Dzienniki Gombrowicza.

Poniedziałek
On.
Wtorek
On.
Środa
On.

Może i zabrzmi to dziwnie, zbyt pochwalnie, jakbym otaczał osobę jego nimbem, aurą, przesadną czcią, to jednak zwykła trawestacja początku tego trzytomowego, przez Felietonistów i Krytyków maści wszelkiej uznanego za najwyższe twórcze osiągnięcie, dzieła. I brnąłem przez to wcale dobre dzieło przez trzy dni, choć i tak czuję, że za mało mu poświęciłem.


Ciężko pisać o tym nietypowym zapisie wspomnień, na wskroś literackim, odżegnującym się od stylistyki diariusza, o poligonie marzyciela i laboratorium filozofa, tych stron kilka - czy kilkanaście, dziesiąt i setka przesiąknięte wizją anty-formy i wykreowania własnego ja. Autonomicznego, autorytatywnego, które objęłoby królowanie i nie chciało już abdykować. Wizja to jest na wskroś dramatyczna - skoro bowiem wiemy, że pisanie to wojna, jaką artysta toczy z czytelnikami o swoją własną wybitność, a że w temacie pisania zamyka się także kreowanie własnego, osobowościowego Ja, to i wojną tą będzie owa kreacja.

Na wpół artysta (bo nigdy tym mianem się nie określał), na wpół intelektualista (do miana którego chciał - mniej lub bardziej - pretendować, konfrontując się z szeregiem toczących ich bakcyli) prowadzi tę wojnę dwutorowo - obnażając płytkość literatów, którzy, nawet mimo autorskiego uznania, zostają przez niego wyrzuceni poza margines, jako antyosobowościowe i wtórne dusze, i literatury tendencyjnej, pisanej pod jarzmem obowiązującej ideologii oraz nieustannego dążenia do oryginalności - ale oryginalności świadomej, wielopłaszczyznowej, nie awangardowej i anarchizującej.

Wincyj pany: http://singlesipoflife.blogspot.com/2013/09/myslenie-zostawmy-koniom-bo-maja-duze-by.html

Dzienniki Gombrowicza.

Poniedziałek
On.
Wtorek
On.
Środa
On.

Może i zabrzmi to dziwnie, zbyt pochwalnie, jakbym otaczał osobę jego nimbem, aurą, przesadną czcią, to jednak zwykła trawestacja początku tego trzytomowego, przez Felietonistów i Krytyków maści wszelkiej uznanego za najwyższe twórcze osiągnięcie, dzieła. I brnąłem przez to wcale dobre dzieło przez trzy dni,...