Po raz pierwszy w tej 233 stronnej powieści spotkałem się z czymś takim jak notka edytorska odnosząca jej wydarzenia do innego tomu cyklu. Jest to taki ewenement w Czarnej Serii, że uznałem iż warto go odnotować.

Tym razem Conana spotykamy już na początku książki. Jest autokratycznym przywódcą piratów Czerwonego Bractwa, próbującym przerobić je na wyspiarskie cesarstwo. Jego wcześniejsze działania przyniosły mu już znaczną sławę na tym akwenie. A coraz większa skuteczność jego morskich rozbójników sprawia, że Bractwo jest znacznie bardziej zauważane przez nadmorskie cesarstwa Turanu i Hyrkanii.
Kraje te są jednak bardziej zajęte przygotowaniami do wojny między sobą. Oba państwa mają swoje argumenty przeciw temu drugiemu jak i przeciw bractwu. Z drugiej natomiast strony bractwo byłoby dla obu użytecznym sojusznikiem.
Przygotowania do wojny przeplatają się z wydarzeniami na pirackich wyspach, czy okrętach. Zwłaszcza na „Kruku”, żaglowcu oceanicznego typu, zbudowanego na osobiste życzenie Conana. Podczas dziewiczego rejsu wyrusza on na poszukiwanie zatopionego skarbu, co stanowi najlepszą część książki.
Reszta jest też dobra, ale już nie tak. Intrygi, politykowanie, czy bitwa morska opisane zostały ciekawie i poprawnie. Dopiero przy tej ostatniej, momentami wkrada się chaos, zapewne niezamierzone.
Zawodzi również końcówka, choć „zawodzi” to może zbyt mocne słowo. Brakuje jej epickości, finału. Z drugiej strony jest dość logiczna i przez wspomniane braki – przyziemna. Niektórym może więc przypaść do gustu.

Jeśli idzie o ciągłość, to da się wyczuć, że książka jest częścią większej całości. Na pewno kontynuuje bezpośrednio wydarzenia „Conana z czerwonego bractwa” (którego, niestety nie dane mi było jeszcze przeczytać). A przez wspomnianą końcówkę skłaniam się ku opinii, że jakiś tom kontynuuje wydarzenia tej książki.

Jeśli idzie o stronę techniczną to miejscami zdarzają się zauważalne literówki i braku wyrazów. Jest ich niewiele, ale na tyle dużo, aby fakt ich braku został w pamięci.

Conan sportretowany został poprawnie, bez zauważalnych odchyłów na plus czy minus. Nawet sposób w jaki radzi sobie z bestią w Hyrkanii nie jest szczególnie przerysowany. Szczególnie klimatyczny jest wspomniany już opis poszukiwań, postawa w Hyrkanii i walka z nieumarłymi.
Na minus natomiast, zachowanie względem jego kochanki, które nie tylko przeczy innym książkom, co tekstom z początki i dalszej części tej samej powieści.

Z racji tego, że książka jest częścią większej całości dostajemy całe naręcze postaci drugoplanowych. Od dobrze już znanych, jak turańscy władcy Yildiz i Yezdigerd, przez postaci występujące zapewne tylko w tym tomie, po takie, które przewijają się (najprawdopodobniej) przez kilka książek tej historii, jak piratka Santhindrissa czy karczmarka Philiope.
Za wyjątkiem dwóch ostatnich pań żadna postać nie wyróżnia się niczym na tyle szczególnym, aby wybić się ponad resztę postaci. A i w ich przypadku zapamiętałem je tylko przez – bzdurne, moim skromnym zdaniem – twierdzenie, że seks lesbijski nie jest zdradą.

Oprawa jest typowa dla Czarnej Serii Ambera, czyli dziś praktycznie niespotykanie wysoka jakość, jeśli idzie o standardowe wydanie fantastyki. Twarda, lakierowana oprawa, szyte strony. Wielkość pozwala zmieścić książkę w bocznej kieszeni większości bojówek.
Jak zwykle, już od jakiegoś czasu autorem ilustracji na okładce jest pan Piotr Szałkowski. Nie chce aby ktoś odniósł wrażenie, że obarczam za to winą autora, ale okładka nadal nie ma nic wspólnego z treścią. Górskich dolinek ze strumieniem w jednej, nie ma w tej książce. Chyba, że mają to być wyspy...
Nawet jeśli, to upośledzonych wivern też brak. Jedynie wojownik jest w miarę dobrze oddany, mając w rękach coś co od biedy można nazwać kordelasem.

Podsumowując książka ta jest niezła, a miejscami naprawdę dobra. Ma solidny, ale nie nachalny marynarski klimat, czary, intrygi, potwory, zatopione skarby i bitwę morską. Jest całkiem niezłą powieścią rozrywkową. Tylko chaos pod koniec psuje efekt.

Po raz pierwszy w tej 233 stronnej powieści spotkałem się z czymś takim jak notka edytorska odnosząca jej wydarzenia do innego tomu cyklu. Jest to taki ewenement w Czarnej Serii, że uznałem iż warto go odnotować.

Tym razem Conana spotykamy już na początku książki. Jest autokratycznym przywódcą piratów Czerwonego Bractwa, próbującym przerobić je na wyspiarskie cesarstwo....