Książka ta jest...niedbała, to chyba najlepsze określenie.

Z jednej strony akcja dzieje się w jednym z moich ulubionych krajów - Królestwie Kresowym. Mamy też tutaj wyraźne odniesienie do kanonicznej chronologii dzięki czemu bardzo łatwo umieścić ten tom w obrębie cyklu.

Niestety, to jedyne zalety.

O fabule nie napisze zbyt wiele, ta jest bowiem prosta jak budowa cepa, choć miejscami niespójna.

Niestety odnosi się to też do samego sposobu pisania, który jest chaotyczny i pozbawiony wszelkiej konsekwencji. Pomijając milczeniem już brak obrazowości opisów, to nieraz są one wzajemnie sprzeczne. Na jednej stronie autor zwraca nam uwagę, że postać jest bosa, na drugiej, tuż obok, opisuje jak buty na jej nogach zajęły się płomieniami (sic!).

Co od niepełnego przyodziewku to jest to też domeną wszystkich niewiast w tej opowieści. Wszystkie są urodziwe, zgrabne i ich ubrania mają tendencje do rozdzierania się przy byle okazji.

Równie niepoważnie i hmm... w stylu napalonych nastolatków potraktowano tu również kwestię romansów, o ile można je tak nazwać. W skrócie wszyscy gzą się ze wszystkimi.

Sam Conan sportretowany jest tu nijako. Równie dobrze można by go zastąpić dowolnym innym wojownikiem z fantastyki i niewiele by trzeba było zmieniać. Po fakcie, można by go wyciąć i też wielkich zmian by to nie wymagało.

Pozostałe postacie wypadają równie kiepsko, zwłaszcza kobiety. Jedynie z tego grona wyłania się akwiloński infamis, oraz magiczny grajek.
I to ten ostatni jest jednym powodem, dla którego mogę komuś polecić tą książkę - jeśli kiedyś ktoś zastanawiał się jak wyglądałby wysokopoziomowy bard z D&D, to tu znajdzie odpowiedź...

Książka ta jest...niedbała, to chyba najlepsze określenie.

Z jednej strony akcja dzieje się w jednym z moich ulubionych krajów - Królestwie Kresowym. Mamy też tutaj wyraźne odniesienie do kanonicznej chronologii dzięki czemu bardzo łatwo umieścić ten tom w obrębie cyklu.

Niestety, to jedyne zalety.

O fabule nie napisze zbyt wiele, ta jest bowiem prosta jak budowa cepa,...