimnej wojny. Drugim była niepamięć komuny. Kiedy upadła miałam 3 lata. Nie mam praktycznie żadnych wspomnień.

Książka podzielona jest na kilka swojego rodzaju tematycznych rozdziałów jak choćby "czarny rynek" czy "informacja i dezinformacja" (o tym jak wyglądają gazety czy programy telewizyjne). Każdy z rozdziałów zawiera kilkanaście wpisów z jej bloga luźno połączonych z daną tematyką. Nie są posegregowane, ale wyłania się z nich obraz komunistycznej Kuby poprzez ironię, złośliwy humor lub proste scenki z życia codziennego - bez wytłumaczenia. Przez różne notatki przewijają się jej syn i jego szkoła, sąsiad-dziennikarz, który stracił pracę za "myślenie inaczej" i tłum zwykłych Kubańczyków niepewnych jutra, pogrążonych w marazmie.

Każdy wpis zbliża nas do Kuby i wymusza zastanowienie się nad tym, jacy my szczęśliwi jesteśmy. Naszymi problemami jest prezydent robiący błędy ortograficzne albo szaleństwo wokół Smoleńska. Nie musimy tak walczyć o przetrwanie. Chyba warto przeczytać tę książkę,żeby docenić swoje życie i głęboko zastanowić się, dlaczego Yoani postanowiła jednak zostać na Kubie. Do tej pory myślę nad tym, czy ja postąpiłabym tak samo.

Sięgnęłam po tę książkę z dwóch powodów. Pierwszym była moja totalna niewiedza o Kubie, nie licząc kilku faktów historycznych z okresu zimnej wojny. Drugim była niepamięć komuny. Kiedy upadła miałam 3 lata. Nie mam praktycznie żadnych wspomnień.

Książka podzielona jest na kilka swojego rodzaju tematycznych rozdziałów jak choćby "czarny rynek" czy "informacja i...