Wyobraź sobie, że świat stoi przed tobą otworem, wiele możesz przeżyć, zmienić, poznać. Wyobraź sobie, że masz kilkanaście lat, swoich przyjaciół, kochających rodziców, marzenia i plany. Wyobraź sobie, że właśnie wtedy umierasz. Ale to jeszcze nie koniec.

Zevin przedstawia nam wizję świata po śmierci, w którym to świecie ludzie nie starzeją się, a wręcz przeciwnie: młodnieją. Świat ten nazywa się Gdzie Indziej, a trafia do niego nastolatka Lizzie. Komu trudniej pogodzić się ze śmiercią? Małej dziewczynce, czy starcowi? Komuś kto na nią czekał, czy osobie, która nawet o niej nie myślała? Głównej bohaterce trudno jest na początku zaklimatyzować się w nowym świecie, nie potrafi się w nim odnaleźć i nie widzi sensu egzystencji w nim. Lizz rozpoczyna swoją pierwszą pracę, zajmuje się zwierzętami, mieszka u babci, podgląda swoją rodzinę, cały czas marząc o tym, aby wydarzyło się coś, co spowoduje u niej radość z obecnego stanu rzeczy. Jak możemy się domyślić: odnajduje go.

„Gdzie Indziej” skończyłem czytać podczas mojego pobytu w klinice i cieszę się, że akurat tę pozycję zabrałem ze sobą. To wspaniała podróż w zaświaty, gdzie ludzie są zdolni do ukazywania sobie emocji, mało tego te emocje cały czas nam towarzyszą. Przeżywamy rozterki, dylematy i smutki głównej bohaterki identyfikując się z nią. Książka ta skutecznie zabija nasz czas, czyta się ją przyjemnie jest napisana w sposób prosty i przystępny dla każdego. A wiele pomysłów autorki na życie po śmierci może się podobać.

Wyobraź sobie, że świat stoi przed tobą otworem, wiele możesz przeżyć, zmienić, poznać. Wyobraź sobie, że masz kilkanaście lat, swoich przyjaciół, kochających rodziców, marzenia i plany. Wyobraź sobie, że właśnie wtedy umierasz. Ale to jeszcze nie koniec.

Zevin przedstawia nam wizję świata po śmierci, w którym to świecie ludzie nie starzeją się, a wręcz przeciwnie:...