Książka jest katolicką wersją listów miłosnych pisanych do męża. Z reguły listy miłosne są przepełnione delikatnością, czułością, nastawieniem na osobę kochaną. Ale trzeba podkreślić, że listy przede wszystkim są wypełnione słowami. To, czy słowa te były rzeczywistą oznaką miłości, pokazują nasze czyny. Zatem może istnieć - w tekstach literackich zdarzało się to często - list miłosny jako forma wypowiedzi, jako swoista poetyka tekstu świadomie stosowana przez autora. Jako że Joanna z literaturą miała niewiele wspólnego, a Kościół uznał ją za świętą, można być prawie pewnym, że męża szczerze kochała.

Nie wszyscy musimy pisać takie listy, czy teraz maile. Ale wszyscy powinniśmy tak kochać (oby to nie polegało jedynie na pięknych słowach). Świat byłby piękniejszy.

Książka jest katolicką wersją listów miłosnych pisanych do męża. Z reguły listy miłosne są przepełnione delikatnością, czułością, nastawieniem na osobę kochaną. Ale trzeba podkreślić, że listy przede wszystkim są wypełnione słowami. To, czy słowa te były rzeczywistą oznaką miłości, pokazują nasze czyny. Zatem może istnieć - w tekstach literackich zdarzało się to często -...

Cudowna, cudowna, cudowna :)

Cudowna, cudowna, cudowna :)

Książka bardzo wartościowa przede wszystkim ze względu na samą autorkę listów.
Joanna Beretta Molla to przede wszystkim wspaniała kobieta, żona i matka, która swoim życiem udowodniła, że można żyć w sposób święty "zwyczajnie". Pod koniec swojego życia podjęła decyzję o urodzeniu dziecka, będą świadoma, że sama może swoje życie utracić, ponieważ już wcześniej wykryto u niej włukniaka.

Z jej listów emanuje niegasnąca miłość do męża i dzieci, nieustanna troska o ich dobro i życie. Stale wskazuje na Boga jako pierwsze i podstawowe odniesienie w życiu dla swoich decyzji czy wartości.

Dla mnie osobiście taka dwka listów (72) przepełnionych miłością, słodyczą, czułością do narzeczonego, a później meża była nie do uniesienia na jeden raz. Listy są monotonne. Sądzę, że z pewnością można do tego wracać i czerpać z nich wiarę i siłę do postępowania wzorem Joanny, ale nie czytając je jeden po drugim. To troszkę jak jedzenie czekolady: można uwielbiać jej smak i słodycz, ale po zjedzeniu całej tabliczki na raz może ci się zrobić niedobrze.

Tak czy siak książka zdeydowanie godna polecenia do podczytywania i rozważania.

Książka bardzo wartościowa przede wszystkim ze względu na samą autorkę listów.
Joanna Beretta Molla to przede wszystkim wspaniała kobieta, żona i matka, która swoim życiem udowodniła, że można żyć w sposób święty "zwyczajnie". Pod koniec swojego życia podjęła decyzję o urodzeniu dziecka, będą świadoma, że sama może swoje życie utracić, ponieważ już wcześniej wykryto u niej...