O ,,Pragnieniu" słyszałam już kilka lat temu, ale wtedy średnio interesowały mnie takie książki. Jednak ostatnio znalazłam ją w bibliotece i postanowiłam zapoznać się z twórczością pani Jones.

Nastoletnia Zara po nagłej śmierci ojczyma zostaje wysłana do swojej przybranej babci, mieszkającej w zimnym stanie Maine. W nowej szkole dziewczyna poznaje bardzo popularnego Iana i nieco szaloną Issie. Jednak jej największą uwagę przyciąga tajemniczy i przystojny Nick. Dziewczyna ma okazję poznać go bliżej, kiedy dowiaduje się, że ostatnio w mieści zaginęło kilku chłopców. Zaczyna wiązać to z tajemniczym nieznajomym, który obserwuje ją i zostawia za sobą złoty pył. Może to być piks - mitologiczna istota, zbliżona do wróżki, ale o wiele bardziej złowroga. Zara początkowo nie może w to uwierzyć, jednak kolejne wydarzenia utwierdzają ją w tej wersji. Jedyną osobą, która, jak się zdaje, może pomóc dziewczynie jest Nick, ale czy on do końca jest człowiekiem?

Fabuła książki nie jest zbyt odkrywcza, ale jest w niej coś magicznego i fascynującego. Autorka pisze w ciekawy sposób, z nutką tajemnicy i grozy. Na początku byłam nieco uprzedzona do wątku zmiennokształtnych - nie tylko wilkołaków, ale też innych zwierząt. Jednak potem zaczął mi się on całkiem podobać. Kojarzył mi się nieco z mitologią Indian. W książce jest dużo nawiązań do horrorów Kinga, których nie czytałam, jednak myślę, że miłośnikom tego pisarza mogą się one spodobać.

Najbardziej podobał mi się wątek tęsknoty Zary za zmarłym ojczymem. Carrie Jones doskonale pokazała jej ból i melancholię, świetnie opisała to, jak bardzo przybrany tata był bliski głównej bohaterce. Ten wątek pokazał, że nie zawsze krew decyduje o wszystkim, że miłość rodzinna może istnieć między osobami, które nie są spokrewnione. Ciekawe były też relacje Zary z przybraną babcią - Betty. Jednocześnie tworzyły rodzinę i Betty zachowywała się jak prawdziwa babcia, a z drugiej strony ich relacja była dosyć kumpelska.

Na odwrocie przeczytałam, że bohaterka jest bardzo inteligentna. Cóż, Zara nie dorównuje Jessice/Anastazji z ,,Przyrzeczonych", która dumą i siłą charakteru wyróżnia się na tle innych bohaterek paranormal romans. Niemniej jednak nie jest mdłą bohaterką, którą trzeba ratować z opresji. Szczególnie podobała mi się jej działalność w Amnesty International, fajny był też wątek z kolekcjonowaniem fobii. Było to oryginalne w stosunku do innych książek tego typu.

Co do innych bohaterów, to Nick jest całym ciekawy i tajemniczy, ale nie wyróżnia się na tle innych chłopaków z tego gatunku. Bardzo spodobała mi się wesoła, zwariowana i pełna optymizmu Issie. Fascynująca była również Betty ze swoją odwagą i walką o wnuczkę. Ważny jest też ojczym, który nie żyje, ale jednak wydaje się, że cały czas jest gdzieś obecny. No, i matka Zary, która pojawia się dopiero pod koniec, ale od razu daje się poznać od bardzo niecodziennej i jednocześnie fascynującej strony. Okazała się bardzo odważną i szlachetną kobietą, która potrafiła poświęcić się dla dobra innych.

Jeśli lubicie romanse paranormalne, przeczytajcie ,,Pragnienie". Ta historia nie jest może tak oryginalna i fascynująca, jak się spodziewałam, ale ma w sobie to coś. Warto ją poznać.

,,Ludzie widzą to, w co wierzą, a nie to, co naprawdę istnieje."

O ,,Pragnieniu" słyszałam już kilka lat temu, ale wtedy średnio interesowały mnie takie książki. Jednak ostatnio znalazłam ją w bibliotece i postanowiłam zapoznać się z twórczością pani Jones.

Nastoletnia Zara po nagłej śmierci ojczyma zostaje wysłana do swojej przybranej babci, mieszkającej w zimnym stanie Maine. W nowej szkole dziewczyna poznaje bardzo popularnego Iana...